Σήμερα καλύπτεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τα διάσπαρτα μέλη του, που βρίσκονται μέσα στην έντονη βλάστηση αλλά στα υλικά που συσωρεύθηκαν από το χρόνο. Σύντομα όμως το θέατρο της Δήλου πρόκειται να αποκτήσει τη γεωμετρία του και κάτι από την αρχική του εικόνα.
Το κοίλο του θα αποκατασταθεί, τα μέλη του θα διαταχθούν στις αρχικές τους, κατά το δυνατόν, θέσεις και παρ΄ ότι ο στόχος δεν είναι να αναστηλωθεί πλήρως – κάτι που θα ήταν εξαιρετικά παράταιρο μέσα στον τεράστιο ερειπιώνα της Δήλου – η προστασία του θεάτρου θα έχει επιτευχθεί.
Το κοίλο του θα αποκατασταθεί, τα μέλη του θα διαταχθούν στις αρχικές τους, κατά το δυνατόν, θέσεις και παρ΄ ότι ο στόχος δεν είναι να αναστηλωθεί πλήρως – κάτι που θα ήταν εξαιρετικά παράταιρο μέσα στον τεράστιο ερειπιώνα της Δήλου – η προστασία του θεάτρου θα έχει επιτευχθεί.
Η μελέτη μάλιστα, η οποία εκπονήθηκε από τον μηχανικό κ. Κώστα Ζάμπα για λογαριασμό του σωματείου «Διάζωμα» εγκρίθηκε χθες από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Ο ίδιος χαρακτήρισε το έργο «τεχνικό και εκπαιδευτικό» αφήνοντας στις επόμενες γενιές αρχαιολόγων, πολιτικών μηχανικών και αρχιτεκτόνων τη δυνατότητα να κάνουν και εκείνοι επεμβάσεις.
Οι παρεμβάσεις λοιπόν, οι οποίες στηρίζονται και σε προηγούμενες προτάσεις της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής, που διαμόρφωσαν οι γάλλοι επιστήμονες Ζαν – Σαρλ Μορετί και Φιλίπ Φρες θα είναι ήπιες και θα επικεντρωθούν στη μετακίνηση και ταξιθέτηση των μελών του μνημείου, στην αποκατάσταση αυτών που ανήκουν στο κοίλο και στα θεμέλια, σε καθαρισμούς και σφραγίσματα της επιφάνειας του βράχου ώστε να μη φυτρώνει πρασινάδα, καθώς και στην προστασία της ράχης των αναλημμάτων και των τοίχων.
Να σημειωθεί άλλωστε, ότι από 4.000 περίπου μαρμάρινα μέλη του δεν έχουν αναγνωρισθεί μόνον τα 584. Το βάρος όλων όμως, είναι 300 τόνοι.
Το αρχαίο θέατρο της Δήλου είναι ένα από τα λίγα της αρχαιότητας που ήταν ολόκληρο μαρμάρινο και μπορούσε να φιλοξενήσει περί τους 6.500 θεατές. Αρχισε να κατασκευάζεται μετά το 314 π. Χ. και ολοκληρώθηκε πολύ αργότερα περί το 250 π. Χ. (η πρώτη διαμόρφωση του κοίλου είχε γίνει το 290 π. Χ.). Εγκαταλείφθηκε το 88 π. Χ. μετά τη λεηλασία του νησιού από τα στρατεύματα του Μιθριδάτη.
Η δυνατότητα χρήσης του θεάτρου σήμερα όμως, είναι ένα θέμα εξαιρετικά πρώιμο, αν και, σύμφωνα με τον κ. Ζάμπα, μετά το πέρας των εργασιών θα μπορούν να φιλοξενηθούν εκδηλώσεις για περίπου 200 θεατές.