Ποια είναι η σχέση της πολυσυζητούμενης και βιούμενης κρίσης με την ποίηση; Υπάρχει άραγε κάποια σχέση; Μπορεί η ποίηση να συμβάλει στο ξεπέρασμα των κρίσεων και με ποιον τρόπο; Αυτά τα θέματα θα απασχολήσουν το 31ο Συμπόσιο Ποίησης με θέμα «Ποίηση και κρίση» που θα διεξαχθεί στην Πάτρα, από την Πέμπτη 30 Ιουνίου ως την Κυριακή 3 Ιουλίου, στο ετήσιο καλοκαιρινό ραντεβού του με τους συγγραφείς, τους αναγνώστες και τους κριτικούς της ποίησης στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών.
«Η κρίση δε νοιάζεται καθόλου για την ποίηση. Δεν την ενδιαφέρει, δεν την υπολογίζει. Δεν απολογείται σ’ αυτήν. Δεν την γνωρίζει άλλωστε», λέει η ποιήτρια Ρούλα Κακλαμανάκη. Από τη μεριά της η ποίηση «επιμένει να προσπαθεί να την ξορκίσει, να την μεταλλάξει, ή ακόμα και να την «εκμεταλλευτεί»: ως αντίποδας, ως αντισταθμιστικό όφελoς, ως αφορμή δικού της πλουτισμού, σε μορφές και ουσία».
Ο λόγος δεν γίνεται μόνο για την οικονομική κρίση, που έχει επεκταθεί «ιμπεριαλιστικά» και έχει καταλάβει όλο το σημασιολογικό εύρος της λέξης «κρίση» στο καθημερινό λεξιλόγιο. Στο Συμπόσιο θα επιχειρηθεί να διερευνηθεί «η ριζική σχέση της κρίσης, πολιτικής, κοινωνικής, πνευματικής και οντολογικής με την ποίηση, στη νεότερη εποχή αλλά και στην αρχαία Ελλάδα, την αρχαία Αίγυπτο, την Ευρώπη και την Αμερική, η ικανότητα της ποίησης να προβλέπει την κρίση, αλλά και να την αντιμετωπίζει, την κρίση της ίδιας της ποίησης και της ποιητικής γλώσσας, η κρίση της ατομικής ποίησης μπροστά στα ποιητικά κατεστημένα, η σχέση της περιβαλλοντικής κρίσης με την ποίηση».
«Αυτό που ονομάζουμε Κρίση είναι το οριακό σημείο, όπου όλα τα στοιχεία της διαρκούς κατάστασης κρίσης, στην οποία βρίσκεται κάθε πολιτισμός, συρρικνώνονται σε ένα δεσπόζον ιστορικό πρόβλημα» είναι η ερμηνεία του ποιητή Γιώργου Μπλάνα, και η ποίηση καλείται «να επιδοθεί σε έναν αγώνα παραγωγής ποιητικών συμβάντων, που αναδιαμορφώνουν τα στοιχεία της ιστορικής στιγμής».
Βασισμένο σε μια ιδέα του ποιητή Δημήτρη Κατσαγάνη, που έφυγε εφέτος πρόωρα, το Συμπόσιο αφιερώνεται στον ίδιο και στον κριτικό Ανδρέα Μπελεζίνη –μέλη και οι δύο της οργανωτικής επιτροπής του Συμποσίου και στυλοβάτες της 30χρονης πορείας του-, που μας άφησαν μέσα στο 2011.
Η κρίση της ποίησης και η ποίηση της κρίσης, Κείμενα κρίσης και κείμενα για την κρίση, Η κρίση στην αρχαία ελληνική τραγωδία, Η ποίηση στην αναμπουμπούλα χαίρεται, Η μαρτυρία των ποιητών και το μαρτύριο του κόσμου, Το τέλος μιας «κοινωνικής εποχής»-Μήπως η ποίηση προηγήθηκε πάλι; Η ποίηση ως τόπος ανταρσίας, απόδρασης, διαφυγής και καταφυγής είναι ορισμένα από τα θέματα που θα απασχολήσουν τους συμμετέχοντες στο Συμπόσιο σε 23 εισηγήσεις και ανακοινώσεις.
Ανάμεσά τους μελετητές, επιστήμονες, δημιουργοί και ποιητές: Γιάννης Δάλλας, Λύντια Στεφάνου, Μιχάλης Γ. Μερακλής, Μιχάλης Σκούλλος, Σάββας Μιχαήλ, Αλέξης Ζήρας, Χρίστος Αλεξίου, Γιάννης Βόγλης, Άννα Ποταμιάνου, Αντιγόνη Σαμέλα, Ρούλα Κακλαμανάκη, Γιώργος Μπλάνας, Κώστας Βούλγαρης, Βαγγέλης Κάσσος, Δημήτρης Κοσμόπουλος, Σπήλιος Αργυρόπουλος, Γιάννης Ζέρβας, Βασίλης Καλαμαράς, Νίκος Ορφανίδης, Παναγιώτης Ιωαννίδης, Πάτροκλος Λεβεντόπουλος, Ελένη Καρασαββίδου, Χρήστος Γιαννακός.
Τις εργασίες του Συμποσίου πλαισιώνουν εκδηλώσεις για τον Οδυσσέα Ελύτη και τον Νίκο Γκάτσο, τους οποίους τιμάμε εφέτος, και οι καθιερωμένες αναγνώσεις ποίησης και παρουσιάσεις ποιητών.
Το Συμπόσιο θα ολοκληρωθεί με την απονομή των πρώτων Βραβείων Καλύτερου Βιβλίου Νέου Ποιητή της διοργάνωσης, στις τρεις καλύτερες ποιητικές συλλογές που εκδόθηκαν το 2010 από ποιητές έως 40 ετών.
Αναλυτικά το πρόγραμμα του Συμποσίου
