Ελλη Πασπαλά: Οποιος έχει λαλιά δεν σημαίνει ότι έχει και σκέψη

Δεν είναι η πρώτη φορά που συναντιούνται τα τελευταία χρόνια και ενδεχομένως δεν θα είναι και η τελευταία. Δεν τους ενώνει μόνο η αγάπη τους για τη μουσική και το τραγούδι αλλά κυρίως η διάθεσή τους να αναζητούν νέους δρόμους, να πειραματίζονται και κυρίως να παρουσιάζουν παραστάσεις concept. Μουσικές – συνθετικές – ερμηνευτικές ιδέες με αρχή, μέση και τέλος. Η Ελλη Πασπαλά, ο Vassilikos, ο David Lynch (σαξοφωνίστας, συνθέτης) και ο Τάκης Φαραζής (πιανίστας, συνθέτης) θα βρίσκονται τα Σάββατα 28 Φεβρουαρίου, 7 και 14 Μαρτίου στον Σταυρό του Νότου plus για να παρουσιάσουν το «Play». Οι τρεις αυτές παραστάσεις δεν θα είναι παρά ένα μουσικό παιχνίδι όπου ερμηνευτές και μουσικοί θα έχουν λόγο. Ο ένας θα παίρνει τον ρόλο του άλλου και όλοι μαζί θα παρουσιάσουν τραγούδια του ελληνικού και του διεθνούς ρεπερτορίου μέσα από απρόβλεπτες μουσικές στάσεις.

«Πατάμε το κουμπί και παίζουμε, αυτή είναι η παράσταση με δυο λόγια» σημειώνει η Ελλη Πασπαλά στη συνέντευξή της στο «Βήμα της Κυριακής». «Μετά το αφιέρωμα που κάναμε με τον Vassiliko στον κινηματογραφικό Χατζιδάκι αλλά και μετά τη συνάντησή μας με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης προέκυψε η ιδέα να κάνουμε και κάτι μαζί. Για την ακρίβεια, οι τέσσερίς μας επί σκηνής. Σε ένα πρόγραμμα με πολλά κομμάτια του Μάνου Χατζιδάκι, άλλα ελληνικά κομμάτια, τραγούδια που έχει ερμηνεύσει ο καθένας, αγγλόφωνα κ.ο.κ. Γενικώς κομμάτια που για τον έναν ή τον άλλον λόγο έχει αγαπήσει ο καθένας από μας». Σε μια μουσική παράσταση πάντοτε οι πλέον προβεβλημένοι είναι οι ερμηνευτές. Στο «Play» θέλουν αυτό να αλλάξει. «Πρόκειται για ένα ισότιμο πρόγραμμα. Ολοι μας αλλάζουμε ρόλους. Οι μουσικοί κάποια στιγμή βγαίνουν μπροστά και εγώ με τον Vassiliko πάμε στα όργανα. Αλλωστε αυτό εννοεί το play: ένα παιχνίδι και εν προκειμένω ένα παιχνίδι ρόλων».

Η Ελλη Πασπαλά δεν στέκεται όμως μόνο στον «πραγματικό» χαρακτήρα της παράστασης. «Το Play είναι ένα σχόλιο για όσα συμβαίνουν αυτόν τον καιρό. Και πολλά μπορούν να λυθούν αν ο καθένας βάλει το χέρι του και βοηθήσει αυτόν που βρίσκεται δίπλα του, κοντά του. Για σκέψου αυτό: ένα μικρό σχήμα σε οποιονδήποτε χώρο που δημιουργεί με σεβασμό. Ολοι δεν θα το στηρίξουν; Και καλό είναι ο καθένας να στηρίζει τον άλλον. Και όχι μόνο τώρα, αυτά τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Ο καθένας έχει κάποιες ικανότητες, μια δύναμη που μπορεί να προσφέρει».

