Βαθμολογία: 5: εξαιρετική, 4: πολύ καλή, 3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη, _: χωρίς άποψη
«Χειμερία νάρκη» («Winter sleep» / «Kis uykusu», Τουρκία / Γαλλία / Γερμανία) του Νούρι Μπίλγκε Τζεϊλάν με τους Χαλούκ Μπιλιγκέρ,
Κακά τα ψέματα. Το πρώτο και ίσως το τελευταίο πράγμα που ζητεί από τον θεατή η βραβευμένη πέρσι με τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών ταινία του Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν («Κλίματα αγάπης», «Τρεις πίθηκοι», «Κάποτε στην Ανατολία»), είναι η υπομονή. Αυτό σημαίνει ότι όποιος αντέξει τις πρώτες δύο ώρες θα βρει την ικανοποίηση στην τελευταία μιάμιση. Και θα δει, επίσης, ότι η ταινία επίτηδες διαρκεί τόσο πολύ, αφού στο τέλος τα πάντα βρίσκουν την θέση τους.Ο Τζεϊλάν κτίζει ένα ολόκληρο σύμπαν με υπομονή και θέλει από τον θεατή να του δώσει κι εκείνος την δική του υπομονή.
Σε όλη η ταινία, βλέπουμε ανθρώπους που ως επί το πλείστον να μιλούν. Οι συναντήσεις τους φτιάχνουν τα κεφάλαια της ιστορίας με καταλύτη έναν πρώην ηθοποιό του θεάτρου (Χαλούκ Μπιλινγκέρ), νυν εισοδηματία, ιδιοκτήτη τεράστιας έκτασης της τουρκικής υπαίθρου, κληρονομιά από τον πατέρα του. Ο Τζεϊλάν ανιχνεύει τα πρόσωπα προσπαθώντας να «ακούσει» τη θλιβερή μοναξιά της ψυχής τους. Πλάθει χαρακτήρες εγκλωβισμένους στον εαυτό τους, στα αδιέξοδά τους, στην υποκρισία τους, στα λάθη τους. Ολοι έχουν δίκιο και όλοι έχουν άδικο. Ο Τζεϊλάν θέλει να τους ακούσει κάνοντας μια βαθιά υπόκλιση προς τα κείμενα του Αντον Τσέχοφ μα και το σινεμά του Ινγκμαρ Μπέργκμαν. Η «Χειμερία νάρκη» είναι μια ταινία που σου δίνει την αίσθηση ότι η ίδια βρίσκεται σε χειμερία νάρκη στην οποία τελικά σε «φυλακίζει», γλυκά ακόμα και τρυφερά μπορώ να πω. Και ναι, διαρκεί πολύ. Μα η διάρκειά της, τελικά την δικαιώνει.
Βαθμολογία: 4
ΑΘΗΝΑ: ΑΣΤΥ – ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ
«Χωρίς μέτρο» («Whiplash», ΗΠΑ, 2014) του Ντέμιεν Τσαζέλ με τους Μάιλς Τέλερ, Τζ. Κ. Σίμονς
Το ενδιαφέρον της ταινίας του Ντέμιεν Τσαζέλ _η οποία στηρίζεται σε μια μικρού μήκους ταινία του ιδίου_ είναι ότι λέι πως η κατάκτηση του αμερικανικού ονείρου δεν είναι υπόθεση «παίξε-γέλασε» άπαξ και σπουδάζεις μουσική στο Ωδείο Σέφερ της Νέας Υόρκης με εκπαιδευτή κάποιον σαν τον Τέρενς Φλέτσερ (Τζ. Κ. Σίμονς). Ο Φλέτσερ θα βγάλει το λάδι ενός ταλαντούχου νεαρό ντράμερ (Μάιλς Τέλερ) ο οποίος στοχεύει να γίνει ο νέος Μπάντι Ριτς. Ο Φλέτσερ σαδιστικά τελειομανής, σχεδόν παρανοϊκός, μπορεί (κυριολεκτικά) να τρελάνει τους μαθητές του πετώντας τους πιατίνια και καρέκλες στο κεφάλι. Όπως άλλωστε ο ίδιος αρέσκεται να λέει, «ο Τσάρλι Πάρκερ δεν θα είχε γίνει ο Bird αν ο Τζο Τζόουνς δεν του είχε πετάξει ένα πιατίνι στο κεφάλι.» Δεν είναι μόνον η στρατιωτική πειθαρχία που τους επιβάλλει. Είναι ο κυριολεκτικά