Οντρεϊ Χέπμπορν: Αξεπέραστο στυλ, είκοσι χρόνια μετά

Όταν το 1953 ο μόδιστρος Ζιβανσί άνοιξε την πόρτα, δεν περίμενε να αντικρίσει την Οντρεϊ Χέπμπορν, αλλά την Κάθριν (Χέπμπορν). Κι όμως αυτό το νέο και άγνωστο τότε κορίτσι που συνάντησε, δεν θα το ξεχνούσε ποτέ. Φορούσε παντελόνι στυλ Μέριλιν, παπούτσια μπαλαρίνες κι ένα ψάθινο καπέλο στο κεφάλι με κόκκινη φάσα που έγραφε Venezia. Κι έμελλε να γίνει μούσα και στενή του φίλη….

Απέναντι σ΄αυτή την «αμερικάνα τουρίστρια» ο Ζιβανσί στάθηκε αμήχανος, εξηγώντας της ότι ο οίκος του ήταν πολύ μικρός για να μπορέσει να αναλάβει τα κοστούμια στην ταινία που ετοίμαζε τότε, τη «Σαμπρίνα»… Ενέδωσε τελικά, κι έτσι γεννήθηκε αυτή η βαθιά σχέση μεταξύ τους….

Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται την Κυριακή 20 Ιανουαρίου από τον θάνατο της Οντρεϊ Χέπμπορν, της γυναίκας, που άφησε, ίσως, όσο καμία άλλη τα χνάρια της στο τι θα πει στυλ. Γι΄αυτό και σήμερα εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αναφοράς: Με τις χαριτωμένες ταινίες της, με το αθώο ύφος της, με την κομψότητά της, με τους υπέροχους παρτενέρ της, αλλά και με την ανθρωπιστική της διάσταση. Ηταν παράλληλα και μια γυναίκα που αναζητούσε την προσωπική της ευτυχία, μέσα από σχέσεις, γάμους, παιδιά…

Παντρεύτηκε τον Μελ Φερέρ κι έμεινε μαζί του δέκα τέσσερα χρόνια: Μετά από δύο αποβολές γέννησε, το 1960, τον πρώτο της γιο, τον Σον. Στη συνέχεια παντρεύτηκε τον ιταλό ψυχολόγο Αντρέα Ντότι με τον οποίο απέκτησε άλλο έναν γιο, τον Λούκα, που γεννήθηκε το 1970. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, ο ολλανδός ηθοποιός Ρόμπερτ Ουόλντερς στάθηκε στο πλάι της. Ηταν τότε που η Unicef απορροφούσε όλον της το χρόνο καθώς ταξίδευε στα τέσσερα άκρα του κόσμου. Το 1986 έγινε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως και παρέμεινε ως τον θάνατό της, το 1993.

Γεννημένη στις 4 Μαΐου του 1929, η Χέπμπορν ήταν αγγλικής και ολλανδικής καταγωγής, από τον πάμπλουτο τραπεζίτη πατέρα της και τη βαρώνη μητέρα της, αντιστοίχως. Η αγάπη της για τον χορό και η φινέτσα της την οδηγούν στον χώρο της μόδας, ενώ το ενδιαφέρον των κινηματογραφιστών δεν αργεί να εκδηλωθεί.

Ξεκίνησε το 1948 αλλά έκανε την επίσημη είσοδό της στη μεγάλη οθόνη το 1953 με τις «Διακοπές στη Ρώμη» πλάι στον Γκρέγκορι Πεκ. Ακολούθησαν ταινίες όπως «Σαμπρίνα» με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, «Ραντεβού στο Παρίσι» με τον Κάρυ Γκραντ, «Πρόγευμα στο Τίφανι», «Ωραία μου κυρία», «Πώς να κλέψετε ένα εκατομμύριο δολάρια» με τον Πίτερ Ο΄Τουλ.