Με τη συμμετοχή 85 καλλιτεχνών από 39 χώρες ξεκινά σήμερα Πέμπτη 9 Ιουνίου -και θα διαρκέσει έως τον Ιούλιο-, το Athens Photo Festival 2016 με τίτλο [Mis/Dis]Placed.
To κεντρικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ φιλοξενείται και φέτος στο Μουσείο Μπενάκη (κτίριο της Οδού Πειραιώς), αποτελείται από αυτοτελείς ενότητες και διασταυρώνει περισσότερα από 700 φωτογραφικά έργα σύγχρονων καλλιτεχνών, οπτικοακουστικό υλικό, φωτογραφικές εκδόσεις και κείμενα.
Η θεματική της φετινής διοργάνωσης, υπό τον γενικό τίτλο [Mis/Dis]Placed, προτείνει μια περιήγηση σε οπτικές μορφοποιήσεις και αφηγήσεις που ερμηνεύουν, αναπαριστούν και τεκμηριώνουν τις θέσεις και τις αντιθέσεις του σύγχρονου κόσμου, όπως αυτές διαμορφώνονται μέσα από κοινωνικά, πολιτικά, υπαρξιακά και πολιτισμικά φορτισμένες καταστάσεις.
Οι αιτήσεις συμμετοχής στην ανοικτή πρόσκληση που απηύθυναν οι διοργανωτές ξεπέρασαν φέτος κάθε προσδοκία φτάνοντας τις 4.000, αναφέρει ο καλλιτεχνικός διευθυντής Μ.Μωρεσόπουλος.
Extreme Antithesis
Eπιμέλεια: Νατάσσα Μαρκίδου
Andrea & Magda, Φίλιπ Τσέουνγκ, Κώστας Καψιάνης, Αλεξέι Κοντράτγιεφ, Λοράν Κρονεντάλ, Ζουλιάν Λομπαρντί, Μαρίνος Τσαγκαράκης
Οι επτά φωτογράφοι διακρίνονται για την προσήλωσή τους σε τόπους όπου κυριαρχούν ακραίες αντιθέσεις και ετερόκλητες παραθέσεις αρχιτεκτονημάτων, ανθρώπων και αντικειμένων. Τα έργα τους διέπονται από σαφή πρόθεση προβολής της πολυπλοκότητας, της αποξενωτικής αύρας, του εφήμερου χαρακτήρα και του ελλείμματος φωτογένειας των τόπων αυτών. Οι φωτογραφικές ενότητες που περιλαμβάνονται σε αυτή την έκθεση αναδεικνύουν μέσω των συγκεκριμένων τόπων την καθημερινή αναμέτρηση της τοπικής κουλτούρας με την παγκόσμια οικονομία, καθώς και την αδυναμία αφομοίωσης του παρελθόντος στο σύγχρονο περιβάλλον.
Life Tracks
Eπιμέλεια: Δημοσθένης Αγραφιώτης
Γιοάν Σιμιέ, Κάρολιν Κλίπελ, Άλβαρο Λαΐς, Νάμσα Λόιμπα, Πολυξένη Παπαπέτρου, Λόρενς Ράστι, Ντανίλα Τκατσένκο
Μια ωδή στη διαφορετικότητα και τον τρόπο που οι ανθρώπινες διαδρομές, ανεξαρτήτως αφετηρίας, διασταυρώνονται, συνεχίζουν παράλληλες, απομακρύνονται και συγκλίνουν επηρεάζοντας η μία την άλλη, αποτυπώνεται στις φωτογραφίες οκτώ δημιουργών με διαφορετική προέλευση και ξεχωριστή οπτική. Από τους εφήμερους οικισμούς νομάδων στις παραλίες και την προνομιούχο υπόσταση των κοριτσιών σε εθνοτική ινδική ομάδα, στη στάση της κινεζικής κοινωνίας σε άτομα μικρών διαστάσεων και στην γκετοποίηση των ομοφυλόφιλων διά της άρνησης, και από τον τρόπο ζωής των «περιθωριακών» Βιεννέζων, μέχρι την επιλογή της επιστροφής στη Φύση και έναν τοτεμισμό με αποχρώσεις υπερρεαλισμού.
