Τον γνωρίσαμε από μια αστυνομική ταινία ονόματι «Ο γιος του Τσάρλι» (2008) και λίγα χρόνια αργότερα, το 2012, μας εντυπωσίασε με κάτι ασφαλώς πιο ώριμο, το «Μπιγκ Χιτ», ένα homage α λα ελληνικά στο κλασικό νουάρ του Φριτς Λανγκ «Η μεγάλη κάψα». Αυτή την εποχή ο Κάρολος Ζωναράς επιστρέφει με μια τρίτη ταινία, ο προσωρινός τίτλος της οποίας είναι «Fellini». Ναι, καλά διαβάσατε. Το επώνυμο του σπουδαίου ιταλού σκηνοθέτη του οποίου το όνομα είναι Φεντερίκο.

Ενα διαβατήριο και ένας σελιδοδείκτης

Οπως μας είπε ο σκηνοθέτης, η ταινία, της οποίας τα γυρίσματα ξεκίνησαν το καλοκαίρι και δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί, αφηγείται την περιπέτεια ενός νεαρού άνδρα (Κωνσταντίνος Ασπιώτης) που εξαιτίας ενός τροχαίου ατυχήματος έχει χάσει τη μνήμη του με αποτέλεσμα να μην ξέρει πλέον ποιος είναι. Το μυστήριο αρχίζει. Ο άνδρας βρίσκει πάνω του ένα ιταλικό διαβατήριο με τη φωτογραφία του και το περίεργο όνομα Πέντρο Νούλα, ένα αστυνομικό μυθιστόρημα όπου σαν σελιδοδείκτης υπάρχει μέσα ένα εξώφυλλο CD με τη φωτογραφία μιας γυναίκας αλλά και μια επιταγή από κάποιον Ιωάννη Φελέκη.
Με τη βοήθεια μιας λαϊκής τραγουδίστριας ο ήρωας θα προσπαθήσει να αναζητήσει την ταυτότητά του, πράγμα που γρήγορα θα αποδειχθεί εφιάλτης, με τον πρώτο να βρίσκεται αντιμέτωπος με αδίστακτους ανθρώπους της showbiz και του υποκόσμου. Η συνέχεια στις οθόνες…

Η αμνησία ως αναγκαστική αυτογνωσία

«Αν θα έπρεπε να πω κάτι σχετικά με το θέμα της ταινίας, θα έλεγα ότι αυτό είναι η αμνησία ως αφορμή αναγκαστικής αυτογνωσίας» μας είπε ο Κ. Ζωναράς. «Οταν, δηλαδή, είσαι υποχρεωμένος να καταβάλλεις προσπάθεια για να συναρμολογήσεις το παζλ της ζωής σου, για να μπορέσεις να ανακαλύψεις πραγματικά ποιος είσαι. Μια διαδικασία που τις περισσότερες φορές είναι και επώδυνη. Γιατί δύσκολα δεχόμαστε τα ελαττώματά μας ενώ εύκολα ξεχνάμε ό,τι δεν μας αρέσει».

Σε ό,τι αφορά τον ιδιαίτερο τίτλο της ταινίας, «στην ιστορία υπάρχει αυτό το μυστηριώδες πρόσωπο, ο Φελέκης της επιταγής, που δεν θα δούμε ποτέ αλλά που γίνεται σιγά-σιγά το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας και για το οποίο λέγονται διάφορα, όπως το ότι έχει υπάρξει σκηνοθέτης στον οποίο χλευαστικά έχουν αποδώσει αυτό το παρατσούκλι: Φελίνι».

