Ενα βήµα από το να πουλήσει πάγο στους… Εσκιµώους βρίσκεται πλέον το διαβόητο ελληνικό επιχειρηµατικό δαιµόνιο, καθώς οι γουναράδες της Καστοριάς και της Σιάτιστας κατάφεραν µέσα σε µία δεκαετία να καταστήσουν τα Ηνωµένα Αραβικά Εµιράτα ως το δυναµικότερο κέντρο της εµπορικής τους δράσης.
Και αυτό βέβαια όχι διότι οι Αραβες… τρελάθηκαν και φορούν γούνες µε 40 βαθµούς υπό σκιά _ στα ΗΑΕ η χαµηλότερη θερµοκρασία είναι 15 βαθµοί και αυτό τις «κρύες» νύχτες του Ιανουαρίου _, αλλά διότι τα Εµιράτα συγκεντρώνουν εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες από τις πρώην σοβιετικές χώρες, µε τη συντριπτική τους πλειονότητα να προέρχεται από τη Ρωσία, και µάλιστα από τα υψηλά αµειβόµενα κοινωνικά στρώµατα.
Ετσι, παρ’ όλη την κρίση του 2009 που έριξε ραγδαία τις πωλήσεις και τους τζίρους των γουναράδων, η επιστροφή στις καλές ηµέρες το 2010 και η ανάκαµψη της οικονοµίας του Περσικού Κόλπου έφερε την εκ νέου αύξηση των πωλήσεων γούνας στα ΗΑΕ κατά 21% για το α ΄ πεντάµηνο του 2011, όπως έδειξαν τα πρόσφατα στοιχεία του Γραφείου Εµπορικών και Οικονοµικών Υποθέσεων της ελληνικής πρεσβείας στα ΗΑΕ.
Η πορεία της ελληνικής γούνας στα Εµιράτα είναι εντυπωσιακή, καθώς ξεκινά το 2002 µε τζίρο 20,9 εκατ. ευρώ για να κορυφωθεί το 2008 σχεδόν στα 70 εκατ. ευρώ. Είναι ενδεικτικό της δυναµικής της εν λόγω αγοράς ότι οι εξαγωγές της ελληνικής γούνας την τελευταία δεκαετία αυξήθηκαν ιλιγγιωδώς στα Εµιράτα, εκτοπίζοντας από τη λίστα των καλύτερων αγορών τους παραδοσιακούς πελάτες του κλάδου (Γερµανία, Γαλλία, κτλ.), φτάνοντας στη δεύτερη θέση, πίσω από τη Ρωσία!
Ηδη, σχεδόν 150 εµπορικές επιχειρήσεις γούνας ελληνικών συµφερόντων λειτουργούν στον Περσικό Κόλπο. «Μπορεί να είναι και 180» λέει ο γενικός γραµµατέας του Συνδέσµου Γουνοποιών Καστοριάς κ. Φ. Γκιάτας και εξηγεί ότι οι γουναράδες οδηγήθηκαν σε νέες αγορές έπειτα από τη µεγάλη κρίση της Wall Street το 1987 και την υποτίµηση του ρουβλίου το 1998. «Από τις 5.500 εγγεγραµµένες επιχειρήσεις του κλάδου στο Επιµελητήριο Καστοριάς έµειναν 1.100» σηµειώνει και συµπληρώνει ότι η διεθνής κρίση που ξεκίνησε το 2008 έριξε τις δουλειές κατά 50%. «Προ κρίσης η Ελλάδα αγόραζε το 12% της παγκόσµιας πρώτης ύλης και σήµερα µόνο το 4%-5%. Αντιστοίχως, από το 15% της παγκόσµιας παραγωγής του ετοίµου ενδύµατος πέσαµε στο 7%, µερίδιο που κέρδισε η Κίνα» εξηγεί.
Ο κ. Λ. Παπαχαρίσης από τη Σιάτιστα ήταν ανάµεσα στους πρώτους που άνοιξαν εµπορικό κατάστηµα στα Εµιράτα. «Ανοίξαµε το 1998 και πουλάµε µόνο στους Ρώσους. Οι Αραβες αγοράζουν µόνον προτού φύγουν για… σκι στην Ελβετία. ∆ουλεύουµε από τον Σεπτέµβριο ως τον Μάιο» λέει. Ο κ. Παπαχαρίσης αναφέρεται ιδιαίτερα στο φιλικό προς τις επενδύσεις περιβάλλον του Ντουµπάι. «Προπληρώνεις τον φόρο όταν παίρνεις την άδεια λειτουργίας, ο οποίος χρεώνεται κατ’ αναλογία µε τα τετραγωνικά του καταστήµατος. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Εφορία δεν σε ενοχλεί ξανά! Οι εισαγωγές φορολογούνται µε 4%, ενώ τα κέρδη είναι αφορολόγητα» επισηµαίνει. Οπως τονίζει ο κ. Παπαχαρίσης, στο Ντουµπάι λειτουργούν περίπου 100 γουναράδικα, 80 εκ των οποίων ανήκουν σε Ελληνες και 20 σε Ρώσους. Βέβαια, όπως εξηγεί, λόγω της µαζικής εξαγοράς πρώτων υλών από τους Κινέζους και της αύξησης των τιµών, οι Ρώσοι αρχίζουν και γίνονται λίγο διστακτικοί. «Το Ντουµπάι είναι καλή αγορά, όµως πρέπει να έχεις µεγάλα πνευµόνια και αντοχές» λέει µε νόηµα.
