Βαθμολογία

5: εξαιρετική, 4: πολύ καλή, 3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη, _: χωρίς άποψη

«Αόρατη γυναίκα» («The invisible woman», Αγγλία, 2013), του Ρέιφ Φάινς, με τον ίδιο και τους Φελίσιτι Τζόουνς, Κριστίν Σκοτ Τόμας.

Η ταινία που εύκολα ξεχωρίζει από το τρίπτυχο των Α’ προβολής είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθέτησε ο πρωταγωνιστής της Ρέιφ Φάινς μετά τον «Κοριολανό» που δεν είδαμε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες (ο Φάινς πρωταγωνιστεί και στην κωμωδία «Grand Budapest Hotel» που επίσης προβάλλεται αυτή την περίοδο).
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης υποδύεται τον Κάρολο Ντίκενς (1812 – 1870) τον βρετανό συγγραφέα των «Μεγάλων προσδοκιών» και του «Ολιβερ Τουίστ» που την εποχή της μεγάλης αναγνώρισής του, όταν ήταν επίσης ηθοποιός και σκηνοθέτης δικών του θεατρικών έργων, παρασύρθηκε από την ομορφιά μιας πολύ νεώτερής του γυναίκας (Φελίσιτι Τζόουνς) και ανέπτυξε μαζί της κρυφή σχέση.
Το ενδιαφέρον στην ιστορία είναι ότι το ξεστράτισμα του Ντίκενς που ήταν παντρεμένος με μια υπέρβαρη, αντιερωτική γυναίκα, την μητέρα των πολλών παιδιών του, κατά κάποιο τρόπο, δικαιολογείται. Ομως η «σταθερά» του, όπως δηλώνει στην αντίζηλο η σύζυγός του (πολύ καλή η Τζοάνα Σκάνλαν), ήταν η φήμη και το κοινό του. Και αυτά τα δυο, όπως κάθε ματαιόδοξος διάσημος δεν επρόκειτο να τα προδώσει για κανέναν έρωτα.
Ο Φαίνς γύρισε μια αξιοπρεπέστατη ταινία στο μοντέλο του κλασικού BBC παλαιότερων εποχών. Ερμηνείες, φωτογραφία (Ρομπ Χάρντι) και ατμόσφαιρα παίρνουν άριστα. Αυτό που ίσως λείπει όμως είναι το ξάφνιασμα που θα πήγαινε την ταινία μια σκάλα παραπάνω. Να σημειώσω τέλος ότι στην ταινία την μητέρα της κοπέλας υποδύεται η πάντα καλή Κριστίν Σκοτ Τόμας, η πάλαι ποτέ φλογερή παρτενέρ του Φάινς στον «Αγγλό ασθενή», εδώ φυσικά σε κάτι πολύ διαφορετικό. Θα μπορούσε να γίνει η πεθερά του.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες: ΓΑΛΑΞΙΑΣ – ΑΒΑΝΑ – ΚΗΦΙΣΙΑ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ – CINERAMA – GAZARTE
———————-

«Αίσθηση αμαρτίας» («A touch of sin», Κίνα 2013) του Ζια Ζανγκ-Κε, με τους Λούο Λανσάν, Λι Μενγκ, Τάο Ζάο
Ορμώμενος από τέσσερα αληθινά περιστατικά που έλαβαν χώρα σε αντίστοιχες περιοχές της αχανούς Κίνας, ο κινέζος σκηνοθέτης Ζια Ζανγκ-Κε αποπειράται να «ζωγραφίσει» μια γενική εικόνα από την ζωή της πατρίδας του. Το χαρακτηριστικό στοιχείο που ενώνει τις τέσσερις αυτές ιστορίες είναι η βία. Ολες στάζουν αίμα διότι όλοι οι βασικοί ήρωες κάποια στιγμή ξεσπούν με την βία απέναντι στην αδικία που τους μπουκώνει.
Ενας μεσήλικος μεταλλωρύχος βρίσκει στην καραμπίνα την λύση απέναντι στην διαφθορά του χωριού του και εξολοθρεύει όποιον βρίσκει μπροστά του. Η πορσελάνινης ομορφιάς ρεσεψιονίστ ενός σαλονιού μασάζ χρησιμοποιεί στιλέτο για να προστατεύσει τον εαυτό της μπροστά στους πελάτες που θέλουν να την εκμεταλλευτούν σεξουαλικά. Ενας νεαρός εργάτης που δεν μπορεί να στεριώσει σε δουλειά οδηγείται στην απόγνωση και ένας επίσης νεαρός οικογενειάρχης σκοτώνει εν ψυχρώ για να κλέψει.
Κάποια πρόσωπα συνδέονται μεταξύ τους, κάποια όχι και όλη αυτή η βία αναπλάθεται μέσα από εικόνες που γοητεύουν το μάτι παρά το γεγονός ότι πολύ συχνά ο Ζια Ζανγκ- Κε παρασύρεται από αυτήν ακριβώς την ομορφιά τους και ξεχνά την σημασία του σεναρίου σε μια ταινία. Επίσης η κωμικές υπερβολές δεν λειτουργούν πάντα με αποτέλεσμα η ταινία να γίνεται πολύ συχνά γκροτέσκα. Προσέξτε την σκηνή της κοπέλας όταν πιάνει το μαχάιρι για να σκοτώσει. Γελάς…
Βαθμολογία: 2
Αίθουσες: ΑΣΤΥ
——————————-
«Ο έρωτας είναι το τέλειο έγκλημα» («L’amour est un crime parfait», Γαλλία/ Ελβετία, 2013), των Αρνό και Ζαν Μαρί Λαριό, με τους Ματιέ Αμαλρίκ, Καρίν Βιάρ, Μαϊουέν, Σαρα Φορεστιέ.
Ερωτικό ψυχολογικό θρίλερ που επιδιώκει να σκάψει όσο το δυνατόν βαθύτερα μέσα στον διαταραγμένο ψυχισμό ενός ιδιαίτερα δημοφιλούς στις γυναικες, καθηγητή πανεπιστημίου (Ματιέ Αμαλρίκ). Οι γυναίκες όμως είναι και ο μεγαλύτερος μπελάς του. Από την νευρωτική αδελφή του (Καρίν Βιάρ) μέχρι το νυμφίδιο που τον πολιορκεί ασυστόλως (Σαρά Φορεστιέ), μα και την πανέμορφη μητέρα (Μαϊουέν) μιας «εξαφανισμένης» φοιτήτριάς του. Το σενάριο βασίζεται σε μυθιστόρημα του Φιλίπ Τζιάν και οι επιρροές των σκηνοθετών Λαριό από το σινεμά του Αλφρεντ Χίτσκοκ είναι εμφανείς αν και στο σύνολό της η ταινία σε αφήνει αμήχανο στις προθέσεις της γιατί από πολύ νωρίς καταλαβαίνεις ποιός είναι ο δολοφόνος, καθώς και πάνω κάτω το γιατί είναι δολοφόνος. Ενδιαφέρον έχει το χιονισμένο σκηνικό φόντο καθώς και το κτίριο του πανεπιστημίου που ενίοτε θυμίζει αεροδρόμιο.
Βαθμολογία: 2
Αίθουσες: ΑΕΛΛΩ CINEMAX – ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX – ΝΙΡΒΑΝΑ CINEMAX – ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ – ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ – ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ODEON STAR CITY