Μια περιπέτεια «σύγχρονων μάγων» ξεχωρίζει στις αίθουσες σε μια εβδομάδα για όλα τα γούστα αλλά όχι την μεγάλη ταινία
Βαθμολογία
5: εξαιρετική, 4:πολύ καλή, 3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη, _ :χωρίς άποψη
Μάγοι εναντίον FBI

«Η συμμορία των μάγων» («Now you see me», ΗΠΑ, 2013) του Λουί Λετεριέρ, με τους Τζέσι Αϊζενμπεργκ, Ντέιβ Φράνκο, Ισλα Στίβενς, Γούντι Χάρελσον, Μάικλ Κέιν, Μόργκαν Φρίμαν
Λένε ότι πρώτος κανόνας στη μαγεία είναι να είσαι ο πιο έξυπνος μέσα στο δωμάτιο και από εξυπνάδα η «Συμμορία των μάγων» έχει και με το παραπάνω. Οπως και το «Prestige» του Κρίστοφερ Νόλαν, έτσι και αυτή η παιχνιδιάρικη περιπέτεια επιδιώκει να μας εισαγάγει στον κόσμο των μάγων, αν και στην προκειμένη περίπτωση οι μάγοι είναι σύγχρονοι και τα μαγικά τους super high tech. Είναι πολύ διασκεδαστικό λοιπόν να βλέπεις να διαδραματίζονται στην οθόνη τα πιο απίστευτα τρικ του κόσμου και ακόμη διασκεδαστικότερο όταν τα κέρδη αυτών που τα κάνουν είναι τεράστια.
Mα πώς είναι δυνατόν να γίνεται ληστεία τραπέζης στο Παρίσι μέσω διακτινισμού α λα «Star Trek» από το Λας Βέγκας των Ηνωμένων Πολιτειών; Και πώς ο μυστικός λογαριασμός εκατομμυρίων δολαρίων ενός αδίστακτου ιδιοκτήτη ασφαλιστικής εταιρείας (Μάικλ Κέιν) μπορεί ως διά μαγείας να αρχίσει να μειώνεται με αποτέλεσμα τα λεφτά του να μοιράζονται στους ανθρώπους που εξαπάτησε; Ε λοιπόν οι Τέσσερις Καβαλάρηδες (Τζέσι Αϊζενμπεργκ, Ισλα Στίβενς, Γούντι Χάρελσον και Ντέιβ Φράνκο) τα καταφέρνουν, μόνον που προφανώς κάποιος τους καθοδηγεί και αυτό είναι που εκνευρίζει ακόμη περισσότερο τον Μαρκ Ράφαλο στον ρόλο του πράκτορα του FBI του οποίου αποστολή είναι να τους συλλάβει. Μαζί του και μια πράκτορας της Ιντερπόλ (Μελανί Λοράν), η οποία τον φλερτάρει.
Σε μια ταινία όπως η «Συμμορία των μάγων», η πλοκή κάποια στιγμή παύει να έχει σημασία. Το ίδιο και οι εξηγήσεις, αν και ο Μόργκαν Φρίμαν στον ρόλο ενός σοφού, έμπειρου μάγου, πού και πού δίνει τις εξηγήσεις του μυστηρίου για το καλό του κοινού. Από εκεί και πέρα το φιλμ φουσκώνει με τα απαραίτητα. Ενα κυνηγητό με τα πόδια στους δρόμους της Νέας Ορλεάνης, ένα με αυτοκίνητα στη Νέα Υόρκη.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες: ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ – ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΚΑΛΛΙΘΕΑ – ΔΕΞΑΜΕΝΗ – ΦΙΛΟΘΕΗ – ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ – ΕΛΛΗΝΙΣ – ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΦΙΛΙΠ ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ – ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ – ΛΑΟΥΡΑ ΠΑΓΚΡΑΤΙ – ΟΡΦΕΥΣ ΣΑΡΩΝΙΔΑ – STER ΙΛΙΟΝ – VILLAGE MALL – VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ – VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ – VILLAGE ΡΕΝΤΗ – VILLAGE METRO MALL ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – VILLAGE COSMOS
—————————————–
Αγουρος μαχητής

«Ο φοιτητής» («El estudiante», Αργεντινή, 2011) του Σαντιάγκο Μίτρε, με τους Εστέμπαν Λαμάτε, Ρομίνα Πάουλα
Εχει οράματα και ιδανικά αλλά δεν ξέρει πώς να τα διαχειριστεί. Προσπαθεί να καταλάβει ποιος είναι, πώς νιώθει, τι ακριβώς θέλει, ποιον υποστηρίζει και ποιος είναι ο εχθρός του. Αλλά και πάλι δεν τα πολυκαταφέρνει. Συχνά νομίζει ότι σκέφτεται από την καρδιά του αλλά στην πραγματικότητα δεν σκέφτεται ούτε καν με το μυαλό του.