Βεβαίως ο σκηνοθέτης έχει συναίσθηση της πλάνης που δημιουργεί ο τίτλος. «Διαβάζοντάς τον σκέφτεται κανείς ότι αφορά ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Φελίνι ή κάτι τέτοιο. Και αυτό δεν ξέρω αν είναι καλό». Ο Ζωναράς έχει μπει στον πειρασμό να τον αλλάξει σε «»Ο Φελίνης», γιατί έτσι τον φωνάζουν όλοι στην ταινία, και είναι άνθρωποι της νύχτας, τύποι λαϊκοί, σίγουρα όχι σινεφίλ. Οι φίλοι μου όμως και οι συνεργάτες μου είναι όλοι εναντίον, γιατί παραπέμπει, λέει, σε κωμωδία χαμηλού επιπέδου…».


Το τραγούδι της ηρωίδας

Από την άλλη πλευρά, ο μουσικοσυνθέτης Σταμάτης Κραουνάκης είναι οπαδός μιας τρίτης λύσης, του «Βασανίζομαι», αφού αυτός είναι ο τίτλος του τραγουδιού που έγραψε για την ταινία (εν τέλει θα γράψει όλη τη μουσική της). «Ηθελα ένα σουξέ» είπε ο Κάρολος Ζωναράς. «Ενα τραγούδι που υποτίθεται ότι είναι πολύ γνωστό εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία. Το τραγουδάει η κοπέλα που ερωτεύεται τον πρωταγωνιστή και τον ακολουθεί στην περιπέτειά του, μια διάσημη τραγουδίστρια που για κάποιον λόγο είχε αποσυρθεί και που τώρα κάνει ένα comeback σε κάποιο καθωσπρέπει σκυλάδικο». Την τραγουδίστρια υποδύεται η Κάτια Λεκρέκ Ο’ Γουάλις, σύζυγος του σκηνοθέτη και παραγωγός της ταινίας.
Εφόσον το «Βασανίζομαι» είναι το τραγούδι που έχει σημαδέψει την ηρωίδα με αποτέλεσμα όποτε το λέει να τραγουδά μαζί της όλο το κέντρο, ο Ζωναράς έδωσε ιδιαίτερη σημασία σε αυτό. «Ηθελα ένα λαϊκό τραγούδι, ένα ζεϊμπέκικο, όχι όμως βαρύ κι ασήκωτο, τύπου «Παραγγελιά». Κάτι πιο εκλεπτυσμένο, με μια αίσθηση νοσταλγίας, ίσως και λίγο ρετρό. Ποιος άλλος θα μπορούσε να γράψει αυτό το τραγούδι εκτός από τον Σταμάτη Κραουνάκη; Κανείς. Μόνο αυτός συνδυάζει όλα αυτά τα δεδομένα. Είναι μια μαγεία!» (δείτε το σχετικό βίντεο που παρουσιάζει σκηνές από την ταινία και το making off του τραγουδιού από τον Στ. Κραουνάκη).


Στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Και πότε θα είναι έτοιμη η ταινία; Ο σκηνοθέτης δεν έχει την απάντηση –«ελπίζω σύντομα» είπε. «Ελπίζω η παρουσία της στο προσεχές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του προγράμματος «AGORA work in progress», να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση». Εκεί θα προβληθούν 10 λεπτά μονταρισμένου υλικού το οποίο υποτίθεται θα δουν παραγωγοί, διανομείς, άνθρωποι από φεστιβάλ κ.ά. «Ελπίζω κάτι να βγει απ’ αυτό. Πάντως κάτι κινείται, έχω αυτή την αίσθηση. Και το γεγονός ότι σε συνθήκες κρίσης υπάρχουν 20 τελειωμένες ταινίες που θα προβληθούν στο Φεστιβάλ δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο».

Το καστ συμπληρώνουν οι Παύλος Ευαγγελόπουλος, Χρήστος Σαπουντζής, Αθηνά Παππά και Μελέτης Γεωργιάδης, η διεύθυνση φωτογραφίας είναι του Γιώργου Παπανδρικόπουλου, η ηχοληψία του Παναγιώτη Ψημένου, τα σκηνικά της Λήδας Δουκουμετζίδη, τα κοστούμια της Ηλένιας Δουλαδίρη και το μοντάζ της Ελένης Τόγια.

HeliosPlus