Η Λουκρητία Βοργία στα χρόνια της ιταλικής Μαφίας

«Οι ρόλοι έρχονται και με επιλέγουν», λέει η Κατερίνα Διδασκάλου που θα υποδυθεί τη Λουκρητία Βοργία, μέσα από το έργο του Βίκτορος Ουγκό, παίρνοντας τη σκυτάλη από τη Λαίδη Τσάτερλι με την οποία πέρασε τον περασμένο χειμώνα στο σανίδι. Η ηρωίδα της είναι μια γυναίκα που έζησε τον 15ο αιώνα αλλά ο γάλλος συγγραφέας ασχολήθηκε μαζί της τον 19ο, μια που το έργο γράφτηκε το 1833. «Είναι μια ιστορία που αφορά στο σήμερα: Τα δηλητήρια των Βοργία, οι πολιτικές και οι θρησκευτικές ίντριγκες, όλα αυτά μας αφορούν», επισημαίνει. «Η Λουκρητία δεν ήταν μόνον λάγνα, αλλά πολιτικά δυνατή, ραδιούργα… Αρχισε την ερωτική της ζωή με τον πατέρα της, στα 13 της χρόνια, νόθο παιδί ενός πάπα και μιας ετέρας της εποχής. Προοριζόταν κι η ίδια για ετέρα: Μορφώθηκε ώστε να ασκεί εξουσία μέσα από την ηδονή που ήξερε να παρέχει στους άνδρες. Παντρεύτηκε τέσσερις φορές ενώ είχε αιμομικτικές σχέσεις και με τον αδελφό της». Στο ιστορικό αυτό δράμα, όπου τα μεγάλα πάθη εναλλάσσονται με τις σκηνές δράσης, η ηθοποιός βλέπει τα κοινά στοιχεία με τη σύγχρονη εποχή μας.

«Υπόγειοι άνθρωποι, δηλητηριώδεις, κινούμενοι – περίεργα – πολιτικά βρίσκονται στο προσκήνιο ενώ η ίδια η Λουκρητία, σε μια προσπάθεια να αποδυθεί το σκοτεινό και λάγνο, προσωπικά και πολιτικά, παρελθόν, της, καθώς θέλει να προστατεύσει το νόθο παιδί της, αποτέλεσμα της αιμομικτικής σχέσης με τον αδελφό της. Οταν συνειδητοποιήσει πόσο πολύ της λείπει αυτό το παιδί, τότε αλλάζει και η ίδια», διηγείται η Κατερίνα Διδασκάλου που υπογραμμίζει τη μητρική διάσταση της Λουκρητίας Βοργία. «Στην ιταλική πόλη Φεράρα την θεωρούν μεγάλη ευεργέτιδα. Η σκοτεινή της πλευρά είναι η μυθιστορηματική. Ιστορικά, είναι μια πολύ σημαντική γυναίκα». Στην παράσταση του Βασίλη Αναστασίου, «σεβόμαστε τον Ουγκό. Η Λουκρητία είναι από τη μια είναι η θηριώδης γυναίκα, που είναι ικανή για όλα κι από την άλλη, τη μητέρα που γίνεται λέαινα όταν της πειράξουν το παιδί…Τελικά κερδίζει η μάνα, και μάλιστα μέσα από έναν πολύ ενδιαφέροντα τρόπο. Μέσα από διακυμάνσεις και μεταπτώσεις, φθάνουμε στο αποτέλεσμα», προσθέτει.

Η παράσταση με την οποία η Κατερίνα Διδασκάλου και ο οκταμελής ανδρικός θίασος θα περιοδεύσουν το καλοκαίρι, τοποθετείται στην Ιταλία του 1930, στην Ιταλία των Μαφιόζων, κι έτσι «επιβεβαιώνεται πόσο η ιστορία επαναλαμβάνεται…». Πόσο γοητεύεται, αλήθεια, από μοιραίες ηρωίδες; «Αλλο η Τσατερλι, άλλο η Βοργία… Αλλά μοιραίες είναι και η Κλυταιμνήστρα, και η Ηλέκτρα και η Μήδεια… Ωστόσο έχω ερμηνεύσει και γυναίκες της διπλανής πόρτας. Ηρωίδες όπως η Λουκρητία πιστεύω ότι είναι και μια καλή άσκηση, τόσο υποκριτικά όσο και δραματουργικά, κυρίως λόγω της διαδρομής αυτών των γυναικών – ρόλων», καταλήγει.

Σκηνοθεσία: Βασίλης Αναστασίου. Παίζουν: Κατερίνα Διδασκάλου και Ιωσήφ Πολυζωίδης, Κωνσταντίνος Κρομμύδας, Λεωνίδας Καλφαγιάννης, Βασίλης Μαργέτης, Λάζαρος Βαρτάνης, Κωνσταντίνος Κακούρης, Φώτης Τσοτουλίδης, Νεκτάριος Φαρμάκης. Απόδοση-δραματουργική επεξεργασία: Β. Νεκτάριος-Γιώργος Κωνσταντινίδης. Σκηνικά: Μιχάλης Σδούγκος. Κοστούμια Ledio Konxholli. Μουσική επιμέλεια: Αλέξης Σπανίδης. Τραγούδι: Παναγιώτης Βασιλονικολός. Φωτισμοί Μενέλαος Αναγνώστου. Παραγωγή: Art-Emon.