απάνθρωπος τρόπος συμπεριφοράς του άπαξ και ο μουσικός δεν είναι στο τέμπο του όπως συνηθίζει να λέει ξανά και ξανά και ξανά σφίγγοντας την γροθιά του στον αέρα σαν να στραγγαλίζει κάποιο πουλί που έκανε το λάθος να πετάξει μπροστά του. Μήπως όμως με τη σαδιστική καταπίεση που του ασκεί τελικά τον αποθαρρύνει; Οχι, κατά τη γνώμη του Φλέτσερ, γιατί αν είσαι όντως ο νέος Μπάντι Ριτς, τίποτε δεν θα μπορούσε να σε αποθαρρύνει. Φαβορί στα Οσκαρ β’ ανδρικού ρόλου ο Σίμονς πετυχαίνει σε μια ερμηνεία που πολύ δύσκολα ξεχνιέται, δίπλα στον εξίσου καλό Μάιλς Τέλερ που, για όσους αναρωτηθούν, παίζει ο ίδιος ντραμς στην ταινία.
Βαθμολογία: 3 1/2
ΑΘΗΝΑ: ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ODEON STARCITY – STER IΛION – VILLAGE MALL – VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ – VILLAGE ΡΕΝΤΗ – ΑΕΛΛΩ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ – ΑΙΓΛΗ – ΔΑΝΑΟΣ – ΔΙΑΝΑ – ΙΝΤΕΑΛ – ΚΗΦΙΣΙΑ – ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ – ΝΑΝΑ – ΣΙΝΕΑΚ – ΣΠΟΡΤΙΓΚ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ – ODEON ΠΛATEIA – STER
«Selma» (ΗΠΑ, 2014) σε σκηνοθεσία Εϊβα Ντιβρουνέ, με τους Ντέιβιντ Ογιελόβο, Τομ Γουίλκινσον, Τιμ Ροθ.
Ολως περιέργως ο δρ Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (1928-1968), η πιο εμβληματική προσωπικότητα σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των μαύρων της Αμερικής του 20ού αιώνα, δεν έχει απασχολήσει τον κινηματογράφο. Ομως η Εϊβα Ντιβρουνέ, η σκηνοθέτρια της υποψήφιας για Οσκαρ καλύτερης ταινίας «Selma», δεν ενδιαφέρεται για ένα κλασικό biopic. Οπως ο Στίβεν Σπίλμπεργκ στον «Λίνκολν», η Ντιμπρουνέ επέλεξε να εστιάσει σε ένα συγκεκριμένο περιστατικό της ζωής του Κινγκ (Ντέιβιντ Ογιελόβο), την πορεία σιωπηλής διαμαρτυρίας που διοργάνωσε από την πόλη Σέλμα ως το Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα προκειμένου να ασκήσει πίεση και να αναγνωριστούν τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα των μαύρων. Χωρίς να πέφτει στην παγίδα της αγιογραφίας, η ταινία αποτυπώνει τα ντοκουμέντα με καλλιτεχνικό τρόπο και συγχρόνως επισημαίνει τις ανασφάλειες του Κινγκ, ακόμη και το γεγονός ότι τελικά τον βοήθησε η τύχη. Γιατί αν δεν είχε σκοτωθεί λευκός στην πορεία της Σέλμα, ενδεχομένως η εξέλιξη για το δικαίωμα ψήφου των μαύρων να ήταν πολύ διαφορετική.
Βαθμολογία: 3
ΑΘΗΝΑ: EMBASSY – ΚΗΦΙΣΙΑ – ΑΒΑΝΑ – ΝΙΡΒΑΝΑ – AΤΛΑΝΤΙΣ – ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ – ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ODEON STARCITY – STER ΙΛΙΟΝ – VILLAGE MALL – VILLAGE PENTH ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – VILLAGE COSMOS
«Το μυστικό της ευτυχίας» («Harry and the search for happiness», Αγγλία, 2014) του Πίτερ Τσέλσομ με τους Σάιμον Πέγκ, Ρόζαμουντ Πάικ, Ζαν Ρενό.
