Η Πομπηία καταρρέει. Τα μνημεία της λόγω των φθορών που δεν έχουν αντιμετωπισθεί με συντηρήσεις και αναστηλώσεις πέφτουν, το νερό προκαλεί την αποκόλληση των τοιχογραφιών, οι οποίες αντιμετωπίζουν επίσης πρόβλημα από το ηλιακό φως και τη θερμότητα που τις έχουν ξεθωριάσει, η υγρασία καταστρέφει τα ψηφιδωτά δάπεδα ενώ επιπλέον οι επισκέπτες επιδίδονται σε γκράφιτι επάνω στους αρχαίους τοίχους αφού η φύλαξη είναι πλημμελής.
Αυτά αναφέρει η έκθεση διεθνών εμπειρογνωμόνων της Ουνέσκο, η οποία παρουσιάσθηκε τον περασμένο Ιούνιο και υπήρξε αποφασιστική ώστε να εκδοθεί αυστηρή προειδοποίηση προς την Ιταλία, ότι αν δεν λάβει άμεσα μέτρα προστασίας για την Πομπηία, τότε η αρχαία πόλη θα ενταχθεί στον κατάλογο των «Μνημείων Πολιτιστικής Κληρονομιάς σε Κίνδυνο». Η έκθεση μάλιστα περιλαμβάνει και τις γειτονικές πόλεις Ερκουλάνουμ και Τόρε Ανουντσάτα που είναι επίσης Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Να σημειωθεί ότι 2,3 εκατομμύρια επισκέπτες είχε το 2012 η Πομπηία παρ΄ότι το 73% της πόλης παραμένει κλειστό για τους επισκέπτες, λόγω της έλλειψης φυλάκων και επειδή η απαραίτητη συντήρηση δεν έχει ολοκληρωθεί. Ως προς τον αριθμό των φυλάκων μάλιστα αναφέρεται ότι υπάρχουν 135 ενώ οι αρχές θεωρούν ότι χρειάζονται 150 αλλά η αποστολή των εμπερογνωμόνων ισχυρίζεται ότι πρέπει να είναι 240! Από την άλλη η περιοχή της πόλης που είναι ανοικτή, δεδομένου του όγκου των επισκεπτών που δέχεται, κινδυνεύει περισσότερο από την πιθανότητα ζημιών.
Και σαν να μη φθάνουν αυτά η επλοκή της Μαφίας και οι προσπάθειες για τον τερματισμό της διαφθοράς καθυστερούν τις εργασίες συντήρησης, όπως ισχυρίζεται η έκθεση. Ετσι οι ειδικοί προειδοποιούν, ότι χωρίς σημαντική πρόοδο για τα επόμενα δύο χρόνια, το μέλλον της Πομπηίας θα είναι καταστροφικό.
Το πιο ενθαρρυντικό σημάδι προόδου πάντως είναι τα 105 εκατ. ευρώ του «Μεγάλου Σχεδίου για την Πομπηία», που συγχρηματοδοτείται από την ιταλική κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το έργο άρχισε πέρυσι και θα διαρκέσει έως το τέλος του 2015, ημερομηνία κατά την οποία τα χρήματα πρέπει να έχουν απορροφηθεί. Κάτι όμως, για το οποίο η αποστολή της Ουνέσκο αμφιβάλει, λόγω της έως τώρα μειωμένης ταχύτητας εκτέλεσης των έργων.