Με άλλα λόγια, ο φοιτητής Ρόκε (Εστέμπαν Λαμάτε) της άκρως ενδιαφέρουσας αυτής ταινίας του αργεντίνου σκηνοθέτη και σεναριογράφου Σαντιάγκο Μίτρε, είναι ένας άνθρωπος σε σύγχυση. Γι’ αυτό όμως και τον καταλαβαίνουμε, γι’ αυτό και συμπάσχουμε, γι’ αυτό και τον νιώθουμε. Η ταινία λέει την ιστορία του, επισημαίνει τις αδυναμίες του, μας θυμίζει ότι καμιά φορά ακόμα και όσοι προσπαθούν για το κοινό καλό, μπορούν να κάνουν μυριάδες λάθη. Είναι απλώς θέμα εμπειρίας και σωστών χειρισμών.
Η ομορφιά αυτής της ταινίας είναι το περιβάλλον της. Χώροι πανεπιστημίου, λογομαχίες, ανταλλαγές απόψεων, πάθη, έρωτες. Κάτι γίνεται εκεί πέρα, κάτι που θα συγκινήσει τους νεαρούς, πολιτικοποιημένους φοιτητές, αυτούς που ενδιαφέρονται να κάνουν τη διαφορά, που δεν είναι παραιτημένοι αλλά ούτε και αδιάφοροι. Και δεν ξέρουν όσα νομίζουν ότι ξέρουν.
Καθετί σε αυτή την ταινία έχει μορφή άγουρη, με πυρήνα έναν άνθρωπο σαφώς πολιτικοποιημένο αλλά και εύκολο θύμα. Η πολυβραβευμένη δημιουργία του Μίτρε σε φεστιβάλ όπως του Λοκάρνο, του Μπουένος Αϊρες και της Λίμα με κράτησε κοντά της, έστω και αν συχνά ο βομβαρδισμός των διαλόγων είναι εξαιρετικά έντονος, με αποτέλεσμα κάπου το όλο πράγμα να κουράζει.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες: ΡΙΒΙΕΡΑ – ΔΑΝΑΟΣ
———————————————-


«Γλυκά μας λάθη» («Camille redouble», Γαλλία, 2012) σε σκηνοθεσία Νοεμί Λοβσκί, με την ίδια και τους Σαμίρ Γκεσμί, Ζαν Πιέρ Λεό, Ματιέ Αμαλρίκ
Ευχάριστη έκπληξη αυτή η γλυκόπικρη κομεντί φαντασίας της Νοεμί Λοβσκί που έκανε αίσθηση στο περυσινό 15θήμερο Σκηνοθετών στις Κάννες (βραβείο Ενωσης Συγγραφέων και Σεναριογράφων) και αργότερα προτάθηκε για 14 Σεζάρ. Είναι το πορτρέτο της Καμίλ, μιας ταλαιπωρημένης σαραντάρας ασχημούλας ηθοποιού σε ταινίες τρόμου ωμέγα διαλογής, παρατημένης από τον σύζυγο και με μόνη παρέα ένα γατί, η οποία θα ξανανιώσει (και θα προβληματιστεί ακόμη περισσότερο) όταν ύστερα από ένα δυνατό μεθύσι βρίσκει τον εαυτό της και πάλι στην εφηβική ηλικία.
Η μεταφορά ηρώων κινηματογραφικών ταινιών στον χρόνο, είτε το παρελθόν είτε το μέλλον, είναι μια ιδέα αρκετά χρησιμοποιημένη. Το «Big» με τον Τομ Χανκς είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα, ενώ το επίσης γαλλικό «Η ζωή μιας άλλης» με τη Ζυλιέτ Μπινός είναι πολύ πρόσφατο. Μόνο που το εύρημα, το οποίο αυτή η ταινία χειρίζεται πολύ εύστροφα και με πολύ φυσικό και καθόλου εξεζητημένο τρόπο, είναι ότι η εικόνα (όπως και η σκέψη) της Καμίλ παραμένουν στα 40 την ώρα που όσοι τη βλέπουν νομίζουν ότι βλέπουν μια έφηβη.
Από εκεί και πέρα η Λοβσκί (πρωταγωνιστεί η ίδια και είναι πολύ καλή) πλάθει όμορφες, ασυνήθιστες καταστάσεις, συχνά συγκινητικές (χαρακτηριστική η σκηνή που η Καμίλ βλέπει ξανά τους πεθαμένους γονείς της) αλλά και κωμικές. Πόσο εύκολο είναι τώρα που ξέρει το μέλλον να αποφύγει τα ατοπήματα του παρελθόντος; Πώς θα χειριστεί τον έρωτα της ζωής της τώρα που γνωρίζει την κατάληξη; Αλλά και πόση σημασία τελικά έχει να «αλλάξεις» την πορεία της ζωής σου; Ερωτήματα σαν αυτά πέφτουν βροχή και η ταινία σε κρατά κοντά της, παρ’ ότι ξέρεις από την αρχή πως δεν παρακολουθείς κάτι σημαντικό και βαρύγδουπο αλλά ψυχαγωγικό και ανάλαφρο.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες: ΨΥΡΡΗ –ΑΒΑΝΑ
—————————————————–
Καρτούν και οικολογία
«Το μυστικό βασίλειο του δάσους» («Epic», ΗΠΑ, 2013) κινούμενα σχέδια του Κρις Γουέτζ με τις φωνές των Μπιγιονσέ Νόουλς, Αμάντα Σέιφριντ, Κόλιν Φάρελ κ.α.
