Στις 6.00 το απόγευμα ήταν το ραντεβού έξω από τον σταθμό μετρό της Ακρόπολης.Παρά δέκα η Σμαράγδα Καρύδη βρισκόταν εκεί.Καθόμαστε σε ένα καφέ,παραγγέλνει ντεκαφεϊνέ φρέντο καπουτσίνο χωρίς ζάχαρη.Ζητάει και παγωτό.Τελικά δεν παραγγέλνει.«Ασε,θα μελετήσουμε τον κατάλογο» λέει στον σερβιτόρο.
Η Καρύδη βγάζει γέλιο επειδή δεν επιδιώκει να το βγάλει.«Από μικρή,στο Δημοτικό,όποτε άνοιγα το στόμα μου όλοι γελούσαν.
Συνεχίζουν ακόμη και σήμερα οι παλιές φίλες μου. Με το που με βλέπουν γελούν».Μαθαίνοντας ότι ο
φωτογράφος θα δουλέψει κατά τη διάρκεια της συνέντευξης λέει: «Α,ωραία, οπότε να βγάλω το μαλλί από τ΄ αφτί».Δεν θέλει να τη φωτογραφίζουν σοβαρή,δεν αντέχει «το καταθλιπτικό των διαφόρων διανοουμένων που φωτογραφίζονται λες και κάτι τρομερό σκέφτονται».
Η Καρύδη έχει την πλάκα μέσα της,γι΄ αυτό και τα πηγαίνει τόσο καλά στην κωμωδία,είδος που την έχει απορροφήσει από το 2002 τόσο στην τηλεόραση (ενδεικτικά: «Αχ και να ΄ξερες»,«Στο παρά πέντε»,«Φίλα τον βάτραχό σου») όσο και στο θέατρο,όπου δουλεύει «αυτοκόλλητη» με τον Θοδωρή Αθερίδη.
Τέσσερα χρόνια μετά την κινηματογραφική διασκευή της «Μέλισσας τον Αύγουστο» επανέρχεται στη μεγάλη οθόνη με την «Κληρονόμο» του Παναγιώτη Φαφούτη,τα γυρίσματα της οποίας τελείωσαν χθες.
Κωμωδία και πάλι.Παίζει την κληρονόμο μιας μικρομεσαίας ομάδας την οποία πρέπει να διατηρήσει στην Α’
Εθνική κατηγορία.«Πού να με δεις με τη γόβα στο γρασίδι!» λέει.Βέβαια,όταν αργότερα προκύπτει στην κουβέντα η ματαίωση της συμμετοχής της στην καινούργια σειρά του Μega «Η πεντάμορφη και το τέρας»,το γέλιο μειώνεται, χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι χάνεται το κέφι.
– Με την «Κληρονόμο» ξαναπαίζετε στον κινηματογράφο αρκετά χρόνια μετά το «Μια μέλισσα τον Αύγουστο». Και αν το καλοσκεφθούμε,οι ταινίες που έχετε κάνει («Εναστρος θόλος», «Θηλυκή εταιρεία», «Ο καλύτερός μου φίλος» ανάμεσά τους) είναι πολύ λίγες.
«Μετρημένες στα δάχτυλα. Αλλά να σου πω κάτι; Ποιοι είναι αυτοί που έχουν κάνει πολλές ταινίες στην Ελλάδα; Θέλω να πω δεν υπάρχουν κιόλας πολλές ταινίες για να κάνεις. Ο Γιώργος Καραμίχος, ας πούμε, κάνει πολλές ταινίες».
– Μικρούς κυρίως ρόλους. «Ναι, γιατί δεν υπάρχουν οι μεγάλοι, ενδιαφέροντες ρόλοι. Και δεν υπάρχουν καλά σενάρια. Υπάρχουν καλές ιδέες που όσο γυρνάς τις σελίδες χαλάνε. Οταν διαβάζω ένα σενάριο πάντα λέω “όπα”. Και μετά… ξεφουσκώνει. Ξέρεις, όταν ήμουν πολύ μικρή, ήθελα να κάνω πολύ σινεμά. Αυτό όμως μου έφυγε πάρα πολύ γρήγορα γιατί δεν μου άρεσε καμία ταινία. Μου φάνηκε ότι η ενασχόληση με το ελληνικό σινεμά θα ήταν χαμένος χρόνος. Και αυτό γιατί, πρώτον, δεν θα το δει κανείς και, δεύτερον, δεν θα είναι καλό. Τι νόημα θα είχε;».
