Είναι μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα. Έξω από την αρχαία καστροπολιτεία Πινγκγιάο, στη βόρεια Κίνα, εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται για να παρακολουθήσουν μια ασυνήθιστη θεατρική παράσταση. Οκτώ γυναίκες στεγνώνουν με παραδοσιακές πετσέτες έξι μυώδεις άντρες που μόλις έχουν λουστεί. Ξαφνικά οι γυναίκες δαγκώνουν με δύναμη τα χέρια των αντρών, οι οποίοι ουρλιάζουν από πόνο.
«Αν πεθάνεις, τα σημάδια των δοντιών θα καθοδηγήσουν το πνεύμα σου σπίτι» λέει ένας αφηγητής στο ακροατήριο. Έτσι, έστειλαν σωματοφύλακες για να προστατεύσουν τους εμπόρους στη διάρκεια της διακυβέρνησης της δυναστείας Τσινγκ.
Την ιστορία διασκεύασε η κινέζα σκηνοθέτις Γουάνγκ Τσαογκέ μέσω του διαδραστικού παιχνιδιού: «Μια άλλη ματιά στο Πινγκγιάο». Το έργο αποτελεί μέρος μιας σειράς θεατρικών παραστάσεων που σκηνοθέτησαν κινέζοι σκηνοθέτες και παίζονται συνήθως σε χώρους που έχουν καταχωριστεί στη Λίστα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, σε μια προσπάθεια να γίνει γνωστή η ιστορία και η παράδοση της χώρας. Κατά κάποιον τρόπο η συγκεκριμένη παράσταση συμβολίζει την καλλιτεχνική αναγέννηση της πόλης.
Η παράσταση επικεντρώνεται σε ένα πολιτιστικό θέμα πολύ οικείο στους Κινέζους: τη διατήρηση της οικογενειακής καταγωγής. Το θέμα όμως της παράστασης -για έναν ιδιοκτήτη τράπεζας που διέθεσε όλον του τον πλούτο για να σώσει τον απαχθέντα γιο ενός εργαζομένου του και πέθανε στην πορεία μαζί με 232 σωματοφύλακες- δίνει μαθήματα για την κουλτούρα τού επιχειρείν και τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα για τα οποία είναι περήφανοι οι Κινέζοι.
«Ενθουσιάστηκα από το πνεύμα ακεραιότητας και δικαιοσύνης. Πολλοί θεατές ξέσπασαν σε δάκρυα» έγραψε ένας θεατής στη διάρκεια online συζήτησης. «Η παράσταση αποτυπώνει το χαρακτήρα των εμπόρων του Σανσί» δήλωσε άλλος θεατής, κάτοικος του Πινγκγιάο.
Η παράσταση με τη μορφή διαδραστικού παιχνιδιού ήταν μια τεράστια επιτυχία, αποφέροντας κέρδη 100 εκατ. γιουάν (15 εκατ. δολάρια) μόνο μέσα στο 2017, καθώς τουρίστες από όλη την Κίνα κατέφθασαν στο Πινγκγιάο για να δουν τη μοναδική αυτή αναπαράσταση της κινεζικής ιστορίας, πολιτισμού και ιδεών.
Η καστροπολιτεία του Πινγκγιάο χτίστηκε κατά το 14ο αιώνα και το 1997 καταχωρίστηκε στη Λίστα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO ως «ένα εξαιρετικά καλά διατηρημένο παράδειγμα της παραδοσιακής κινεζικής πόλης της δυναστείας των Χαν». Η πόλη έγινε γνωστή το 19ο αιώνα ως οικονομικό κέντρο της Κίνας. Οι τράπεζες άνθησαν, καθώς οι έμποροι του Σανσί επέκτειναν τις επιχειρήσεις τους σε ολόκληρη τη χώρα.
«Στην ακμή της η Πινγκγιάο είχε 22 τράπεζες και ήλεγχε σχεδόν το ήμισυ των χρημάτων στη χώρα» λέει ο Γκάο Τσουνπίνγκ, ερευνητής στην Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών του Σανσί. Σήμερα χιλιάδες τουρίστες συρρέουν στο Μουσείο Τραπεζών, μια επιβλητική αυλή, στην οποία στεγάζεται το αρχικό κτίριο της πρώτης Τράπεζας Επενδύσεων της Κίνας – η Ρισενγκσάνγκ, η οποία ιδρύθηκε το 1823.
«Οι άνθρωποι εκπλήσσονται από το γεγονός ότι οι τραπεζίτες πρόγονοί μας δημιούργησαν εξαιρετικά ασφαλείς κωδικούς PIN, χρησιμοποιώντας τους χαρακτήρες της κινεζικής αλφαβήτου. Εκείνη την εποχή σπάνια χρησιμοποιούσαμε στην Κίνα αραβικούς αριθμούς. Παρ’ όλα αυτά, ελάχιστες ήταν οι περιπτώσεις που έσπασε κάποιος κωδικός» λέει ένας ξεναγός.
Δυστυχώς όμως δεν κράτησε πολύ η χρυσή περίοδος της Πινγκγιάο. Στις αρχές του 20ού αιώνα οι τράπεζες κατέρρευσαν η μία μετά την άλλη, καθώς έπεσε η κυβέρνηση της δυναστείας Τσίνγκ και ήρθαν στη χώρα ξένες τράπεζες με πιο προηγμένη τεχνολογία. Η πόλη σύντομα έπεσε σε οικονομικό τέλμα και μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι επισκέπτες δυσκολεύονταν να βρουν έστω και ένα ΑΤΜ σε αυτόν τον πάλαι ποτέ τραπεζικό κόμβο.
Σήμερα όμως η πόλη αρχίζει να γεννιέται από τις στάχτες της, γεμάτη με καταστήματα, εστιατόρια, μουσεία και θεατρικές παραστάσεις.Σε άνθηση επίσης βρίσκονται τα εργαστήρια που κατασκευάζουν είδη αρχαίας λαϊκής τέχνης.
Η 68χρονη Χου Τσουανγίνγκ, ειδική στην τέχνη της κοπής χαρτιού, λέει ότι ακόμα και ξένοι τουρίστες επισκέπτονται το εργαστήριό της και θαυμάζουν τα έργα τέχνης που κολλάει στα παράθυρα κατά τη διάρκεια των εορταστικών περιόδων.
Οι πόλεις ακμάζουν, παρακμάζουν και αναγεννώνται ξανά, είτε πρόκειται για εμπόριο είτε για τέχνες ή πολιτισμό. Και το Πινγκγιάο δεν αποτελεί εξαίρεση. Εκτός από τα ετήσια φεστιβάλ κινηματογράφου και φωτογραφίας και τις τεράστιες εκδηλώσεις που γίνονται την κινεζική Πρωτοχρονιά, οι αρχές σχεδιάζουν να καθιερώσουν διεθνές φεστιβάλ γλυπτικής με ευρωπαίους εταίρους. Στο επίκεντρο του φεστιβάλ γλυπτικής θα βρεθεί ο ναός Σουανγκλίν, στο εσωτερικό του οποίου βρίσκονται μερικά από τα ωραιότερα δείγματα χρωματιστών βουδιστικών γλυπτών, τα οποία χρονολογούνται από το 12ο αιώνα.
