Φαίνεται πολύ πιθανό η παράκληση μικρών και μεγάλων «πες μου ένα παραμύθι», η παράκληση να σκαρφιστείς επιτόπου μια νέα ιστορία για να τους αφηγηθείς, να εκπληρώνεται σύντομα με το πάτημα ενός πλήκτρου. Κι αν δεν γίνεται ακόμη ακριβώς, πάντως η τεχνητή νοημοσύνη βαδίζει στον δρόμο της κατά παραγγελίαν αφήγησης. Συγκεκριμένα, ερευνητές στην Αυστραλία δημιούργησαν ένα πρόγραμμα για ηλεκτρονικούς υπολογιστές το οποίο τροφοδοτείται με βασικά στοιχεία και ένα ηθικό δίδαγμα και μπορεί να κατασκευάσει μια ιστορία στο πρότυπο των αισώπειων μύθων.
Το πρόγραμμα ονομάζεται Moral Storytelling System, το επινόησε η Margaret Sarlej από το Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας και δημιουργεί ιστορίες που καταλήγουν με ένα ηθικό δίδαγμα από τα έξι που συνήθως απαντούν στους Μύθους του Αισώπου περί τιμωρίας, απληστίας, αλαζονείας, ρεαλιστικών προσδοκιών, απερισκεψίας και ανταμοιβής.
Όπως εξηγεί η δημιουργός του προγράμματος στον βρετανικό Guardian, οι χαρακτήρες των ιστοριών μπορούν να βιώσουν 22 συναισθήματα, από τη χαρά ως τη λύπη και από τη μετάνοια ως την ευγνωμοσύνη, σε τρεις διαφορετικούς αφηγηματικούς κόσμους.
Δεν είναι πάντως εύκολο να «φορτώσει» κάποιος τα απαραίτητα για μια αφήγηση στοιχεία σε έναν υπολογιστή, γιατί εκτός από την ιστορία, την πλοκή, τους χαρακτήρες, το σκηνικό κτλ. δεν υπάρχει μέχρι στιγμής τρόπος να κάνει κάποιος τον υπολογιστή να αποκτήσει την ανθρώπινη «κοινή λογική» που παίζει σημαντικό ρόλο στις ιστορίες που αφηγούμαστε.
«Για παράδειγμα, αν ο Μπομπ δώσει στην Άλις ένα μήλο, τότε η Άλις θα έχει το μήλο αλλά ο Μπομπ δεν θα το έχει. Αυτό είναι αυτονόητο για τους ανθρώπους αλλά όχι για έναν υπολογιστή», εξηγεί η Sarlej. «Αν αναρωτηθούμε λοιπόν πόσα μπορεί να συμβούν σε μια ιστορία, όλα τα πιθανά γεγονότα και τις πιθανές εκβάσεις τους, αντιλαμβανόμαστε πόσο εξαιρετικά περίπλοκο είναι να «εκπαιδεύσουμε» τον υπολογιστή σε αυτά. Από την άλλη, οι υπολογιστές χρειάζονται λογικές εξηγήσεις για όλα, πώς θα τους εκπαιδεύσουμε να αφηγούνται ιστορίες που θα έχουν συγκινησιακή απήχηση στους ακροατές τους;».
Ο επόπτης της Sarlej Malcolm Ryan, ειδικός σε θέματα τεχνητής νοημοσύνης, υποστηρίζει ότι οι υπολογιστές θα μπορούν μέσα στην επόμενη δεκαετία να γράψουν ενδιαφέρουσα λογοτεχνία, μολονότι εκτιμά ότι θα είναι «περισσότερο πειραματική παρά συμβατική εκφραστικά».
Στο μεταξύ, όπως λέει η φοιτήτριά του, «Οι υπολογιστές μπορούν να δημιουργήσουν απλές ιστορίες οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν στην εκπαίδευση για την τόνωση της φιλαναγνωσίας. Για παράδειγμα, αν ένα παιδί ενδιαφέρεται μονάχα για τα διαστημόπλοια και τους εξωγήινους, το να προσφέρει ένα πρόγραμμα τη δυνατότητα δημιουργίας πολλών διαφορετικών ιστοριών γι’ αυτούς μπορεί να συντηρήσει το ενδιαφέρον του παιδιού για την αφήγηση και έτσι να διευκολύνει τη μάθηση».
«Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και πολλή δουλειά και είναι σχεδόν απίθανο να δούμε ένα νέο «Πόλεμος και Ειρήνη» να γράφεται από έναν υπολογιστή» υποστηρίζει η Sarlej, η οποία εκτιμά ότι ο σκοπός δεν είναι να αντικαταστήσουν οι υπολογιστές τους φυσικούς αφηγητές. «Τα λογισμικά που δημιουργούμε στόχο έχουν να λειτουργήσουν ως εργαλεία ανακάλυψης νέων εμπειριών αφήγησης. Οι δυνατότητες διαδραστικότητας που προσφέρουν ανοίγουν ορίζοντες που πιθανώς οι παραδοσιακοί αφηγητές δεν είχαν ποτέ διανοηθεί».
