Την ερχόμενη εβδομάδα οι κινηματογραφικές αίθουσες της Αθήνας θα παίζουν 15 νέες ταινίες, τέσσερις εκ των οποίων είναι ελληνικές. Η ποσότητα ποτέ δεν σήμανε ποιότητα όμως αυτό, εδώ, είναι δευτερεύων θέμα. Το πρωτεύων θέμα είναι ότι οι περισσότερες από αυτές τις ταινίες θα προβάλλονται για τα άδεια καθίσματα των κινηματογράφων.
Η επιτυχία που σημείωσαν κάποιες ελληνικές ή ξένες ταινίες τους τελευταίους μήνες μπορεί να παραπλανήσει. Κάποιοι ενδεχομένως να νομίζουν πραγματικά ότι ο κινηματογράφος εν Ελλάδι περνά στιγμές ευτυχίας επειδή δεν έβρισκαν θέση για το «Ενας άλλος κόσμος» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη ή το «Star Wars: Η δύναμη ξυπνά» του Τζέι Τζέι Εϊμπραμς.
Λάθος μέγιστο!
Η σκληρή αλήθεια είναι ότι στην πλειοψηφία των αιθουσών επικρατεί απελπισία. Γιατί είναι όντως απελπιστικό να βλέπεις μια ανακαινισμένη αίθουσα στην οποία έχει γίνει επένδυση χιλιάδων ευρώ (για νέα μηχανήματα καθίσματα κ.ο.κ.) να προβάλλει για …δυο (2) άτομα ταινίες που υποτίθεται έχουν προδιαγραφές μπλοκμπάστερ.
Συνέβη σε γνωστό μου που στο ανακαινισμένο Ζεας στο Πασαλιμάνι. Η ταινία ήταν η περιπέτεια «Το Λονδίνο έπεσε». Στην πρεμιέρα της ο γνωστός μου την είδε με την συνοδό του. Ηταν οι μόνοι στην αίθουσα.
«Ντράπηκα» μου είπε και τον πιστεύω.
Το παραπάνω δεν είναι το μόνο περιστατικό και φυσικά το Ζέας δεν είναι η μόνη αίθουσα που υποφέρει. Στους περισσότερους συνοικιακούς κινηματογράφους αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί καθημερινά ενώ ανάλογα προβλήματα έχουν και τα multiplex.
Και το χειρότερο είναι ότι απ’ όσο φαίνεται δεν υπάρχει λύση. Γιατί αν όντως υπήρχε, οι καλοί γνώστες των κινηματογραφικών μπίζνες στην Ελλάδα (διανομείς, αιθουσάρχες, δημιουργοί κ.α.) θα την είχαν ήδη βρει.
