Την ημέρα της ανακοίνωσης του θανάτου του Θόδωρου Αγγελόπουλου, η νεαρή σκηνοθέτις Ελίνα Τραϊφόρου ένιωσε την ανάγκη να γράψει ένα ποίημα για τον σκηνοθέτη που την έχει επηρεάσει βαθύτατα με το έργο του. Η κυρία Τραϊφόρου έστειλε το ποίημα της στο «Βήμα».
Το δημοσιεύουμε
Θ.Α.
η μέρα
όπως μια ξέμπαρκη σταγόνα
στις μπότες
από το πουθενά
που εξατμίζεται
βούλα από πάνω
όπως ξέπλενε ο θεός
στο μπαλκόνι της μοίρας
και τώρα
πώς να δω αλλιώς τις ομπρέλες
τα κίτρινα αδιάβροχα
την ομίχλη
φυτεύεις ένα δέντρο
με κλαδιά μαύρα
τρυπητά
για να πετάγονται από μέσα
τα φρούτα
μηλιές ομιλίες μίλια
ή για να βλέπουμε εμείς
οι μικρότεροι
τις τρύπες παντζούρια
μισάνοιχτα
όπως μπαίνεις σαν ημίφως
ή πάλι
λευκοπλάστ της νύχτας
στις γραντζουνιές της ιστορίας
ή πάλι ένας μακρύς δρόμος να ήταν
από λεπτή μεμβράνη
που κινείται αργά κι αγέρωχα
στο χορικό του κόσμου
με τον σηματοδότη σου
κι εγώ αύριο πάλι θα σε θυμηθώ στις διαβάσεις
