Ματούλα Ζαμάνη: Το απρόβλεπτο με επισκέπτεται πάντα

Η Ματούλα Ζαμάνη, μία από τις πιο δυναμικές περσόνες της σύγχρονης ελληνικής σκηνής, καθώς επίσης από τους πλέον ζωντανούς ανθρώπους τόσο επάνω όσο και κάτω από τη σκηνή. Ισως επειδή όταν τραγουδά συνδυάζει το stand up με την ερμηνεία. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, είναι να το έχεις μέσα σου. Μαζί της στον Σταυρό του Νότου θα είναι μια ομάδα μουσικών που λίγο-πολύ κουβαλούν τα ίδια μυαλά με εκείνη, για να πουν τραγούδια με ψυχή, να παίξουν παιχνίδια με δοξάρια και τρομπόνια, να βρεθούν στο ντιβάνι με τον Michael Knight και τον Πετρολούκα, να ακουστούν ηλεκτρονικοί ήχοι σε παραδοσιακά μονοπάτια και ό,τι άλλο προκύψει. Στην καταγωγή είναι Βλάχα, σπούδασε στο Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο Παλλήνης, ακολούθησαν η Φιλοσοφική και οι δίσκοι της «Varligali» (στα βλάχικα σημαίνει «πέρα δώθε») και «Muma» (στα βλάχικα η «μητέρα»), οι συνεργασίες της με τους Μάρθα Φριντζήλα, Θανάση Παπακωνσταντίνου, Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, Κωστή Μαραβέγια. Αυτά όμως που μετράνε κυρίως στη Ματούλα Ζαμάνη είναι η χαρά και το χαμόγελό της…

Το βιογραφικό μου

«Η Ματούλα Ζαμάνη γεννήθηκε στα Καρπάθια όρη σε ανύποπτο χρόνο και ανώδυνο πλαίσιο… Γνώρισε τα στοιχειά της φύσης και μαγεύτηκε από τον αέρα που φυσά τα φύλλα των δέντρων και τα πουλιά. Κολύμπησε από νωρίς στα νερά της μουσικής που κρύβουν κι άλλους σπουδαίους ήχους. Μεγάλωσε με στοργή και πολλά χάδια. Τραγουδάει μόνο με φίλους, δοκιμάζει το απ’ αλλού φερμένο και πειραματίζεται με ό,τι τυχαίο συναντά. Πιστεύει στην αληθινή αγάπη και όχι στην απλά αναφερόμενη έννοιά της και στη σύμπραξη των ανθρώπων που χωρίς λόγο μοιράζονται… Τον τελευταίο καιρό τραγουδά παρέα με τον ποιητή εκ Μεταξοχωρίου, τους Burger και τον Εισβολέα…ταξιδεύει και ψάχνει σπιτάκια για αδέσποτα… Peace».

«Καθιερωμένο ραντεβουδάκι του χειμώνα, πρεμιέρα, αγαπημένοι μου φίλοι στην μπάντα, άνθρωποι με ανοιχτές καρδιές που έρχονται να ακούσουν και να τραγουδήσουν, να καταλάβουν ή όχι, να επικοινωνήσουμε ένα μυστικό ανήσυχο βράδυ. Καινούργιες μουσικές, παλιές επιτυχίες, θα παίξουμε τραγούδια από τα δυο δισκάκια που έχω κυκλοφορήσει, αγαπημένα τραγούδια και στιγμιαίους πόθους… Μ’ αρέσει πολύ το απρόβλεπτο… κι αυτό με επισκέπτεται πάντα».

«Ολα. Από τη θάλασσα, το θρόισμα των φύλλων, τα πουλιά, τον ήχο της σιωπής, την αγκαλιά, το χάδι, μια βόλτα, όλα νομίζω είναι μουσική. Μπορείς, ας πούμε, να έχεις ένα κουτί σπίρτα για ρυθμό, έναν ήχο του δρόμου και τη φωνή σου και να σκαρώσεις μελωδία!

Εγώ από μικρή βουτηγμένη –κλαρίνα κυρίως και παραδοσιακά, έπειτα Beatles, Μοσχολιού, Χατζιδάκις, Michael Jackson κι άλλα πολλά, κι όλα τα σιγομουρμούριζα. Ολοι στην οικογένεια τραγουδάνε, αλλά ο μπαμπάς είναι μερακλίδικη φωνή, μοιάζει λίγο με Τάκη Καρναβά.

Εγώ και το τραγούδι ερωτευτήκαμε αργά. Καλοκαίρια στην Αμοργό με Μουτσάτσο και Γεράκη, χειμώνες στην Αίγινα, με φίλους παντού από ‘δώ κι από ‘κεί! Οι νότες στα νησιά ταξιδεύουν αλλιώς… σε τυλίγουν με θαλάσσια ρεύματα και ένα κομμάτι της καρδιάς σου είναι εκεί. Για πάντα. Μουσική και τραγούδι είναι αυτά που ένιωσες και δεν ξέρει κανείς, αυτό που ζεις κι ό,τι δεν έζησες και μάλλον θα ‘θελες (σκέψη τού τώρα)».

