Θέλοντας να μοιραστεί με τους νέους ανθρώπους γνώσεις και όνειραγια την «εφήμερη Αρχιτεκτονική» που είναι η Σκηνογραφία, η σκηνογράφος και εικαστικός Μαρία Χανιωτάκη εγκαινιάζει την ετήσια έκθεση των μαθητών της την Τετάρτη 21 Ιουνίου 2017, 6.30 -10.30 μμ στο Φουαγιέ του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.
«Παρά τις δυσκολίες που δεν σταμάτησαν ούτε μια στιγμή την επιτυχημένη διαδρομή συχνά προς το αδύνατο», όπως επισημαίνει η ίδια, το Εργαστήριο Σκηνογραφίας LSA Laboratory of Scenography -Athens που ίδρυσε η Μαρία Χανιωτάκη, παρουσιάζει την έκθεση των αποφοίτων του την Τετάρτη 21 Ιουνίου 2017, 6.30- 10.30 μμ στο Φουαγιέ του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.
«Η πεποίθηση ότι οι νέοι άνθρωποι είναι εκείνοι που αξίζει να μοιραστείς γνώσεις και όνειρα ήταν ο βασικότερος λόγος της ίδρυσης του Εργαστηρίου Σκηνογραφίαςστην Αθήνα (LSA Laboratory of Scenography -Athens) το έτος 2000», σημειώνει η ελληνίδα σκηνογράφος.
Αρχή του Εργαστηρίου Σκηνογραφίας LSA είναι η νέα ματιά στο σύγχρονο παγκόσμιο Θέατρο, που οφείλει ωστόσο να γνωρίζει τις αισθητικές επιλογές και τους διαφορετικούς πολιτιστικούς κώδικες του ελληνικού θεατρικού και καλλιτεχνικού γίγνεσθαι.
Τα πιο σημαντικά πεδία μελέτης του Εργαστηρίου Σκηνογραφίας LSA είναι τα εξής: Από το κείμενο στο χώρο -Δραματουργία και Σκηνογραφία, η δυναμική της σχέσης σώματος και χώρου, η ποιητική του χώρου, το χρώμα και η σύνθεση, η σχέση σκηνοθεσίας-σκηνογραφίας, η σχέση θεάτρου σκηνογραφίας και τέχνης, αφηγηματικοί χώροι και performance space.
Από το σπίτι του Κάφκα στο Μπενάκη
Πολλές σημαντικές καλλιτεχνικές δραστηριότητες ξεκίνησαν από τον δημιουργικό και ερευνητικό πυρήνα του LSA:
– Η συμμετοχή του Εργαστηρίου στους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη στην Παγκόσμια Έκθεση Θεάτρου και Σκηνογραφίας στην Πράγα, στο σπίτι του Κάφκα, στο πλαίσιο της Prague Quadrennial 2015 τον Ιούνιο του 2015, με την ελληνική αποστολή του ΕΚΔΙΘ (student section) όπου το Εργαστήριο συμμετείχε μαζί με τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της χώρας.
– Η παρουσίαση της εργασίας αυτής στην Έκθεση [OUT]TOP/AS στο Μουσείο Μπενάκη -Πειραιώς (Student Section) το Φθινόπωρο του 2016.
– Η παράσταση «Ανάποδη Κλωστή» στο BIOS και στη συνέχεια η παράσταση στο Θέατρο Άσκηση, «η Ανάποδη κλωστή – το παραμύθι» από την Ομάδα CMD. Η φιλοσοφία τους εστίασε στη δημιουργία μιας παράστασης δίχως θεατρικό κείμενο αλλά βασισμένης στην πληθώρα των ανοιγμάτων που δίνει η αυθόρμητη έκφραση.
Η ισότιμη συμμετοχή με τους επαγγελματίες ηθοποιούς στη δεύτερη παράσταση (η Ανάποδη κλωστή- το παραμύθι) δύο νέων με αναπηρία από την Εταιρία Προστασίας Σπαστικών, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε παράσταση που απευθυνόταν και σε παιδιά, οδήγησε σε μια πρόταση που βασιζόταν περισσότερο στην εικόνα και λιγότερο στον λόγο.
Ακόμη, σημαντικές ήταν οι εκθέσεις των αποφοίτων του Εργαστηρίου LSA στην Αίθουσα Τέχνης Μονόχωρο στο Ν. Ψυχικό, στο χώρο Τέχνης & Δράσης «Βρυσάκι» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν-Φρυνίχου, οι ατομικές εκθέσεις των σπουδαστών και σειρά άλλων δράσεων των 300 αποφοίτων της σχολής.
