«Στην άκρη χαμηλής χερσονήσου που εισχωρούσε στη θάλασσα ιδρύθηκε ο πρώτος οικισμός στο Ακρωτήρι της Θήρας», λέει ο καθηγητής κ. Χρίστος Ντούμας, διευθυντής των επιστημονικών ερευνών και μελετών στην περίφημη πόλη της προϊστορικής εποχής που διατηρήθηκε ως σήμερα χάρη στα ηφαιστειακά υλικά που κατέστρεψαν ωστόσο το νησί. «Ακρωτήρι Θήρας: Η πρώτη εγκατάσταση. Πότε; Πώς; Γιατί;» είναι και ο τίτλος ομιλίας του που θα δοθεί την Τρίτη 4 Ιουνίου, στις 7 το απόγευμα στην Αρχαιολογική Εταιρεία (Πανεπιστημίου 22), στο πλαίσιο του Κυκλαδικού Σεμιναρίου που διοργανώνεται από την αρχαιολόγο κυρία Μαρίζα Μαρθάρη.
«Περί τα 150 βαθιά φρέατα, που ανασκάφηκαν μέσα στον αρχαιολογικό χώρο του Ακρωτηρίου για τη θεμελίωση των κιόνων του βιοκλιματικού στεγάστρου, εισχώρησαν κατά επτά μέτρα μέσα στο πυροκλαστικό υπόβαθρο», προσθέτει ο ίδιος δίνοντας μία γεύση της ομιλίας. «Μέσα από αυτές τις στρωματογραφικές τομές, που συχνά ξεπέρασαν το βάθος των 20 μέτρων, όχι μόνο κατέστη δυνατή η μελέτη της ιστορίας του οικισμού, αλλά και αποκαταστάθηκε το γεωλογικό ανάγλυφο, επάνω στο οποίο αυτός αναπτύχθηκε».
Αυτός ο πρώτος οικισμός είχε νοτιοδυτική κατεύθυνση αλλά με προστατευμένο ορμίσκο σε κάθε πλευρά. Και όπως επισημαίνει ο καθηγητής «Χάρη στην γεωγραφική θέση της Θήρας μεταξύ Αιγαίου και Κρήτης, ο οικισμός του Ακρωτηρίου ήταν στο θαλάσσιο σταυροδρόμι της εποχής και αναπτύχθηκε στο κοσμοπολίτικο λιμάνι που θάφτηκε κάτω από παχύ στρώμα ηφαιστειακής σποδού κατά την πρώιμη Υστεροκυκλαδική περίοδο».
