Ο Γιάννης Βόγλης πέθανε το πρωί της Τετάρτης, στα 79 του χρόνια, στο Νοσοκομείο Ιπποκράτειο όπου νοσηλευόταν τον τελευταίο καιρό. Αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας.

Γεννημένος στην Αθήνα στις 30 Σεπτεμβρίου 1937, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1961 _στον «Αρτούρο Ούι» σε σκηνοθεσία Κουν. Ακολούθησε μια πλήρη θεατρική και κινηματογραφική καριέρα (η πρώτη εμφάνιση στον κινηματογράφο ήταν στην ταινία «Οι Υπερήφανοι». Με «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» του Βασίλη Γεωργιάδη, το 1966, έκανε μια ξεχωριστή ερμηνεία ενώ σήμα κατατεθέν του στάθηκε η ταινία «Κορίτσια στον ήλιο» και τη γνωστή φράση «Στάσου μύγδαλα»…

Στη σκηνή συνεργάστηκε με την Έλλη Λαμπέτη, τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τον Μάνο Κατράκη, καθώς και με το Προσκήνιο του Αλέξη Σολωμού όπως και με το Κρατικό Βορείου Ελλάδος. Στα μέσα του΄80 ίδρυσε τον Καλλιτεχνικό Οργανισμό «Ανατολή» και ανέβασε πολλές παραγωγές («Καπετάν Μιχάλης», «Αλέξης Ζορμπάς», «Ο Καλός Στρατιώτης Σβέικ», κ.ά.) ενώ περιόδευσε με επιτυχία με τον «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου.

Μετά το 1990 ο Γιάννης Βόγλης άρχισε να δουλεύει με το Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας («Πράξη») και την Μπέτυ Αρβανίτη (μεταξύ άλλων «Ο Φερνάντο Κραπ μου Έγραψε ένα Γράμμα», «Η Κυρία από τη Θάλασσα», «Μια Πιθανή Συνάντηση», «Η Επιστροφή») με σκηνοθέτες όπως ο Μίνως Βολανάκης.

Την πενταετία 2000 – 2005 ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής στους Οργανισμούς Ε.Θ.Α.Λ της Λεμεσού και του Θεάτρου «Σκάλα» της Λάρνακας, στην Κύπρο ενώ τη διετία 2009-2011 ανέλαβε τα ηνία του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.

Ηταν ο Οιδίποδας στον «Οιδίποδα επί Κολωνώ» του Σοφοκλή, στην παράσταση για τα εξηντάχρονα του Θεάτρου Τέχνης στην Επίδαυρο, σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγιουμτζή (2002) ενώ μια από τις τελευταίες του εμφανίσεις ήταν στον «Θείο Βάνια» του Τσέχωφ (2014-2015), που ανέβασε η Λίλυ Μελεμέ στο θέατρο Χορν.

Μια από τις τελευταίες εμφανίσεις του Γιάννη Βόγλη στη σκηνή ήταν στην «Ηλέκτρα» του Σπύρου Ευαγγελάτου στον θέατρο Badminton πέρσι το καλοκαίρι. Ηταν η πρώτη συνεργασία τους έπειτα από 53 χρόνια γνωριμίας. Και όπως αποδείχθηκε η τελευταία.

Η κρίση τον πείσμωνε

«Η λέξη ξεκούραση για εμένα ταυτίζεται μόνο με την έννοια του θανάτου» είχε πει πέρσι στο ΒΗΜΑ ο Γιάννης Βόγλης με αφορμή τη συμμετοχή του στην «Ηλέκτρα» του Σπύρου Ευαγγελάτου. Ο ηθοποιός εξακολουθούσε να είναι ενεργός, η κρίση τον πείσμωνε, πίστευε άλλωστε ότι οι σημαντικότερες πράξεις στην ανθρωπότητα έγιναν σε περιόδους κρίσης.

«Η πλασματική ευμάρεια που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια μας απομόνωσε από τους διπλανούς μας» είχε πει. «Σήμερα νομίζω ότι έχουμε αρχίσει να αναζητάμε ξανά ο ένας το χέρι του άλλου. Συνειδητοποιούμε λίγο-λίγο ότι μόνο όλοι μαζί μπορούμε να φέρουμε ξανά τον κόσμο σε σωστή πορεία».

