Ανένταχτος, ασυμβίβαστος, ένας «μπαγάσας» που έχει μείνει στην ιστορία για το ανήσυχο πνεύμα του και τη βαθιά αίσθηση της ελευθερίας. Ο περιθωριακός -για πολλούς- καλλιτέχνης Νικόλας Άσιμος, 26 χρόνια μετά τον θάνατό του «ανεβαίνει» στη σκηνή για να πει τη δική του αλήθεια, σε μια παράσταση αφιερωμένη μόνο σε εκείνον.

Για δεύτερη χρονιά και ύστερα από την περσινή επιτυχημένη σειρά παραστάσεων, το μουσικοθεατρικό αφιέρωμα στο Νικόλα Άσιμο «Αγαπάω κι Αδιαφορώ», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κορδέλλα επέστρεψε στο Club του «Σταυρού του Νότου». Οι παραστάσεις θα επαναληφθούν στις 2, 16 και 30 Δεκεμβρίου.

Πρόκειται για μια σύνθεση θεατροποιημένων αποσπασμάτων από κείμενα του τραγουδοποιού, που περιέχονται στο βιβλίο του (αυτοέκδοση) «Αναζητώντας Κροκανθρώπους», επιλογή από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του και προβολή οπτικοακουστικού υλικού.

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την παράσταση, ο σκηνοθέτης και φίλος του Νικόλα Άσιμου, Γιώργος Κορδέλλας, εξηγεί: «Η παράσταση είναι μια απόπειρα να σκιαγραφηθεί η τόσο ιδιαίτερη προσωπικότητα του Νικόλα Άσιμου, χωρίς καμιά πρόθεση ‘αγιοποίησης’, μέσα από τον δικό του και μόνο λόγο. Αυτή η πρόθεση είναι που διαφοροποιεί την παράσταση αυτή από άλλα αφιερώματα. Μέσα από τα θεατροποιημένα κείμενα, σε συνδυασμό με τα τραγούδια του, επιχειρούμε μια διαφορετική προσέγγιση γνωριμίας με την αλήθεια ενός βιωματικού καλλιτέχνη, επικεντρώνοντας κυρίως στα πιο δημιουργικά του χρόνια».

Ο Νικόλας Άσιμος έγραφε στίχους αντισυμβατικούς «από εκείνους που βάλλουν εναντίον του κατεστημένου», ενώ ηχογραφούσε τα τραγούδια του με συμμετοχή εθελοντών και φίλων και τα πουλούσε ο ίδιος σε κασέτες, τις «απαγορευμένες κασέτες», όπως ο ίδιος είχε ονομάσει.

«Αυτό το προβοκατόρικο και αλογόκριτο πείσμα του να υπερασπίζεται τις επιλογές του, τις απόψεις και την όποια αιρετική του διαφορετικότητα, ήταν που τον έκανε και τον κάνει ξεχωριστό ακόμα σήμερα» λέει ο Γιώργος Κορδέλλας. «Όλα αυτά άλλωστε καταγράφονται στα τραγούδια και τα κείμενά του» συμπληρώνει.

Στο ερώτημα πόσο μας λείπει σήμερα ο Νικόλας Άσιμος, ο σκηνοθέτης απαντά: «Μάλλον είναι πιο πολύ παρών σήμερα -με τη συμβολή και του διαδικτύου, ενός μέσου που, μην ξεχνάμε, δεν υπήρχε στα χρόνια του Νικόλα. Εξ άλλου, όποιος αφήνει έργο πίσω του είναι εσαεί παρών. Και το έργο του Νικόλα είναι αυθεντικό: πολιτικοποιημένο, ανένταχτο, πότε οργισμένο πότε λυρικό και συναισθηματικό, πάντοτε όμως ιδιαίτερα προσωπικό, καταγράφει τον προσωπικό του αγώνα, τις κοινωνικές και μεταφυσικές του αγωνίες».

Για την σημαντική παρακαταθήκη που άφησε πίσω του ο Νικόλας Άσιμος, ο Γιώργος Κορδέλλας αναφέρει: «Ο Νικόλας έγραφε τραγούδια συνεχώς. Με κάθε αφορμή. Κάποια από αυτά αποτελούν πολύ σημαντική προίκα για το ελληνικό τραγούδι. Κομμάτια όπως το ‘Aγαπάω κι αδιαφορώ’, το ‘Venceremos’, ο ‘Μπαγάσας’ κ.ά. είναι αναμφισβήτητα από τα διαμάντια της τέχνης του, που πάντα θα συγκινούν και θα τραγουδιούνται» δηλώνει χαρακτηριστικά.

Ο Στέλιος Καζαντζίδης, όπως είναι γνωστό άλλωστε, του είχε αφιερώσει το τραγούδι «Ο φίλος μας» και είχε δηλώσει: «Το τραγούδι αυτό είναι αφιερωμένο στον Νικόλα Άσιμο. Τον καλλιτέχνη και άνθρωπο που έζησε και αμφισβήτησε με συνέπεια και πίστη αυτόν τον κόσμο της βαρβαρότητας».

Τα κείμενα της παράστασης αποδίδονται από τον ηθοποιό Λεωνίδα Κακούρη, ενώ τα τραγούδια ερμηνεύουν ο Παρασκευάς Θεοδωράκης και η Κέλλυ Καλτσή. Τις ενορχηστρώσεις έκανε ο Γιάννης Τσόλκας, τη σκηνογραφική και ενδυματολογική επιμέλεια η Δήμητρα Παναγιωτοπούλου και την οργάνωση της παραγωγής η Φανή Χάραρη.