Metaphors
Επιμέλεια: Κωστής Αντωνιάδης
Ρότζερ Μπάλεν, Άλβαρο Ντεπρί, Αλεξάντερ Μεντέλεβιτς, Τσάρλι Σιμοκαΐτης, Πολ Θάλιν, Μαργκό Γουαλάρντ, Μάρτα Ζγκιέρσκα
Οκτώ φωτογράφοι μας καλούν να δούμε πίσω από την απεικόνιση, να βρούμε ένα διαφορετικό νόημα, μια φράση που πιθανώς θα μας εξηγήσει τον κόσμο ή την ίδια τη ζωή. Aλλόκοτα πρόσωπα, μάσκες και τελετουργίες., η μετάφραση σε απτές εικόνες της εμπειρίας που βιώνει ένα κορίτσι καθώς χάνει σταδιακά την όρασή του, η φωτογραφική μηχανή ως ασπίδα απέναντι στον πόνο της απώλειας του αδελφού, ένα σύμπλεγμα αναπαραστάσεων μέσα από το οποίο αναλύεται η εγγύτητα του θανάτου μετά από ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα, αντικείμενα, σκιές, γδαρμένοι τοίχοι και τσακισμένοι κορμοί δέντρων για την πατρογονική γη, τοποθεσίες και στιγμιότυπα σε μια χώρα που ισορροπεί μεταξύ της πραγματικότητας και φαντασίας.
Refugee Routes
Λέιλα Αλάουι, Ιζαμπέλ Άρβερς, Μία Αούτιο, Άντρεα Γκεστβάνγκ, Σάμουελ Γκρατακάπ, Σαμ Άιβιν, Σοφί Αμαλί Κλουγκάρ, Δημήτρης Κοιλαλούς, Γιώργος Μουτάφης, Μυρτώ Παπαδοπούλου, Νίκος Πηλός, Λία Σαϊλέ, Άιντα Σιλβέστρι
Οι καταγεγραμμένες διαδρομές των προσφύγων στον παγκόσμιο χάρτη είναι συχνά τεθλασμένες, ο χρόνος που απαιτείται για την τελική μετεγκατάσταση είναι αόριστος και η αφομοίωσή τους δεν είναι ποτέ δεδομένη.
Στη συγκεκριμένη ενότητα καταγράφονται οι εμπειρίες των υποσαχάρειων προσφύγων στον καταυλισμό Choucha και στις μετακινήσεις του, οι «διευκολυντές μετανάστευσης» στη Σμύρνη και η παραοικονομία εις βάρος τους, η Ελλάδα στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, η άφιξη και οι διαδρομές μέχρι τα σύνορα, η παραμονή στην Κω και στην Ειδομένη, η εσωτερική μεταβατική κατάσταση, ο αποκλεισμός στην ιταλική πόλη Pozzallo, η «Ζούγκλα» στο Καλαί, οι διαδρομές από την Ερυθραία στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι γηγενείς της Ρουάντα στις ευρωπαϊκές χώρες, ο επαναπατρισμός εφήβων από τη Νορβηγία, αλλά και η απώλεια ταυτότητας που βιώνουν πολλοί από εκείνους που ζητούν άσυλο.
Unstable Fields
Μαξίμ Ντοντγιούκ, Νικ Χάνες, Μάρτιν Κόλαρ, Έμερικ Λουισέ, Απόστολος Ζερδεβάς, Δημήτρης Μιχαλάκης, Πιέτρο Παολίνι, Εμινέ Γκότζε Σεβίμ, Ίσσα Τούμα, Πάνος Τσαγκάρης
Tα «ασταθή πεδία» αναφέρονται στην ιδέα της ρευστότητας και των συνεχών ανακατατάξεων σε μια περιοχή ή σε μια κατάσταση. Τα αισθήματα της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας που επηρεάζουν όπως ποτέ άλλοτε την κοινωνία και την ατομική ζωή από κάθε άποψη, εικονοποιούνται με διαφορετικούς τρόπους από τους φωτογράφους που συμμετέχουν.