Συνεχίζοντας να μιλάμε για την κρίση η Ελλη Πασπαλά διατυπώνει την άποψη ότι πρέπει να τη δούμε από όλες τις πλευρές και όχι μέσα στο στενό οικονομικό πλαίσιό της. «Η κρίση βρίσκεται και μέσα μας και έξω μας. Αφορά και τον εσωτερικό μας και τον εξωτερικό μας κόσμο. Ο καθένας οφείλει να βρει τις ευθύνες του, να κάνει μια ενδοσκόπηση και να ανακαλύψει ως πού φθάνουν οι ευθύνες του. Σήμερα μιλάμε για κρίση αξιών, ήθους, φιλοσοφίας ζωής. Αυτό έφερε τη μεγάλη διάλυση». Μια διάλυση όμως από την οποία για την ίδια, παρ’ όλα τα συντρίμμια που αφήνει και θα αφήσει πίσω της, «θα χτιστεί κάτι νέο. Να δούμε τα παλιά καλά θεμέλια και πάνω εκεί να χτίσουμε. Να στραφούμε στους νέους ανθρώπους. Μεγαλώνοντας κλεινόμαστε όλο και περισσότερο στον εαυτό μας. Είναι σαν να έχουμε παρωπίδες. Η λύση μπορεί να βρίσκεται μπροστά μας και να μην τη βλέπουμε».

Η Ελλη Πασπαλά πάντως βλέπει πολλά παιδιά να ασχολούνται με τη μουσική, που ψάχνονται και «αναζητούν δρόμους». «Δεν βλέπω κάποια τάση ή ρεύμα, βλέπω όμως μια δυναμική, μια ένταση. Υπάρχει μια ενέργεια που εκτινάσσεται σε πολλά πράγματα. Κάποια από αυτά θα αποκτήσουν διάρκεια και θα μείνουν. Και από ό,τι φαίνεται, οι παλαιότεροι δεν τους έχουν εμπνεύσει όσο θα έπρεπε και γι’ αυτό χαράσσουν τον δικό τους δρόμο. Κάποιοι θα φάνε τα μούτρα τους και κάποιοι θα γίνουν φάροι».

Της λείπουν άνθρωποι σαν τον Μάνο Χατζιδάκι, όχι μόνο για τη μουσική αλλά και «για τον στοχασμό του, την παρέμβασή του και τα σχόλιά του. Αυτή η κριτική σκέψη και το χιούμορ το δηκτικό που μας σούβλιζε, που μας διαπερνούσε σαν ηλεκτρικό ρεύμα». Αρα οι άνθρωποι της Τέχνης θα πρέπει να μιλούν. Αποστομωτική η απάντηση της Ελλης Πασπαλά: «Πρέπει να μιλούν μόνο όσοι έχουν κάτι να πουν και να σιωπούν όσοι δεν έχουν κάτι να πουν. Οποιος έχει λαλιά δεν σημαίνει ότι έχει και σκέψη. Δεν μπορείς να φιμώσεις κανέναν αλλά πρέπει να προσέξουμε ποιους ακούμε».

Και τι θέλουν οι ερμηνευτές και οι μουσικοί να πάρουν αυτοί που θα πάνε να τους δουν και να τους ακούσουν αυτά τα τρία βράδια; «Να νιώσουν και να ταυτιστούν με αυτό που θα δουν και ακούσουν. Να νιώσουν ότι έπαιξαν – τραγούδησαν και αυτοί» απαντά η Ελλη Πασπαλά.

πότε & πού:

Σταυρός του Νότου plus, Φραντζή & Θαρύπου 35, Νέος Κόσμος.Τηλέφωνο: 210 9226.975. Εναρξη: 10.30 μ.μ. Είσοδος με μπίρα ή κρασί: 13 ευρώ. Μπουκάλι κρασί: 60 ευρώ (ανά δύο άτομα).Τιμή φιάλης: 115 ευρώ (ανά τέσσερα άτομα).