Την επιτακτική ανάγκη συμφωνίας των ευρωπαίων ηγετών σε ένα νέο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας προκειμένου να αποτραπεί «η πρώτη μη ελεγχόμενη χρεοκοπία στην ευρωζώνη» επισημαίνει στην επιστολή του προς τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης και τις ηγεσίες της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Η πρόταση του Σόιμπλε συνίσταται στην ανταλλαγή όλων των ομολόγων και όχι μόνο όσων λήγουν με νέα ομόλογα επταετούς διάρκειας ενώ δεν γίνεται λόγος για εθελοντική συμμετοχή των επενδυτών όπως προτείνει η ΕΚΤ.
Η επιστολή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε

Αξιότιμε πρόεδρε,
Αξιότιμοι ομόλογοι,
Επί της ευκαιρίας, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την γερμανική θέση για το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας.
Η κατάσταση είναι δύσκολη. Η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές κεφαλαίου εντός του 2012, όπως προέβλεπε το υφιστάμενο πρόγραμμα, φαίνεται κάτι παραπάνω από ανέφικτη. Αυτό σημαίνει ότι το μέγεθος του ισχύοντος προγράμματος δεν επαρκεί για να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας ενόσω διαρκεί το πρόγραμμα.
Όπως γνωρίζουμε, αυτό δημιουργεί προβλήματα αναφορικά με την συμμετοχή του ΔΝΤ. Αν και το συγκεκριμένο μέγεθος των πρόσθετων χρηματοδοτικών αναγκών θα καθορίζεται μόνο στην επικείμενη έκθεση της τρόικας, εκτιμώ ότι η αύξηση αυτή θα είναι σημαντική.
Την ίδια στιγμή, χωρίς την καταβολή της άλλης δόσης μέχρι τα μέσα Ιουλίου, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος για την πρώτη μη ελεγχόμενη χρεοκοπία στην ευρωζώνη.
Με αυτά τα δεδομένα, βλέπω την ανάγκη να συμφωνήσουμε σε ένα νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα, ώστε να καλύψουμε το κενό χρηματοδότησης και να αποτρέψουμε την χρεοκοπία. Ωστόσο, η όποια πρόσθετη χρηματοοικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα δίκαιο επιμερισμό του βάρους μεταξύ των φορολογούμενων και των ιδιωτών επενδυτών και θα πρέπει να συμβάλει ώστε το ελληνικό χρέος να καταστεί βιώσιμο.
Αυτό σημαίνει ότι η όποια συμφωνία στις 20 Ιουνίου θα πρέπει να περιλαμβάνει σαφή εντολή — προς την Ελλάδα πιθανόν μαζί με το ΔΝΤ – να ξεκινήσει διαδικασία για την συμμετοχή των κατόχων ελληνικών ομολόγων. Αυτή η διαδικασία θα πρέπει να οδηγήσει σε μια συγκεκριμένη ποσοτικά και σημαντική συνεισφορά των ομολογιούχων στις προσπάθειες στήριξης, πέραν της αμιγούς προσέγγισης της Πρωτοβουλίας της Βιέννης. Ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα είναι μέσω ανταλλαγής ομολόγων που θα οδηγεί σε επιμήκυνση των υφιστάμενων ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου κατά επτά έτη, δίνοντας την ίδια στιγμή στην Ελλάδα τον απαραίτητο χρόνο να εφαρμόσει στο ακέραιο τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών.
Με ένα τέτοιο σχέδιο, όπως προτείνεται ανωτέρω, υπάρχει πραγματικά πιθανότητα να ελαχιστοποιηθεί ο αρνητικός αντίκτυπος στις χρηματοοικονομικές αγορές και να επιτευχθεί ταυτόχρονα ο απαραίτητος επιμερισμός του βάρους μεταξύ των φορολογούμενων και των επενδυτών. Αν και αντιλαμβάνομαι ότι βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη οι συζητήσεις σχετικά με την συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, είμαι βέβαιο ότι αυτό μπορεί να επιλυθεί με εποικοδομητικό τρόπο πριν την συνάντησή μας στις 20 Ιουνίου. Θα ήμουν ευγνώμων για την στήριξή σας σε αυτά τα κρίσιμα ζητήματα στις συζητήσεις που θα έχουμε.
Με εκτίμηση,