Πέθανε ο σκηνοθέτης του «Χιροσίμα, αγάπη μου», Αλέν Ρενέ

Δεν έχει ακόμα κλείσει μήνας από τότε που το “Aimer, boire et chanter”/ «The life of Riley», τελευταία ταινία του σπουδαίου σκηνοθέτη Αλέν Ρενέ που πέθανε σε ηλικία 91 ετών, απέσπασε το βραβείο Alfred Bauer και της Παγκόσμιας Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου στο τελευταίο κινηματογραφικό φεστιβάλ Βερολίνου.

Στις 3 Ιουνίου, ο κορυφαίος σκηνοθέτης θα έκλεινε τα 92. Μεγάλη μορφή του παγκόσμιου κινηματογράφου, ο Ρενέ γεννήθηκε στη Βαν της Γαλλίας ως Αλέν Πιέρ Μαρί Ζαν Ζορζ Ρενέ και βρήκε για πρώτη φορά την παγκόσμια αναγνώριση το 1959 με την ταινία «Χιροσίμα αγάπη μου», την τραγική ερωτική ιστορία ανάμεσα σε μια Γαλλίδα ηθοποιό (Εμανουέλ Ριβά) και έναν Ιάπωνα αρχιτέκτονα (Εϊζι Οκάντα) μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Αλέν Ρενέ ανήκει στη γενιά ων σκηνοθετών της περίφημης γαλλικής «σχολής» Nouvelle Vague που στα μέσα της δεκαετίας του 1950 άρχισε να αλλάζει την κινηματογραφική γλώσσα αλλά και την αντίληψη του κοινού για το σινεμά.

Με το «Πέρσι στο Μαρίενμπαντ», δυο χρόνια μετά την «Χιροσίμα», ο Ρενέ έκανε μια τρομερή άσκηση στον κινηματογραφικό σουρεαλισμό μετατρέποντας την πρωταγωνίστριά του Ντελφίν Σεϊρίγκ σε αστέρα διεθνούς εμβέλειας. Η ταινία είχε αποσπάσει τον Χρυσό Λέοντα στο φεστιβάλ της Βενετίας στο οποίο ο Ρενέ είχε συμμετάσχει πολλές φορές με ταινίες του.

Ο «Πόλεμος τελείωσε» (1966), ο «Σταβίσκι» (1974), το «Προβιντάνς» (1977), ο «Θείος μου από την Αμερική» (1980), το «Μελό» (1986), το δίπτυχο «Smoking» και «Non Smoking» (1993), τα «Αγριόχορτα» (2009) και το «Ακόμα δεν έχετε δει τίποτα» (2012) είναι ταινίες μέσα από τις οποίες αντιλαμβανόμαστε την διεισδυτική ματιά ενός σκηνοθέτη διαρκώς ανήσυχου, ανοιχτού σε πειραματισμούς και ιδέες.

Ο Αλέν Ρενέ είχε δουλέψει και στον χώρο του ντοκιμαντέρ. Η μικρού μήκους ταινία τεκμηρίωσης «Νύχτα και ομίχλη» είναι ένα από τα πιο επιβλητικά ντοκουμέντα για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζιστών που έχουν γυριστεί ποτέ. Εξαιρετικό θεωρείται επίσης το ντοκιμαντέρ που γύρισε για τον Ολλανδό ζωγράφο Βίνσεντ Βαν Γκογκ («Βαν Γκογκ», 1948).

Ο Αλέν Ρενέ παντρεύτηκε δυο φορές: την Φλοράνς Μαλρό, κόρη του Αντρέ Μαλρό και από το 1998 την ηθοποιό Σαμπίν Αζεμά η οποία υπήρξε μούσα του παίζοντας σε πολλές ταινίες του. Διεκδίκησε πέντε φορές τον Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Κανών και υπήρξε πολλές φορές υποψήφιος για το Σεζάρ σκηνοθεσίας το οποίο κέρδισε για το «Προβιντάνς» και τις ταινίες «Smoking/ Non Smoking».