Σκηνογράφοι ή διακοσμητές σκηνής;
Οι αισθητικές αντιλήψεις για τη σκηνογραφία που πρεσβεύει η Μαρία Χανιωτάκη αποδίδονται άριστα από τον Γιάννη Κόκκο στο βιβλίο του με τίτλο «Ο Σκηνογράφος και ο Ερωδιός» και υπότιτλο «Η Σκηνογραφία, αυτή η εφήμερη Αρχιτεκτονική δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με ελαφρότητα».
«Η υποβίβαση της Σκηνογραφίας μιας παράστασης σε μια διακοσμητική εικαστική πρόταση που πλαισιώνει τη δράση, υποδηλώνει μια βαθιά άγνοια του τι είναι Σκηνογραφία και κατά συνέπεια του τι σημαίνει ‘κάνουμε Θέατρο’ », θα συμπληρώσει η Χανιωτάκη στο βιβλίο της που τώρα γράφει, τη «Μαγική Σκηνή». Η Αγγλίδα σκηνογράφος Πάμελα Χάουαρντ συμφωνεί : «Υπάρχουν οι Σκηνογράφοι αλλά υπάρχουν και οι Διακοσμητές Σκηνής».
«Η Σκηνογραφία είναι η σύνθεση της σχέσης όλων των πραγμάτων στη σκηνή. Σχέσης μεταξύ των όγκων, της φόρμας, του χρώματος, της κίνησης των ηθοποιών και του χρόνου. Οι σχέσεις ωστόσο δεν φτιάχνονται αλλά αποκαλύπτονται μέσα από την πορεία της δημιουργίας μιας παράστασης», γράφει η Μαρία Χανιωτάκη.
Το συνοψίζει πολύ περιεκτικά ο αμερικανός σκηνογράφος Μπόρις Άρονσον: «Στην καλύτερη περίπτωση ο Σκηνογράφος οφείλει να είναι Γλύπτης, Ζωγράφος, Μηχανικός και Αρχιτέκτονας και επιπλέον να έχει βαθιά γνώση του Θεατρικού γίγνεσθαι και της Φιλοσοφικής και Ποιητικής διάστασης του έργου του».
Στην έκθεση της Μαρίας Χανιωτάκη συμμετέχουν οι σπουδαστές:
1. Αγγελική Βαρβαρέσου, Αρχιτέκτων Μηχανικός Πανεπιστημίου Πατρών και Lighting Designer MSc-Light & Lighting UCL συμμετέχει με το θεατρικό έργο«Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σάμιουελ Μπέκετ.
2. Ανριέτα Γκιώνη, Φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής Πολυτεχνείου Κρήτης συμμετέχει με το θεατρικό έργο«Η ανθρώπινη φωνή» του Ζαν Κοκτό.
3. Υπατία Μαμουνά, Διπλωματούχος Αρχιτέκτων Μηχανικός Πολυτεχνείου Κρήτης συμμετέχει με το θεατρικό έργο«Ρινόκερος» του Ευγένιου Ιονέσκο.
4. Μαρία Ουράνη, ΔΠΜΣ «Αρχιτεκτονική- Σχεδιασμός του χώρου», Αρχιτεκτονική ΕΜΠ – Χημικός Μηχανικός ΑΠΘ, συμμετέχει με το θεατρικό έργο «Οι δούλες» του Ζαν Ζενέ.
5. Εύα Παπαδοπούλου, Performer, Χορεύτρια/ Χορογράφος συμμετέχει με το θεατρικό έργο «Η Μεταμόρφωση» του Φραντς Κάφκα
6. Ελένη Πιπέρη, Θέατρο-Παιδαγωγός συμμετέχει με το θεατρικό έργο «Το Κουκλόσπιτο(Νόρα)» του Χένρικ Ίμπσεν.
7. Αριάδνη Σεργουλοπούλου, Απόφοιτη Α.Σ.Κ.Τ. Τμήματος Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης, εισαχθείσα στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Fine Arts and Design, ΜΑ Scenography του Πανεπιστημίου HKU της Ουτρέχτης, συμμετέχει με το θεατρικό έργο: «Το Κουκλόσπιτο (Νόρα)» του Χένρικ Ίμπσεν.
8. Αννα Σοφία Τάμπλερ, Χημικός Μηχανικός ΑΠΘ – Φοιτήτρια Σχεδίου Μόδας, συμμετέχει με το θεατρικόέργο «Οι δούλες» του Ζαν Ζενέ.
9. Μυρτώ Χασούρου, Διπλωματούχος Αρχιτέκτων Μηχανικός ΕΜΠ, συμμετέχει με το θεατρικό έργο «Μάκμπεθ» του Ουίλιαμ Σέξπιρ.