Σε ότι αφορά τον κινηματογράφο ο Γιάννης Βόγλης μιλούσε πάντα με αγάπη για τον σκηνοθέτη Βασίλη Γεωργιάδη με τον οποίο γύρισε τις γνωστότερες ταινίες του στον κινηματογράφο: το «Χώμα βάφτηκε κόκκινο» και το «Κορίτσια στον ήλιο». Αυτές ήταν οι ταινίες που ξεχώριζε γιατί του ξυπνούσαν ευχάριστες αναμνήσεις, χωρίς να υποτιμά τις παραπάνω από 45 περίπου που έκανα με σημαντικούς σκηνοθέτες.» Το «Χώμα βάφτηκε κόκκινο» σε σενάριο Νίκου Φώσκολου ήταν υποψήφιο για το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας ενώ το «Κορίτσια στον ήλιο» περιέχει τη φράση «Στάσου, μύγδαλα…» που «δεν έπαψε ποτέ να με κυνηγά όπως το είχε προβλέψει τότε ο Βασίλης».

Ο Βόγλης λέει την ατάκα «στάσου, μύγδαλα!» παίζοντας έναν βοσκό ερωτευμένο με μια τουρίστρια, την Αναμπελ (Αν Λόνμπεργκ). Ο ηθοποιός είχε μιλήσει με πολύ ζωηρά χρώματα για αυτό το γύρισμα: «Φορούσα την κάπα και ήταν πολύ βαριά. Το γυρίζαμε πάνω-κάτω συνέχεια. Κάποια στιγμή μπάφιασα και είπα στον Γεωργιάδη: «Ελα, ρε Βασίλη, αφού το ‘χουμε το πλάνο, βαρέθηκα πια, στάσου μύγδαλα, στάσου μύγδαλα». Κι εκείνος γυρνά και μου λέει: «Βόγλη! Αυτή η φράση θα σε κυνηγάει σ’ όλη σου τη ζωή». Και είχε δίκιο. Γιατί ο Βασίλης είχε μια εκπληκτική αίσθηση για τα πράγματα. Δεν νομίζω ότι υπήρχε άλλος σκηνοθέτης που να έχει την αίσθηση της λαϊκής ποιότητας, της ποιότητας δηλαδή που μπορούσε να ακουμπήσει τον κόσμο».

Το ντεμπούτο του Γιάννη Βόγλη στον κινηματογράφο έγινε στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Ερόικα», ο Βόγλης συνεργάστηκε επίσης με τον Ζιλ Ντασέν («Πάθος γυναικών», τον Ντίνο Δημόπουλο («Ο βάλτος», «Κατηγορώ τους ανθρώπους»), τον Κώστα Καραγιάννη («Ενας μάγκας στα σαλόνια», «Εγώ ρεζίλεψα τον Χίτλερ») και πολλούς άλλους.

Εκτός από το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση (χαρακτηριστικές εμφανίσεις του εκτός άλλων στις σειρές «Ανατολικός άνεμος», «Μοιραίο πάθος», «Ψίθυροι καρδιάς», «Σύνορα αγάπης», «Αγγιγμα ψυχής» και «Της αγάπης μαχαιριά»), ο Γιάννης Βόγλης παρέμενε ενεργός πολίτης. Ανάμεσα στις πολλές δραστηριότητες ήταν η ένωση «Οι φίλοι της Δήλου και της Ρήνειας», η ένωση «Φίλοι του Μίνωα Βολανάκη», ο φιλειρηνικός σύλλογος «Λόρδος Βύρων» «και όπου αλλού χρειάζομαι είμαι παρών» .

Συλλυπητήρια για την απώλεια του Γ. Βόγλη

«Εκφράζω τη βαθιά μου θλίψη για την απώλεια του ηθοποιού Γιάννη Βόγλη που διακρίθηκε για τις σπουδαίες ερμηνείες του στο θέατρο και τον κινηματογράφο αλλά και την πολιτική και κοινωνική του δράση. Χαρισματικός και στρατευμένος μέχρι τέλους στην τέχνη της υποκριτικής θα μείνει ζωντανός στη μνήμη όλων μας μέσα από τους ρόλους που ενσάρκωσε. Συλλυπητήρια στους δικούς του ανθρώπους» δήλωσε ο υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού.

