Η αναστήλωση του φρουρίου των Αιγοσθένων στο Πόρτο Γερμενό, της καλύτερα τειχισμένης ακρόπολης των Κλασικών Χρόνων στην Αττική, συνεχίζεται. Μετά τους δύο πύργους, τον βορειοανατολικό και τον νοτιοανατολικό, που αποκαταστάθηκαν δίνοντας στο φρούριο την όψη που αρμόζει σε ένα τόσο σημαντικό μνημείο, ένα ακόμη τμήμα παίρνει το δρόμο της αναστήλωσης. Πρόκειται για το μεσοπύργιο που βρίσκεται δίπλα στο βορειοανατολικό πύργο και ουσιαστικά τον στηρίζει.
Είναι, λοιπόν, διπλός ο ρόλος που παίζει η συγκεκριμένη αποκατάσταση: αφενός είναι σωστική, καθώς η περιοχή αντιμετωπίζει πολλά δομικά προβλήματα λόγω καταρρεύσεων που συνέβησαν πρόσφατα αλλά και σε παλιότερες εποχές, και αφετέρου λειτουργική, γιατί «όσο δεν έχουμε το μεσοπύργιο, τόσο ο πύργος μένει στον αέρα», όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά στην πρόσφατη συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, τα μέλη του οποίου έδωσαν ομόφωνα το «πράσινο φως» -και τα εύσχημα- στη σχετική μελέτη.
Με τη στερέωση του μεσοπυργίου, το οποίο περιλαμβάνει και ένα βυζαντινό – μεταβυζαντινό τμήμα που επίσης θα αποκατασταθεί ως μέρος της ιστορίας του φρουρίου, θα αναστηλωθεί όλη η βορειανατολική γωνία του οχυρού. Είναι δε σημαντικό ότι θα χρησιμοποιηθεί κυρίως αυθεντικό υλικό, καθώς θα ενσωματωθούν περίπου 100 λίθοι που βρίσκονται διάσπαρτοι στην περιοχή.
Το φρούριο των Αιγοσθένων, που δεσπόζει στο μυχό του Κορινθιακού κόλπου, σε χαμηλό λόφο και σε απόσταση περίπου 450 μ. από τη θάλασσα, αντικατοπτρίζει την οχυρωματική αρχιτεκτονική όπως αυτή διαμορφώθηκε στο β’ μισό του 4ου αιώνα π. Χ., με βάση τη νέα στρατηγική. Ενώ δηλαδή στην εποχή του Περικλή η τεχνική ήταν αυτή του αποκλεισμού, στον 4ο αιώνα π. Χ. η νέα πολιορκητική τεχνική που εισάγει τον καταπέλτη βασίζεται στην επίθεση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα τείχη να ενισχύονται με πύργους, οι οποίοι υπερβαίνουν τα ύψη των τειχών, αποκτώντας περισσότερους από έναν ορόφους, παράθυρα και ανοίγματα.
