Στη θάλασσα είχε βουτήξει ο σφουγγαράς Ηλίας Λυκοπάντης και είχε ανεβεί έξαλλος στην επιφάνεια για να περιγράψει όσα θαυμαστά και απρόσμενα είχε δει στο βυθό. Μπορεί να φανταστεί κανείς την έκπληξη και ίσως το φόβο του… Η κυρία Λενδιακού είχε και πολλά ακόμη να πει στην συνέντευξη τύπου, που δόθηκε για την έκθεση «Το ναυάγιο των Αντικυθήρων.
Το πλοίο, Οι θησαυροί, Ο Μηχανισμός», κατά τη διάρκεια της οποίας έγινε και η σύνδεση με τη Σύμη, μέσω skype με την συνδρομή του ΟΤΕ. Το ίδιο και η κυρία Σεβαστή Νικολή, απόγονος του Δημήτρη Κόντη, που ήταν ο καπετάνιος του πλοίου.
Από τον χάλκινο «Εφηβο των Αντικυθήρων», πανέμορφο στην τελειότητά του ως τα μισοφαγωμένα από τη θάλασσα μαρμάρινα γλυπτά _ τα περισσότερα από τα οποία βγήκαν από τις αποθήκες_, από τα εκπληκτικά γυάλινα αγγεία ως τα ξύλινα, χάλκινα και μολύβδινα κατάλοιπα του πλοίου αλλά και ως τα ελάχιστα ανθρώπινα, σκελετικά υπολείμματα των επιβατών (η ανάλυση δείχνει έναν νεαρό άνδρα, μία γυναίκα και ένα ακόμη νεαρότερο άτομο αδιευκρίνιστου φύλου).
«Τα αρχαιολογικά ευρήματα αποτελούν μαρτυρία για την τέχνη, το εμπόριο και τη διακίνηση καλλιτεχνημάτων. Δίνουν πληροφορίες για το πώς ο ελληνικός τρόπος ζωής επηρέασε τους ρωμαίους αριστοκράτες και τους εύπορους επιχειρηματίες κατά τον 1ο π. Χ. αιώνα», είπε ο διευθυντής του μουσείου κ. Νίκος Καλτσάς, που είχε και την επιμέλεια της έκθεσης. Στην ξενάγηση που παραχώρησε ο ίδιος στη συνέχεια, το ναυάγιο του πλοίου, το πολύτιμο φορτίο του και οι διαδικασίες ανέλκυσης ζωντάνεψαν μέσα σε περιβάλλον «θαλασσινό», χάρη στο βαθύ μπλε, που κυριαρχεί και στις τρεις αίθουσες.
«Ενδεχομένως να αναχώρησε από το λιμάνι της Δήλου, γιατί το νησί ήταν απαλλαγμένο από δασμούς από το 166 ως το 69 π. Χ. παρ΄ όλο που οι τόποι παραγωγής αρκετών αντικειμένων ήταν η Συρία και Αλεξάνδρεια
», είπε ο κ. Καλτσάς προσθέτοντας πως: «Το φορτίο του πλοίου αναμφίβολα προοριζόταν για τη μεγάλη αγορά της εποχής, τη Ρώμη όπου τα μέλη της ανώτερης τάξης ως μέσο κοινωνικής επιβολής και επίδειξης πλούτου, κοσμούσαν τις οικίες τους με ελληνικά έργα τέχνης».Σύμφωνα με τον ίδιο μάλιστα, εμπνευστής του μηχανισμού αυτού θα πρέπει να ήταν ο Αρχιμήδης «καθώς είχε κατασκευάσει παρόμοια μηχανήματα, πολύπλοκα ρολόγια και πλανητάρια με αυτόματα», όπως λέει.