Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ή βασίλειο Δανιμαρκίας;

Την περιμένει για αρκετούς λόγους. Πρώτον, θα είναι η πρώτη συνεδρίαση με προεδρεύοντα τον νέο πρόεδρο του Φεστιβάλ, σκηνοθέτη κ. Γιάννη Σμαραγδή. Τον περασμένο Μάρτιο ο σκηνοθέτης αντικατέστησε τον προηγούμενο πρόεδρο, δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μπουτάρη, που παραιτήθηκε από τη θέση επικαλούμενος τις ανάγκες του προεκλογικού του αγώνα, που τότε ξεκινούσε.

Δεύτερον, η συνεδρίαση της Πέμπτης θα είναι η πρώτη που γίνεται από τις 30 Οκτωβρίου 2013! Το γεγονός προκαλεί τεράστια απορία γιατί το ΔΣ ενός τόσο μεγάλου θεσμικού οργανισμού δεν έχει συνεδριάσει επί επτά περίπου μήνες.

Τρίτον, το θεματολόγιο της συνεδρίασης. Ενώ το Φεστιβάλ ανακοινώνει ότι… αποκλειστικό θέμα θα είναι η εγκατάσταση και η στοχοθεσία του νέου προέδρου, τα ζητήματα που ο ίδιος ο διευθυντής του Φεστιβάλ κ. Δημήτρης Εϊπίδης έχει εισηγηθεί για συζήτηση είναι:

1) η σημερινή οικονομική κατάσταση του Οργανισμού,

2) ο προϋπολογισμός της 55ης διοργάνωσης,

3) η αύξηση ορίου αποθεματικού ταμείου,

4) οι ανανεώσεις συμβάσεων εργασίας,

5) η θεμελίωση λήψης πλήρους σύνταξης υπαλλήλων του ΦΚΘ,

6) ο οικονομικός έλεγχος από ορκωτούς λογιστές του προγράμματος

και

7) οι προτάσεις για τη νέα διαχειριστική περίοδο 2014-2020.

Μήπως τελικά συμβαίνει κάτι ανάμεσα στη συνεννόηση καλλιτεχνικού διευθυντού και προέδρου του Φεστιβάλ;

Ακόμα περισσότερα ερωτήματα όμως δημιουργεί η επιστολή παραίτησης του κ. Εϊπιδη από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ που εστάλη στον υπουργό Πολιτισμού κ. Πάνο Παναγιωτόπουλο στις 14 Μαρτίου 2014.

Γα ποιον λόγο, αναρωτιέται κανείς, να σταλεί επιστολή παραίτησης εφόσον η θητεία του κ. Εϊπίδη ούτως ή άλλως τελειώνει στον τρέχοντα μήνα;

Την απάντηση την δίνει ο ίδιος ο κ. Εϊπίδης, ο οποίος στην εν λόγω επιστολή αναφέρει ως λόγο παραίτησής του την υποβολή και έγκριση της αίτησής του για την πλήρωση της θέσης «του Γενικού Διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης».

Τι είναι άραγε αυτή η θέση του γενικού διευθυντή; Με απλά λόγια είναι του γενικού επόπτη τεσσάρων διευθύνσεων που σχετίζονται με το Φεστιβάλ:

α) Φεστιβάλ Κινηματογράφου (Νοεμβρίου) και Ντοκιμαντέρ (Μαρτίου).

β) Διεύθυνσης διεθνών οπτικοακουστικών παραγωγών (Thessaloniki Film Commission).

γ) Μουσείου Κινηματογράφου.

δ) Οικονομικής και διοικητικής υποστήριξης.

Μέχρι σήμερα ο κ. Εϊπίδης κάλυπτε ο ίδιος τη θέση του διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου και του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ αλλά ουδείς κάλυπτε τη θέση του γενικού διευθυντή, την οποία με την επιστολή του ζητεί. Και δεν την κάλυπτε κανείς διότι πολύ σωστά υπήρχε μια σιωπηρή συμφωνία ότι η όλη παραπάνω πολυδιάσπαση των διευθυντών και διευθύνσεων ήταν μια υπερβολή πολυτελείας σε μια εποχή ισχνών αγελάδων. Γιατί άραγε προέκυψε ξαφνικά το ζήτημά της κάλυψής της;

Ενα ακόμη σημείο που προκαλεί ερωτήματα είναι η ενημέρωση του ΔΣ του Φεστιβάλ από τον κ. Εϊπίδη για την αίτησή του προς τον υπουργό. Πληροφορίες του «Βήματος» αναφέρουν ότι το ΔΣ του Φεστιβάλ δεν ήταν ενήμερο για την εν λόγω επιστολή προς τον υπουργό.

Ανεξαρτήτως της κάλυψης της θέσης του γενικού διευθυντή από τον κ. Εϊπίδη, υπάρχουν κι άλλα ερωτήματα. Τι κινήσεις έχουν γίνει για τη διάδοχη κατάσταση στη νευραλγική θέση του διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου; Κατά πόσο ισχύει η αναζωπύρωση του ελληνικού διαγωνιστικού τμήματος από τον κ. Σμαραγδή που επί θητείας Εϊπίδη είχε παραμεληθεί;

Αλλά το πιο ουσιαστικό ερώτημα μπορεί τελικά να το θέσει κανείς στον ίδιο τον κ. Εϊπίδη που υποστηρίζει ότι «για την κάλυψη των ετήσιων δαπανών και τη διοργάνωση του επερχόμενου 55ου Φεστιβάλ, ο Οργανισμός είναι υποχρεωμένος να λειτουργήσει με μείωση περισσότερο από το 50% του προϋπολογισμού. Εισηγούμαι μια στρατηγική περαιτέρω λιτότητας, που θα επιτρέψει στο Φεστιβάλ να επιβιώσει χωρίς ταυτόχρονα να δημιουργήσει νέα χρέη».

Τι ακριβώς θεωρεί ο κ. Εϊπίδης «στρατηγική λιτότητας» όταν ο ίδιος ζητεί μια θέση που ως σήμερα δεν καλυπτόταν επειδή θεωρούνταν υπερβολή πολυτελείας; Αν πάχυναν ξαφνικά οι αγελάδες γιατί να χρειάζεται λιτότητα;