Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 άρχισαν να προβάλλονται στην Αθήνα ταινίες γιαπωνέζικου κινηματογράφου. Μάθαμε λοιπόν τον Μιζογκούσι, τον Οσιμα και τον Κουροσάβα. Αργότερα μεταφράστηκε γιαπωνέζικη λογοτεχνία, ενώ ταυτόχρονα οι ιάπωνες στυλίστες κατέκτησαν τα μεγάλα σαλόνια της μόδας στην Ευρώπη και στην Αμερική. Πριν από τρία-τέσσερα χρόνια βγήκε η ταινία «Ο τίγρης και ο δράκος». Ολα έδεσαν μεταξύ τους και να ‘μαστε έτοιμοι να διαβάσουμε την Παγίδα των αηδονιών, τον πρώτο τόμο της τριλογίας «Οι μύθοι των Οτόρι» που διαδραματίζεται σε μια χώρα που δεν κατονομάζεται, όπως και η εποχή, αλλά που θυμίζουν έντονα Μεσαίωνα και Ιαπωνία. Το έγραψε κρυμμένη πίσω από το ψευδώνυμο Λίαν Χερν μια γνωστή αυστραλή συγγραφέας με βρετανικές ρίζες, απόφοιτος της Οξφόρδης, παθιασμένη με τη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.


H Λίαν Χερν έγραψε ένα έπος, ένα φανταστικό μυθιστόρημα του οποίου η καταιγιστική δράση εκτυλίσσεται μέσα στις ομιχλώδεις σκιές που δημιουργούν η βροχή και η υγρασία των γιαπωνέζικων τοπίων που είδαμε στον κινηματογράφο. Είναι ένα μυθιστόρημα που μιλάει για τον πόλεμο, για τις ίντριγκες και το κυνήγι της εξουσίας, για την τιμή και την προετοιμασία του πολεμιστή, όπως τα απέδωσε ο Κουροσάβα.


Για τον έρωτα και τις υπαινικτικές σιωπές που διαβάσαμε στη λογοτεχνία. Για το μαγικό και τον μυστικισμό αυτών που ανήκουν σε αυστηρά τάγματα και μυστικές εταιρείες.


Οι χώροι, η ατμόσφαιρα, η κάθε περιγραφή μάς βάζει μέσα σε έναν κόσμο μακρινό και γοητευτικό καθώς ο ήρωας Τακέο Οτόρι ανδρώνεται και προσπαθεί να βρει τον δρόμο της τιμής βγαίνοντας αλώβητος από τις διαμάχες των αντίπαλων φατριών. Δεν θα διαβάσετε έναν Χάρι Πότερ της Ανατολής, όπως έγραψαν πολλοί αγγλοσάξονες κριτικοί, παραλληλίζοντας τα μαγικά στοιχεία του ενός και του άλλου βιβλίου. H μαγεία του Χάρι είναι παιδική, ενώ η μαγεία του Τακέο Οτόρι φέρνει πάνω της τη μαγεία ενός ολόκληρου πολιτισμού. Οφείλουμε επίσης να συγχαρούμε θερμά τον μεταφραστή Γιώργο Φωτιάδη, ο οποίος απέδωσε θαυμάσια στα ελληνικά την ατμόσφαιρα των τοπίων και των καταστάσεων του βιβλίου.


Για αναγνώστες από 13 ετών και ενηλίκους.


Μάρω Θεοδωράκη – Το παιδί με το ακορντεόν


Εικονογράφηση Μαρία Πεπονά, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 2003, σελ. 44, τιμή 9,90 ευρώ


Στα βιβλία της η Μάρω Θεοδωράκη μιλάει πάντα για τη μουσική. Είναι η μαγεία της που φέρνει κοντά άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους, που δένει τις φιλίες. Ο Σέργιος είναι ένας μικρός μετανάστης, ένα ταλαντούχο παιδί όπως πολλά που ομορφαίνουν με τη μουσική τους τούς δρόμους των πόλεων της σημερινής Ελλάδας. Στις περιπλανήσεις του γνώρισε ανθρώπους που προσβάλλουν τους ξένους, αλλά και άλλους που τους βοηθούν, όπως η Ελπίδα και οι γονείς της. H μουσική έδεσε τα δυο παιδιά που, ξεπερνώντας τα εμπόδια, προχώρησαν μαζί για να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους.



Ελλη Εμκε – Είδα κι άκουσα στην Ολυμπία


Εικονογράφηση Αλεξάνδρα Πρίντεζη, Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2003, σελ. 144, τιμή 11,50 ευρώ


Επανακυκλοφορεί σε νέα έκδοση και με μοντέρνα εικονογράφηση το βιβλίο της Ελλης Εμκε, ένα από τα καλύτερα βιβλία με θέμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αρχαία Ελλάδα. Τη μαγική νύχτα της αλλαγής της χιλιετίας πραγματοποιήθηκε η ευχή δυο δεκατριάχρονων παιδιών: θα έδιναν τα πάντα για να βρεθούν στην Ολυμπία τις ημέρες των Αγώνων, πριν από περίπου 2.400 χρόνια. Με ξεναγούς τον Τίμο και τη Βιβή, ο αναγνώστης θα κάνει βόλτα στην Αλτη και στους ναούς, θα μάθει λεπτομέρειες για την οργάνωση των Αγώνων, θα συνομιλήσει με αθλητές και κριτές και θα νιώσει την ένταση αθλητών και θεατών.