«Ο θάνατος του Γιάννη Βόγλη αποτελεί απώλεια για τον καλλιτεχνικό χώρο της χώρας. Με συνέπεια, ο Γ. Βόγλης, επί σειρά ετών, υπηρέτησε το θέατρο και τον κινηματογράφο, αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμα του. Η ΛΑΕ εκφράζει θερμά συλλυπητήρια προς την οικογένεια, τους οικείους και τους συναδέλφους του» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το κόμμα.

«Το ΚΘΒΕ «αποχαιρετά» έναν από τους πιο σημαντικούς και αγαπημένους Έλληνες ηθοποιούς, τον Γιάννη Βόγλη
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος εκφράζει τη βαθιά του θλίψη για την απώλεια του Γιάννη Βόγλη, του ηθοποιού που υπηρέτησε και τίμησε το θέατρο και τον πολιτισμό για δεκαετίες. Ξεχώρισε με τις ερμηνείες του τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Υπήρξε για μία πενταετία (1973-1977) βασικό στέλεχος του ΚΘΒΕ» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδα.

«Άλλος ένας καλλιτέχνης με ισχυρά “χνάρια” στο καλλιτεχνικό στερέωμα έφυγε από κοντά μας, ο μεγάλος μας πρωταγωνιστής Γιάννης Βόγλης, δήλωσε ο υπεύθυνος του Τομέα Πολιτισμού της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, κ. Κωνσταντίνος Π. Γκιουλέκας.

«Χαρισματικός ηθοποιός, διατηρούσε ανεξίτηλη την στόφα του αυθεντικού καλλιτέχνη που δεν λοξοδρομεί, αλλά παραμένει σταθερά προσηλωμένος και προσανατολισμένος στην τέχνη του. Λάμπρυνε με την παρουσία του το ποιοτικό θέατρο που υπηρέτησε για χρόνια, ενώ αξέχαστες θα μείνουν και οι κινηματογραφικές του ερμηνείες.
Η αγάπη του Γιάννη Βόγλη για την τέχνη του δεν τον άφησε να “αποστρατευτεί” ποτέ. Έφυγε πάνω στο “σανίδι”, όπως και οι περισσότεροι ηθοποιοί της γενιάς του. Τον αποχαιρετούμε με θλίψη, αλλά και με ένα μεγάλο “ευχαριστώ” για όσα προσέφερε. Στην οικογένεια του εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια».

Το Ποτάμι σε ανακοίνωσή του αναφέρει: «Ο Γιάννης Βόγλης που μας άφησε σήμερα δεν ήταν μια τυπική περίπτωση υπηρέτη της Τέχνης. Ενσάρκωσε μεγάλους ρόλους στο Θέατρο και τον Κινηματογράφο και υπηρέτησε την Τέχνη του χωρίς εκπτώσεις. Αλλά δεν σνόμπαρε και το καλό μαζικό σινεμά. Γιατί όπως είχε πει και ο ίδιος, σαν γνήσιος εργάτης της Τέχνης, χρειάστηκε να ξεπληρώσει και τα προσωπικά του χρέη.

» Μας αφήνει παρακαταθήκη εκτός από το Χρέος προς την Τέχνη και τη διακριτική, πιστή και ανυστερόβουλη στράτευσή του στις μεγάλες αξίες της Δημοκρατίας και της Κεντροαριστεράς. Δε νομίζουμε ότι ο ίδιος θα έκανε διακρίσεις ανάμεσα στους ρόλους που ερμήνευσε. Αλλά θα μας επέτρεπε ίσως να ξεχωρίσουμε αυτόν του Δημήτρη Μαρκουζή στην Αντίστροφη Μέτρηση. Του ανυποχώρητου στις αξίες του καθηγητή που επιστρέφει μετά από χρόνια στην Ελλάδα για να υπηρετήσει την πατρίδα του και το λαό του. Και που το σύστημα που δεν ανέχεται τους άξιους τον πολεμά- πόσο τραγικά επίκαιρο.

Στους οικείους του απευθύνουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια.»