Η ιδιαιτερότητα της γούνας είναι ότι οι πρώτες ύλες, δηλαδή τα δέρµατα, δεν κυκλοφορούν στην ελεύθερη αγορά, αλλά δηµοπρατούνται µερικές φορές τον χρόνο σε φάρµες του εξωτερικού, µε τις τιµές να διαµορφώνονται ανάλογα µε τη ζήτηση και την προσφορά. Ωστόσο, η έλευση των Κινέζων στα δηµοπρατήρια εκτοξεύει πλέον τις τιµές στα ουράνια, καθώς τα αγοράζουν όλα, ανεβάζοντας έτσι τις τιµές. Και αυτό τόσο για την ανάγκη εξυπηρέτησης της αχανούς εσωτερικής της αγοράς όσο και για την προσπάθεια δηµιουργίας εµπορικών σηµάτων.
«Ο βιοτεχνικός χαρακτήρας της γούνας στη ∆υτική Μακεδονία χάνεται και αντικαθίσταται από τον επιχειρηµατικό» εξηγεί ο διευθύνων σύµβουλος του Κέντρου Ελληνικής Γούνας κ. Ν. Χριστοφορίδης . «Ενα µεγάλο κοµµάτι από την παλιά τέχνη της γούνας χάνεται και συρρικνώνεται. Ωστόσο, οι επαγγελµατίες της περιοχής κάνουν σηµαντικές προσπάθειες να βρουν νέα σηµεία πώλησης» εξηγεί. «Η λύση για την περιοχή είναι η καθετοποίηση και η δηµιουργία εκτροφείων, αλλά και η ανάπτυξη του ετοίµου ενδύµατος, κάτι το οποίο σιγάσιγά γίνεται» σχολιάζει.
Γ ια τον γενικό γραµµατέα του Συνδέσµου Ελλήνων Γουνοποιών κ. Ν. ∆ίτσιο τόσο η Καστοριά όσο και η γούνα έχουν µέλλον µπροστά τους. Και ο ίδιος φρόντισε να το αποδείξει προχωρώντας µαζί µε τη σύζυγό του στη µεγαλύτερη επένδυση στη Βόρεια Ελλάδα, δηµιουργώντας στο Βιοτεχνικό Πάρκο Καστοριάς το υπερσύγχρονο βαφείο-φινιριστήριο γουναρικών ∆ΤΣ, που κόστισε 11 εκατ. ευρώ και εγκαινιάστηκε τον Μάιο.
Οπως εξηγεί ο κ. ∆ίτσιος, πρόκειται για τη µετεξέλιξη της οικογενειακής µεταποιητικής επιχείρησης σε µια «πράσινη», διεθνοποιηµένη και εξωστρεφή µονάδα. Σχεδιάστηκε για να λειτουργεί µε πλήρως οικολογικό τρόπο καθώς εκµεταλλεύεται το νερό της βροχής, χρησιµοποιεί ηλιακούς συλλέκτες, «καίει» µόνο φυσικό αέριο, ξηραίνει τα δέρµατα µε ειδικό σύστηµα που καταναλώνει 30% λιγότερη ενέργεια, λειτουργεί µε κλειστά κυκλώµατα µηδενικών ρύπων, επαναχρησιµοποιεί το 90% των λυµάτων, η δε ψύξη γίνεται µε ελάχιστη ενεργειακή σπατάλη.
«Το επιχειρηµατικό στοίχηµα είναι να προσελκύσουµε είδη που δεν κατεργάζονται στην Ελλάδα αλλά στο εξωτερικό. Η εξωστρέφεια και η καλύτερη τεχνογνωσία µάς οδηγούν να φέρουµε παραγγελίες από το εξωτερικό. Επίσης στοχεύουµε στην κινεζική αγορά πολυτελών ειδών, στην οποία κάθε χρόνο εισέρχονται περίπου 35 εκατ. άνθρωποι. Οι Κινέζοι λένε: “∆εν χρειάζεται µόνο να είσαι πλούσιος αλλά και να φαίνεσαι”» εξηγεί. «Η ελληνική αστική τάξη πρέπει να δείξει ότι έχει συνείδηση. Εγώ είχα προτάσεις να κάνω την επένδυση στο εξωτερικό, αυτό όµως θα µε έκανε να νιώθω ότι προδίδω τη χώρα µου. Η Ελλάδα τώρα µας χρειάζεται» καταλήγει ο κ. ∆ίτσιος.
Μία ακόµη πηγή εισοδήµατος για τους γουναράδες είναι οι επισκέψεις ρώσων τουριστών στην περιοχή, οι οποίοι έρχονται µε πτήσεις τσάρτερ τουριστικού γραφείου της Θεσσαλονίκης και αποκλειστικά για να αγοράσουν γούνες. Οι γουναράδες συµβάλλονται µε τον τουριστικό πράκτορα και του δίνουν µια καλή προµήθεια. Οπως εξηγούν τοπικοί παράγοντες, πλέον οι Ρώσοι που έρχονται στην Καστοριά είναι συνήθως χαµηλής αγοραστικής δύναµης και τα χρήµατα που αφήνουν δεν αρκούν. Ετσι, αναγκαστικά αναζητούν πρόσβαση σε καλύτερες αγορές, έστω κι αν αυτό έχει σηµαντικό κόστος. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακολουθούν µε θρησκευτική προσήλωση τα µονοπάτια των Ρώσων καθώς, πέρα από τη δεδοµένη εµπορική τους παρουσία στη Μόσχα, εσχάτως γίνονται κινήσεις επέκτασης και προς την Αττάλεια, όπου χιλιάδες Ρώσοι παραθερίζουν κάθε καλοκαίρι.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
