Ολοι, διάσημοι και άσημοι, τον επισκέπτονται για να δοκιμάσουν τον πιο νόστιμο, όπως λένε, «γύρο» του λεκανοπεδίου της Αττικής. Αν είστε τυχεροί και βρείτε τραπέζι στον «Διόνυσο», το πιο δημοφιλές φαγάδικο της πλατείας, μπορεί να γευθείτε το σουβλάκι σας παρέα σε διπλανό τραπέζι με τον λιτοδίαιτο πρωθυπουργό κ. Σημίτη ή τη Ζωή Λάσκαρη, την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, τον Κώστα Βουτσά και τον καθηγητή κ. Γραμματικάκη. Ο γύρος στις πιο ξακουστές πλατείες της πρωτεύουσας σήμερα περνάει από την πλατεία του Αγίου Γεωργίου Κυψέλης
Αν δεν γνωρίζετε την περιοχή Κυψέλης, προσέξτε. Η πλατεία Αγίου Γεωργίου δεν είναι η κεντρική πλατεία της Κυψέλης. Για να βγείτε στην Αγίου Γεωργίου παίρνετε την Ιωάννου Δροσοπούλου και όταν συναντήσετε την Ιθάκης στρίβεται δεξιά. Θα την αναγνωρίσετε από τη μεγάλη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που δεσπόζει και από το χάλκινο άγαλμα στη μέση της πλατείας.
Οι μυρωδιές από τις ψησταριές θα σας πείσουν ότι δεν κάνατε λάθος!
Η πλατεία αυτή δεν είναι ιστορική, αφού η περιοχή Κυψέλης μπορεί μεν να είναι ασφυκτικά κατοικημένη, αλλά είναι σχετικά νέα. Στις αρχές του αιώνα μας ήταν μια κοντινή εξοχή της Αθήνας. Οι Αθηναίοι που βαριούνταν να πάνε στις… μακρινές εξοχές του Μαρουσιού και της Κηφισιάς πήγαιναν στους Αμπελόκηπους, στην Κυψέλη, στα Σεπόλια, στον Λόφο Σκουζέ, στην Κολοκυνθού και απολάμβαναν τη δροσιά και τις ευωδιές της φύσης! Στην Κυψέλη, στου Γκύζη, στα Τουρκοβούνια ήταν χωράφια όπου έσπερναν κριθάρι.
Να φανταστείτε πως το 1920 και ο χώρος του Πεδίου του Αρεως εθεωρείτο εξοχικός!
Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου όμως είναι ξεχωριστή. Κατ’ αρχήν είναι πολύ ωραία, μεγάλη, αλλά και καλλιτεχνικά άκρως ενδιαφέρουσα αφού έχει αγιογραφηθεί το 1954 από κορυφαίους έλληνες ζωγράφους: Φ. Κόντογλου, Πελεκάσης, Ι. Τερεζής, Σ. Παπανικολάου, Δ. Σεντουκάς κ.ά. Η εκκλησία είναι των αρχών της 10ετίας του ’30 και εκτός από τον πολιούχο Αγιο Γεώργιο γιορτάζει και τον Αγιο Γεράσιμο των Κεφαλλονιτών, που έχουν τοποθετήσει ειδικό προσκυνητάρι προς τιμήν του Αγίου τους, την Αγία Τριάδα αλλά και την Αγία Μεθοδία της Κιμώλου και τον Αγιο Ραφαήλ.
Προϊστάμενος είναι ο πατήρ Κωνσταντίνος που έχει κτίσει και το Γηροκομείο στην οδό Κεφαλληνίας.
Απέναντι ακριβώς από την εκκλησία, που το βράδυ τα σκαλιά της γίνονται.. καθιστικό νέων και μηχανοβίων, τα ψητοπωλεία «Διόνυσος». Σουβλάκια, κοτόπουλα, εξοχικά, γύρος, κοκορέτσι προσελκύουν το ενδιαφέρον ακόμη και του Κώστα Σημίτη! Ιδιοκτήτης ο Κρητικός κ. Γιώργος Ανδριανάκης. Στον τόπο του δεν υπάρχει παράδοση τέτοιων ειδών και όταν σκέφθηκε να δημιουργήσει το πρώτο του μαγαζί στην Κυψέλη του είπαν: «Τι πα’ να κάνεις, να πετάξεις τα λεφτά σου;». Ευτυχώς δεν τους άκουσε και άρχισε να φτιάχνει εκλεκτά σουβλάκια που έγιναν πασίγνωστα και σήμερα ο κ. Γιώργος λέει, πως δεν υπάρχει καλλιτέχνης ή πολιτικός που να μην τιμά το μαγαζί του. Ολη η οικογένεια των Μικρούτσικων εδώ την περνούσε, όπως και ο Μίμης Πλέσσας και ο λαϊκός Χαρίλαος Φλωράκης αλλά, όπως είπαμε, και ο καθηγητής κ. Σημίτης! Διαταξικά τα σουβλάκια και τα ψητά που οδήγησαν τον ιδιοκτήτη του «Διόνυσου» σε συνεχείς επεκτάσεις. Και δεύτερο μαγαζί στην πλατεία ενώ αγόραζε σιγά σιγά και το κτίριο όπου ήταν το πρώτο μαγαζί. Τώρα που το αγόρασε όλο σκέπτεται στον πρώτο του όροφο να φτιάξει μεγάλη αίθουσα για να φιλοξενεί άνετα την ευάριθμη πελατεία του, επώνυμη και μη. Υπάρχει και ένα μαγαζί στην Κρήτη.
Πρόβλημα βέβαια το πάρκινγκ στην κοσμοβριθή Κυψέλη, αλλά όταν ο πελάτης φωνάζει «είσαι σπουδαίος όπως πάντα» θα πάει έστω και αν το μαγαζί είναι στην άκρη του κόσμου, έστω και αν γυρίζει γύρω γύρω ώρες για να βρει ν’ αφήσει το αυτοκίνητό του.
Αρχή του κ. Γιώργου είναι «υψηλή ποιότητα, λιγότερο κέρδος». Ολα τα κάνει με τα χέρια του με βάση την παράδοση που απέκτησε δουλεύοντας στην εστιατορία από το 1954. Η χαρά του όταν τον αναγνωρίζουν συμπατριώτες μας ακόμη και στα ταξίδια του στο εξωτερικό! Και ακόμη περισσότερο όταν τα σουβλάκια του… εξάγονται! Υπάρχουν πελάτισσες με παιδιά που σπουδάζουν στο εξωτερικό, αγοράζουν σουβλάκια και τους τα στέλνουν αεροπορικώς!! Μάλιστα. Κυψελοσουβλακιομανία!!