– Ολα αυτά μετά την έναρξη της εποχής της διασημότητας;
«Ναι, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είχα και πολύ χρόνο τότε, δηλαδή πολλά πράγματα δεν συνδυάζονταν. Μου έχουν δώσει σενάρια που δεν τα διάβασα καν γιατί δεν προλάβαινα. Ακόμη και αυτή η ταινία, η “Κληρονόμος”, στριμωγμένα μπήκε στο πρόγραμμά μου. Δεν πήγα ξεκούραστη αλλά ύστερα από έναν κοπιαστικό χειμώνα. Την Παρασκευή τελείωσε το σίριαλ (“Φίλα τον βάτραχό σου”) και τη Δευτέρα ξεκίνησα τα γυρίσματα της ταινίας».
– Είναι τελικά τόσο πολύ δύσκολο να κάνει ρεπό ένας ηθοποιός; Θα μπορούσατε να αρνηθείτε να παίξετε στην ταινία.
«Μα μου άρεσε. Ηθελα να την κάνω. Μου ΄κανε κάτι. Βέβαια δεν μπορώ να πω ότι έχω τρομερό απωθημένο που δεν έχω παίξει σε ελληνικές ταινίες».
– Αληθεύει το ότι οι μισθοί των ηθοποιών στο ελληνικό σινεμά είναι κάκιστοι;
«Δεν συγκρίνονται με τους μισθούς της τηλεόρασης. Ούτε για αστείο. Την ταινία την κάνεις επειδή γουστάρεις να την κάνεις. Δεν υπάρχει κανένα άλλο κίνητρο, πόσο μάλλον οικονομικό. Βέβαια μια χαρά λεφτά πήρα από την “Κληρονόμο”, αλλά και πάλι δεν το έκανα γι΄ αυτό αλλά γιατί μου άρεσε». – Αυτό βέβαια είστε σε θέση να το λέτε τώρα.Οταν ξεκινούσατε θα το λέγατε;
«Οταν είσαι νέος προσπαθείς να κάνεις πράγματα κοντά σε αυτά που έχεις ονειρευτεί. Αλλά και όταν είσαι γνωστός δεν είσαι πάντα σε θέση να κάνεις πράγματα που ονειρεύεσαι, γιατί μετά η μπάλα μπορεί να σε πάει αλλού».
– Σε τι κατάσταση βρίσκεται η «Πεντάμορφη και το τέρας»;
«Ωραία ερώτηση. Μάλλον δεν θα το κάνω. Οπότε ας μη μιλούσαμε καλύτερα γι΄ αυτό».
– Καθόλου; «Ε, τι να πούμε;». – Γιατί δεν θα παίξετε; «Λέω να ξεκουραστώ. Οπως είπα και πριν, νιώθεις ότι η μπάλα μπορεί να σε πάει αλλού, επομένως πρέπει να σταματήσεις λίγο».