Παιδικά χρόνια

«Ανέμελα, ζεστά, χωριό, πολύ παιχνίδι, μικρές εξερευνήσεις, ποτάμια, βουνά, παππούς και γιαγιά, σκανδαλιές και πολύ αλητεία με αδελφή και ξαδέλφια. Καμιά φορά, παρά τις δυσκολίες και τα μεγαλώματα, νιώθω ότι τα παιδικά χρόνια συνεχίζονται. Αλλου τύπου, αλλά πάλι παιδικά».

Ζωή

«»Πέφτω και σηκώνομαι, σκοντάφτω και πέφτω πάλι» (σ.σ.: Εισβολέας – ράπερ). Η ζωή έχει ομορφιές και δυσκολίες,και πάμε πάλι. Είναι σαν τα video games που ξεκινάς με το γιούπι, παίρνεις πόντους, χάνεις, κερδίζεις ζωούλες, εφόδια, χάνεις πάλι και κάποια στιγμή, οοοπ… γεια σας. Παιχνίδι η ζωή, με ηδονή κι οδύνη».

Απογοητεύομαι

«Με τη μιζέρια, την κακεντρέχεια, την έλλειψη ευγένειας και σεβασμού, με τους ντεμέκ ανθρώπους, με την αδιαφορία για την ανθρώπινη ψυχή, για τα αδέσποτα. Επιπρόσθετα απογοητεύομαι με τις φόλες, με την έλλειψη αισθητικής.Ασε,με πολλά απογοητεύομαι τελικά».

Ενθουσιάζομαι

«Με τα πάντα. Συνέχεια. Πέφτω με τα μούτρα. Κι ενώ την πατάω, ξαναενθουσιάζομαι. Με ένα τραγούδι, ένα ταξίδι, ένα νεύμα».

Χαμογελώ

«Κρυφά και φανερά πολύ. Με το που ανοίγω τα μάτια, με τα σκυλιά μου που κάνουν νάζια, με τους φίλους, με το έξυπνο χιούμορ, μεεεε… δεν αποκαλύπτω… χε-χε».

Ταλέντο

«Σημαντικό πάρα πολύ, δυνατή τύχη, αλλά χωρίς δουλειά και ερεθίσματα πυροτέχνημα ή διάττων αστέρας».

Πολιτική

«Παρεξηγημένη έννοια πια… γεμάτη με άθλιες κακοέννοιες… Θα ‘ταν ωραία τα λόγια να ‘ναι αυτόματα πράξεις. Ο καθένας να ασχολείται με τα κοινά της γειτονιάς του και όλοι μαζί για το πιο όμορφο. Δυστυχώς όλο αυτό ακούγεται σαν ταινία επιστημονικής φαντασίας».

Εξουσία

«Καλά, κι αυτή η έννοια δεν πάει καλύτερα. Ολοι θεωρούν ότι έχουν εξουσία κάπου, κάπως, κάποτε… Τους φτιάχνει η ιδέα μάλλον. Καλύτερη απάντηση είναι η ταινία «Πείραμα». Εκεί φαίνεται το μεγαλείο της ανθρώπινης παράνοιας».

Μέλλον

«Μου ‘ρθε αυτόματα «τι είναι μαύρο και σου κάνει…» –είναι σόκιν δεν το λέω. Το μέλλον είναι περίεργο γιατί εξαρτάται κι από εμάς αλλά κι από ένα σωρό γεγονότα έξω από εμάς».

«Βάλε μου δύσκολα. Από το πουθενά γνωριστήκαμε και πια τον θεωρώ πολύ δικό μου άνθρωπο. Είμαι πολύ χαρούμενη που τραγουδάω τα λόγια και τις μουσικές του. Είναι ποιητής, αστρικό φαινόμενο του κινεζικού ζωδιακού κύκλου,που σε σκλαβώνει γιατί είναι αληθινός».

«Muma»

«Δεύτερη προσωπική δουλειά με πολλή χαρά και αγάπη, αλλά λόγω κακής διαχείρισης της εταιρείας που το κυκλοφόρησε είναι λίγο στα χαμένα. Ηδη ετοιμάζω κάτι άλλο, αλλά θα το κυνηγήσω να γίνει το «Muma» όπως του πρέπει. Ευτυχώς, κόντρα στις εταιρείες και τα μιλημένα ραδιόφωνα, υπάρχουν πάντα το live, οι άνθρωποι, η μαγεία της μουσικής. Κι αυτή είναι η μόνη αλήθεια».

πότε & πού:
Σταυρός του Νότου
Από Παρασκευή 30 Ιανουαρίου και κάθε Παρασκευή.
Είσοδος: 12 ευρώ με μπίρα – κρασί.
Ωρα έναρξης: 10.30 μ.μ.

Τη Ματούλα Ζαμάνη συνοδεύουν οι μουσικοί:
Σπύρος Μοσχούτης – τύμπανα, μπλιμπλίκια,
Βασίλης Παναγιωτόπουλος – τρομπόνι, πλήκτρα,
Βασίλης Λεμονιάς – τσέλο, λαούτο,
Γρηγόρης Ντάνης – ηλεκτρική κιθάρα,
Αγγελος Παπαδάτος – κοντραμπάσο,
Δημήτρης Μπρέντας – γκάιντα, φλογέρες