Πολλαπλές αναγνώσεις της κρίσης στην Ελλάδα, η πορεία ενός Καναδού τζιχαντιστή από τη Δύση στη Συρία και ο θάνατός του στη μάχη, ο χειμώνας του 2014 που άλλαξε την Ουκρανία, εννέα μέρες από ένα παράθυρο στο Χαλέπι, η πολυπλοκότητα του Ισραήλ και της Δυτικής Όχθης στη διάρκεια ενός χρόνου, η αναδόμηση μιας παρατεταμένης προσωπικής ανάμνησης της Αιγύπτου, η καθημερινότητα της Βενεζουέλας σε μια ευαίσθητη στιγμή για το δημοκρατικό μέλλον της, οι ακτές της Μεσογείου σε εικόνες μιλούν για την κρίση στην Ελλάδα, την Αραβική Άνοιξη, τις βάρκες με τους πρόσφυγες, τους πολέμους στη Λιβύη, τη Συρία και τη Γάζα.
Zones of error and decay
Επιμέλεια: Θανάσης Μουτσόπουλος
Ματιέ Ασελίν, Κάρλος Αγιέστα και Γκιγιόμ Μπρεσιόν, Αλεχάντρο Τσασκιλμπέργκ, Σαν Ντε Γουάιλντ, Κάθριν Λόιτενεγκερ, Κάι Λέφελμπαϊν, Καζούμπα Ομπάρα
Aπό τα τροπικά δάση του Κονγκό μέχρι τους ουρανοξύστες της Σαγκάης και από την παλιά πόλη του Βελιγραδίου μέχρι τις εγκαταστάσεις των εταιρειών υψηλής τεχνολογίας στη Σίλικον Βάλεϊ της Καλιφόρνιας, ο κόσμος αλλάζει, σε κάτι ανεξέλεγκτο. Σε αυτή τη διαπίστωση μπορούμε να προσθέσουμε μια σειρά από οικολογικές τραγωδίες, όπως πολυάριθμες πυρηνικές δοκιμές σε εγκαταλελειμμένες ερήμους, νησιά και ωκεανούς, και δύο ακούσιες καταστροφές αστικών περιοχών από πυρηνικά ατυχήματα. Μια νέα βιομηχανική αρχαιολογία καταγράφει τους τόπους της καταστροφής, επινοώντας φωτογραφικά μνημεία. Από την κατεστραμμένη Φουκουσίμα στο εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ και την πόλη φάντασμα του Πριπγιάτ, στο χάος της αποτέφρωσης των ηλεκτρονικών απορριμάτων στο Αγκμπογκμπλοσί της Γκάνα, την πόλη των ηλεκτρονικών σκουπιδιών Γκούιγιου στην Κίνα και τα κρυμμένα εργαστήρια επεξεργασίας των αποβλήτων στο Νέο Δελχί της Ινδίας. Παράλληλα, καταγράφονται η αστική εγκατάλειψη από το κλείσιμο του εργοστασίου της Kodak στο Ρότσεστερ και οι συνέπειες από τις καλλιέργειες μεταλλαγμένων της εταιρείας Monsanto.
Τόποι Μνήμης
Eπιμέλεια: Πηνελόπη Πετσίνη
Άρτεμις Αλκαλάη, Νικόλας Βεντουράκης, Πάσκουα Βοργιά, Πέτρος Ευσταθιάδης, Στέργιος Καράβατος, Βίκτωρ Κοέν, Νίκος Μάρκου, Φώτης Μηλιώνης, Φανή Μπήτου, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Αβραάμ Παυλίδης, Πάρις Πετρίδης, Σίμος Σαλτιέλ, Γιάννης Σταθάτος, Παύλος Φυσάκης, Ηώ Χαβιαρά
Mια σειρά από έργα της σύγχρονης ελληνικής φωτογραφίας, πραγματεύονται το ζήτημα της συλλογικής ιστορικής μνήμης, αλλά και την αμφίσημη συμβίωσή της με τη λήθη. Η έννοια της μνήμης επιστρατεύεται, όχι μόνο ως μέσο σύνδεσής μας με το παρελθόν, αλλά και ως μέσο που σχετίζεται και διαμορφώνει το παρόν, μέσα είτε από τόπους όπου συνέβησαν ιστορικά γεγονότα, είτε από ανθρώπους σε προσωπικές αφηγήσεις. Οι τόποι αυτοί δημιουργούνται από ένα παιχνίδι της μνήμης και της ιστορίας, μια αλληλεπίδραση των δύο παραγόντων που οδηγεί στον αμοιβαίο καθορισμό τους.
