Οι ανύπανδρες θυγατέρες

Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι σε μια εποχή που ακόμη και αυτός ο ακλόνητος θεσμός των «ανύπανδρων θυγατέρων» σείεται, ουδείς μπορεί να ελπίζει ότι θα εξαιρεθεί από την επανεξέταση και την κρίση. Και επειδή μόνο εκ του αποτελέσματος μπορεί να γίνει αυτό, μια επιστολή με τις υπογραφές γνωστών καλλιτεχνών υπέρ της παραμονής του κ. Γιώργου Λούκου (φωτογραφία) στο Ελληνικό Φεστιβάλ θέλησε να προλάβει τις εξελίξεις. Λάθος μέγα, το οποίο ο ίδιος ο κ. Λούκος θα έπρεπε να έχει αντιληφθεί. Για τον απλούστατο λόγο ότι η συνεργασία του με το πλήθος σχεδόν των υπογραφόντων καθιστά αμέσως την ενέργεια διαβλητή. Διότι, βλέπετε, υπάρχουν και οι καχύποπτοι. Αυτοί που ερμηνεύουν την επιστολή ως κίνηση πανικού. Αυτοί που κρίνουν ως προς πολλά αμφιλεγόμενη τη θητεία του κ. Λούκου στη διεύθυνση του Φεστιβάλ. Που θεωρούν ότι μόλις παραμερίσει η αχλή των δημοσίων σχέσεων και αποτιμηθεί το καθαρά καλλιτεχνικό όφελος, τότε το έλλειμμα θα φανεί ξεκάθαρα. Από την άλλη, η αλήθεια ίσως να βρίσκεται κάπου στη μέση. Η κρίση θα δείξει αν θα αναζητηθεί νέος νυμφίος.