– Θέλετε να μου δώσετε μια ιδέα τού τι ακριβώς έγινε με την «Πεντάμορφη και το τέρας»;
«Πριν από το περασμένο Πάσχα είχα συμφωνήσει να παίξω στη σειρά. Ωστόσο δέκα ημέρες πριν μου τηλεφώνησαν για να μου ζητήσουν να κάνω 10% μείωση μισθού στα χρήματα που είχαν συμφωνηθεί. Είπα “εντάξει” γιατί υπάρχει κρίση και καταλαβαίνω ότι δεν μπορώ εγώ να παριστάνω ότι έχω ένα κασέ που δεν υφίσταται πια αφού τα πράγματα είναι δύσκολα. Αυτό έγινε και σε άλλους. Την επόμενη εβδομάδα όμως με ξαναπήραν τηλέφωνο και μου ζήτησαν 25% μείωση. Και είπα: “Θα το δεχόμουν, αλλά είναι τόσο μεγάλη αυτή τη στιγμή η κούρασή μου που με ξεπερνά”. Το οικονομικό ζήτημα μου χρύσωσε κατά κάποιον τρόπο το χάπι, ήταν μια καλή αφορμή για να ξεκουραστώ. Και πραγματικά θα το δεχόμουν γιατί δεν είμαι παράλογη και ούτως ή άλλως αμείβομαι καλά, πολύ καλύτερα από τον μέσο Ελληνα. Αυτή την εξήγηση έκανα και στο κανάλι. Και αυτή είναι η αλήθεια. Θα έπαιζα στη σειρά με αυτά τα λιγότερα χρήματα αν ένιωθα ξεκούραστη. Αν αυτή τη χρονιά δεν είχα δουλέψει, θα πήγαινα με τα χρήματα που μου πρότειναν. Και του χρόνου θα πάω με τα χρήματα που θα “παίζουν” στην αγορά, αφού για όλους έπεσαν. Για να καταλάβεις, μία εβδομάδα πριν από αυτά τα τηλεφωνήματα σκεφτόμουν να αφήσω το θέατρο και συζητούσα με τον Θοδωρή Αθερίδη την αντικαταστάτριά μου. Γιατί πέμπτη χρονιά σερί θέατρο- γύρισμα, ξέρω ότι δεν θα το αντέξω. Ενιωθα πια δυστυχισμένη. Ξυπνώ στις 9 το πρωί και πηγαίνω σπίτι μου μετά τα μεσάνυχτα. Ποιες θα είναι οι ώρες που θα ζήσω;».
– Τα χρήματα που ζητήσατε αρχικώς ήταν τα ίδια με εκείνα στο «Φίλα τον βάτραχό σου»;
«Τα ίδια. Δεν ζήτησα παραπάνω. Από ένα σημείο και μετά τα παραπάνω είναι για το πρεστίζ μου αφού οικογένεια δεν έχω, παιδιά στο εξω τερικό δεν σπουδάζω και δεν χρωστώ πουθενά. Τα παραπάνω είναι το παντεσπάνι. Ε, άμα σου κόψουν και λίγο από το παντεσπάνι, δεν μπορείς να πεις “αχ!
Θεέ μου, τι μου κάνατε!”. Ιδίως όταν υπάρχει κρίση. Λες όμως “μήπως μου δίδεται η ευκαιρία να ξεκουραστώ λιγάκι;”. Ανάγκη από λεφτά αυτή τη στιγμή, δόξα τω Θεώ, δεν έχω. Μπορώ να κάτσω έναν χρόνο μόνο με το θέατρο».
– Και παραπάνω… «Και πού το ξέρεις εσύ; (γέλια) Θέλω να πω ανάγκη από δουλειά αυτή τη στιγμή δεν έχω, μπούχτισα λίγο. Πρέπει να την επιθυμείς και λίγο τη δουλειά· ειδάλλως γίνεσαι μηχανή. Επαναλαμβάνω όμως, αν ήμουν ξεκούραστη θα το έκανα και πολύ στενοχωρήθηκα όταν μόλις χθες είδα ότι δεν θα γίνει με μένα. Γιατί ξέρεις, μπαίνεις και σε μια διαδικασία. Εχεις σκεφτεί τον ρόλο, έχεις δημιουργήσει μια κατάσταση. Επιπλέον ήθελα πολύ να δουλέψω με τον Μορφονιό. Δεν έχω δηλαδή κανένα θέμα με κανέναν… Ο λόγος που δεν έχω θυμώσει είναι ότι ξέρω το αντικειμενικό πρόβλημα. Ξέρω ότι αυτή τη στιγμή τα κανάλια, πιθανόν και άλλες εταιρείες, έχουν αντικειμενικό πρόβλημα. Δεν έχουν να δώσουν».