Το εντυπωσιακό 3-D των κινουμένων σχεδίων του Κρις Γουέτζ («Η εποχή των παγετώνων») είναι ένα από τα όπλα ενός κατά βάση παιδικού παραμυθιού που όμως μεταφέρει κυριολεκτικά τον θεατή μέσα στο δάσος όπου μικροσκοπικά πλάσματα με ανθρώπινη μορφή μάχονται το κακό της σήψης και τα τέρατα. Στη μέση θα βρεθεί ένας επιστήμονας ο οποίος πιστεύει στην ύπαρξη αυτών των πλασμάτων αλλά για κακή του τύχη είναι ο μόνος.
Τα πράγματα θα αλλάξουν όταν στο προσκήνιο εμφανίζεται η κόρη του, η οποία θα συγχωνευτεί με τα πλάσματα, θα τα βοηθήσει στην επιβίωσή τους και θα ανακαλύψει τον έρωτα. Εξυπνες ιδέες υλοποιούνται κατά τη διάρκεια της ταινίας από την οποία φυσικά δεν λείπει το χιούμορ.
Ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε ένα σαλιγκάρι και έναν γυμνοσάλιαγκα ο οποίος θεωρεί προσβολή να τον λένε σαλιγκάρι γιατί δεν έχει καβούκι να τον καθυστερεί ανήκει στα χαριτωμένα ευρήματα της ταινίας, από τη μεταγλώττιση της οποίας όμως αν κάτι για μια ακόμη φορά λείπει αυτό είναι η φυσικότητα.
Βαθμολογία: 3
Αίθουσες (ΥΠΟΤΙΤΛΙΣΜΕΝΟ): ΑΕΛΛΩ – ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ – ΦΟΙΒΟΣ – ΑΛΕΞ Π. ΡΑΦΤΗ – ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ODEON STARCITY – STER ΙΛΙΟΝ – VILLAGE MALL – VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ – VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ – VILLAGE ΡΕΝΤΗ – VILLAGE METRO MALL ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – VILLAGE COSMOS
Αίθουσες (ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΜΕΝΟ): ΑΕΛΛΩ – ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ – ΦΟΙΒΟΣ – ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ – ODEON STARCITY – STER ΙΛΙΟΝ – VILLAGE MALL – VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ – VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ – VILLAGE ΡΕΝΤΗ – VILLAGE METRO MALL – ΑΛΕΞ Π. ΡΑΦΤΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – VILLAGE COSMOS
Επίσης στις αίθουσες
«After Earth» (ΗΠΑ, 2013) του Μ. Νάιτ Σάμαλαν με τους Γουίλ Σμιθ, Τζέιντεν Σμιθ.
Για την τελευταία μετα-αποκαλυπτική υπερπαραγωγή του Χόλιγουντ, που σκηνοθέτησε ο δημιουργός της «Εκτης αίσθησης», δεν μπορούμε προς το παρόν να εκφέρουμε άποψη αφού δεν παρουσιάστηκε στους έλληνες δημοσιογράφους.
Δείχνει ωστόσο να είναι μια ταινία με προδιαγραφές blockbuster, απευθυνόμενη σε ευρύ κοινό. Το φόντο της είναι μια αγνώριστη Γη στην οποία ένας πιλότος (Γουίλ Σμιθ) και ο γιος του (Τζέιντεν Σμιθ –ο πραγματικός γιος του Σμιθ), προσπαθούν να επιβιώσουν. «Μέσα σε αυτό το φουτουριστικό και αλληγορικό κλίμα, ο σκηνοθέτης καταφέρνει να χτίσει μια βαθιά ανθρώπινη ιστορία ενηλικίωσης και αυτογνωσίας» αναφέρεται στο δελτίο Τύπου της ταινίας.
Βαθμολογία: _
Αίθουσες: VILLAGE – ODEON – ΑΘΗΝΑΙΟΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ κ.α.
———————————————-
Για τη σπουδαία επανέκδοση της εβδομάδας «Η κυρία με το σκυλάκι» του Ιωσήφ Κέιφιτς (στηριγμένη στο διήγημα του Αντον Τσέχοφ) μπορείτε να διαβάσετε θέμα του Βήματος. Τσεχοφικό κινηματογραφικό διαμάντι στη διεύθυνση https://www.tovima.gr/culture/article/?aid=515742
Βαθμολογία: 4
Αίθουσες: ΖΕΦΥΡΟΣ