Παίζοντας τον κυνικό ψυχολόγο με τα αρκετά προσωπικά προβλήματα, ο Σάιμον Πέγκ θα κάνει ταξίδια σε όλον τον κόσμο προκειμένου να διορθώσει τον «βραχυκυκλωμένο» εαυτό του σε αυτή την συμπαθητική μα και αρκετά προβλέψιμη βρετανική κωμωδία. Τα ταξίδια του σε Κίνα, Αφρική και Ηνωμένες Πολιτείες θα τον αναζωγονήσουν παρότι ο τύπος θα μπλέξει σε διάφορες αδιανόητες καταστάσεις, είτε αντιμέτωπος με την κινεζική μαφία, είτε στο μπουντρούμι μιας αφρικανικής φυλακής. Η ταινία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το μυστικό της ευτυχίας είναι κάτι πολύ απλό και πολύ κοντά μας. Παρακολουθείται εύκολα και ακόμα πιο εύκολα ξεχνιέται.
Βαθμολογία: 2 1/2
AΘHNA: ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – VILLAGE MALL – VILLAGE ΡΕΝΤΗ – ΑΕΛΛΩ – ΝΑΝΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ :STER – ΒΑΚΟΥΡΑ
«Με αγάπη Ρόουζι» («Love Rosie», Αγγλία, 2014) του Κρίστιαν Ντίτερ, με τους Λίλι Κόλινς, Στιβ Κλάφλιν.
Χαριτωμένη, ανάλαφρη αισθηματική κομεντί με την Λίλι Κόλινς (κόρη του μουσικού Φιλ Κόλινς) να αποκτά παιδί σε πολύ νεαρή ηλικία και μαζί του δεκάδες προβλήματα γιατί αποφασίζει να το μεγαλώσει χωρίς να το πει στον πατέρα του παιδιού. Η σχέση της με τον κολλητό της (Σαμ Κλάφλιν, ή αλλιώς ο διάδοχος του Χιου Γκραντ) φαίνεται ότι την απασχολεί περισσότερο. Η ταινία έχει κάτι από το «Οταν ο Χάρι γνώρισε την Σάλι», κάτι από το «Μια κάποια εκπαίδευση», κάτι από το «Τέσσερις γάμοι και μια κηδεία». Αυτό που δυστυχώς δεν έχει είναι δική της ταυτότητα.
Βαθμολογία: 2
ΑΘΗΝΑ: ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ODEON STARCITY ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – VILLAGE ΛΙΜΑΝΙ – VILLAGE COSMOS
«Το πεπρωμένο της Τζούπιτερ» («Jupiter ascending», ΗΠΑ, 2015) των αδελφών Γουατσόφσκι, με τους Τσάνινγκ Τέιτουμ, Μίλα Κούνις.
Αφελής, χαοτική, υπερβολικά θορυβώδης τρισδιάστατη γαλαξιακή περιπέτεια, γεμάτη αποκρουστικά τέρατα, εξωγήινους και αμπελιφολοσοφίες όπως «η ζωή είναι μια πράξη κατανάλωσης» και «η γη είναι ένα πολύ μικρό μέρος μιας τεράστιας βιομηχανίας». Από κάποιο σημείο και μετά δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθήσεις να καταλάβεις τι γίνεται. Αφήνεσαι στην ανοησία και περιμένεις να πέσουν κάποια στιγμή οι τίτλοι τέλους.
Βαθμολογία: 1/2
ΑΘΗΝΑ: ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE – ODEON KOSMOPOLIS MAΡOYΣI – ODEON STARCITY – STER ΙΛΙΟΝ – AΘHNAION CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔA – AΘΗΝΑΙΟΝ – ΑΕΛΛΩ – NANA – ΑΝΟΙΞΗ ΧΑΪΔΑΡΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: VILLAGE COSMOS – VILLAGE ΛΙΜΑΝΙ – STER – ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