– Επομένως,δεν έχετε και τόση ανασφάλεια.
«Ασφαλώς και έχω. Και δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και υπαρξιακή. Γιατί ως προς την οικονομική ανασφάλεια, πες ότι εφόσον έχω τα χρήματα, μπορώ να την καβατζάρω για κάνα δύο χρόνια άμα δεν ψωνίζω τρελά. Το υπαρξιακό όμως έχει να κάνει με την αυτοεκτίμηση. Δηλαδή, αν έχεις, μπορείς να βρεις κι άλλους τρόπους να ζεις ευτυχισμένα. Και μακριά από τα φώτα. Μπορείς να κάνεις και άλλα πράγματα».
– Οπως; «Θα προτιμούσα να μην πω τώρα». – Να γράφετε ίσως; «Ναι, αλλά δεν θέλω να μιλήσω για πράγματα που δεν έχω κάνει ακόμη».
– Αναφέρατε λίγο πριν για τα παιδιά που δεν έχετε κάνει για να τα σπουδάσετε.Τι λέτε; Θα κάνετε;
«Δεν ξέρω. Δεν το θεωρώ απαραίτητο, αλλά μπορεί και να γίνει. Δεν με έχει “πιάσει”. Με ρωτούν κι άλλοι, λες και αυτό το πράγμα είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Το πότε θα γεννήσεις».
– Δεν είναι και λίγο της μόδας σήμερα να διαφημίζεται η εγκυμοσύνη;
«Πολύ. Εγώ όμως έχω άλλες δουλειές να κάνω και προτιμώ να μη διαφημίζομαι με αυτόν τον τρόπο. Κι αν ήθελα να κάνω παιδί, θα το έκανα κάπως ήσυχα. Δεν νομίζω ότι θα ΄θελα ποτέ να το φωτογραφίσω. Δεν θέλω να φωτογραφίζω ούτε το σπίτι μου. Δεν χρειάζεται να τους τα δίνεις και όλα». «Δεν ήθελα να εγκλωβιστώ στην Ντάλια»
– Ο κόσμος μιλάει ακόμη για την Ντάλια «Στο παρά πέντε».Νιώθετε ότι είναι ο ρόλος της ζωής σας; «Α, όχι, δεν μου αρέσουν αυτά. Εχω σκοπό να παίξω και άλλους ωραίους ρόλους στη ζωή μου». – Αναφέρομαι περισσότερο στον θόρυβο που έκανε. «Η Ντάλια ήταν το σημαντικότερο πράγμα που έχω κάνει μέχρι σήμερα στην τηλεόραση γιατί συνδύαζε πολλά πράγματα. Ηταν και καλογραμμένο, είχε και επιτυχία, αλλά στο θέατρο έχω κάνει επίσης πολύ ωραίους ρόλους. Γι΄ αυτό δεν ήθελα να εγκλωβιστώ. Επειδή έκανα την Ντάλια δεν θα ξαναπαίξω τίποτε στην τηλεόραση;». – Αναρωτιέμαι αν μέσα σας νιώθετε ότι θα είναι δύσκολο να ξεπεράσετε αυτή την επιτυχία. «Μα δεν με ενδιαφέρει να την ξεπεράσω. Σήμερα, δύο χρόνια αφότου έχω παίξει έναν άλλο ρόλο στο “Φίλα τον βάτραχό σου”, νομίζω ότι ο κόσμος το αγάπησε και το δέχτηκε. Δεν με φωνάζουν δηλαδή Ντάλια πια, όπως με φώναζαν τα παιδάκια την περίοδο εκείνη. Δεν νιώθω όμως ότι θέλω να κάνω κάτι για να τα ξεπεράσω όλα αυτά. Θέλω να συνεχίσω να δουλεύω. Κάποια πράγματα θα έχουν επιτυχία, κάποια άλλα λιγότερη. Αρκεί να περνώ εγώ καλά μέσα από τη δουλειά, να μην τη βαριέμαι. Να μην μπουχτίσω».