Λένα Μερίκα – Ο νοικοκυρός


Εκδόσεις Κέδρος, 2003, σελ. 88, τιμή 6 ευρώ


Στο τελευταίο μυθιστόρημά της, η συγγραφέας θίγει ένα ενδιαφέρον κοινωνικό ζήτημα: είναι πρέπον να μένει στο σπίτι ο άντρας, ο αρχηγός της οικογένειας, ο αφέντης και ο κουβαλητής και να ασχολείται με τα οικιακά; Στο σπίτι του Θύμιου, ο εργαζόμενος κουβαλητής είναι η γυναίκα του Ελένη, αφού αυτός έχασε τη δουλειά του. Σε πείσμα των γειτόνων, των συγγενών και των λοιπών κουτσομπόληδων, αναλαμβάνει την καθημερινή λάντζα της οικογένειας. Και αντεπεξέρχεται θαυμάσια στα νέα του καθήκοντα, φροντίζοντας τα πάντα με συνέπεια. Παράλληλα βρίσκει μια συναρπαστική επαγγελματική διέξοδο ως συγγραφέας βιβλίων μαγειρικής.



Εριχ Μπάλινγκερ – Γκόοοοολ! Ολα όσα θέλεις να μάθεις για το ποδόσφαιρο


Μετάφραση Δημήτρης Γκενεράλης, Εκδόσεις Κέδρος, 2003, σελ. 28, τιμή 9 ευρώ


Το εικογραφημένο αυτό βιβλίο είναι ένας πλήρης και πλούσια εικονογραφημένος οδηγός για τη σωστή προετοιμασία των παιδιών που ενδιαφέρονται να γνωρίσουν καλά το ποδόσφαιρο. Δίνει στα παιδιά πληροφορίες για τις τεχνικές του παιχνιδιού, επεξηγήσεις για την ορολογία του, τους κανονισμούς, τις φάσεις, ακόμη και στοιχεία για την ιστορία του. Προτείνει επίσης βασικές ασκήσεις για ζέσταμα πριν από τον αγώνα, καθώς και οδηγίες για να αντιμετωπίζονται οι τραυματισμοί στο γήπεδο.



Μελίντα Λονγκ – Πώς έγινα πειρατής


Εικονογράφηση Ντέιβιντ Σάνον, Μετάφραση Ερμιόνη Σακελλαροπούλου, Εκδόσεις Λιβάνη, 2003, σελ. 36, τιμή 10 ευρώ


Μήπως το παιδί σας κρύβει έναν πειρατή μέσα του; Θα το διαπιστώσετε αν του διαβάσετε την τρομερή περιπέτεια που έζησε ο Ιερεμίας Ιακώβου ένα καλοκαιρινό πρωινό που έχτιζε πύργους στην άμμο. Αν το βλαστάρι σας δεν πλένει τα δόντια του, όπως και οι πειρατές, αν δεν τρώει λαχανικά παρά μόνο κρέας, αν δεν θέλει να κοιμηθεί νωρίς, αν ονειρεύεται μακρινά ταξίδια, φουρτούνες, θησαυρούς και μυστικούς χάρτες, τότε θα ενθουσιαστεί με τη φανταστική ιστορία και τη χιουμοριστική εικονογράφηση αυτού του διασκεδαστικού βιβλίου.



Αννα Δαμιανίδη – Παραμύθια για τα παιδιά της Αθήνας


Εικονογράφηση Ντανιέλα Σταματιάδη, Εκδόσεις Πατάκη, 2003, σελ. 86, τιμή 5 ευρώ


Πώς φανταζόμαστε τα παραμύθια για τα σημερινά παιδιά; Παραμύθια που να μην έχουν μάγους και νεράιδες από τα παλιά και τρομακτικούς ήρωες, βασιλοπούλες και ξωτικά; H γνωστή δημοσιογράφος Αννα Δαμιανίδη έγραψε με τρυφερό και παραμυθένιο τρόπο για όσα ζουν καθημερινά τα παιδιά στις μεγάλες πόλεις ζωντανεύοντας καταστάσεις και αντικείμενα. Εγραψε για τον μουτρωμένο κύριο που ζούσε απομονωμένος από όλους, για τον Γιαννάκη που ήταν κλεισμένος στο σπίτι του και δεν έκανε παρέες, για τον Ευθύμη που βαριόταν και δεν ήξερε πώς να περάσει την ημέρα μόνος του, για παιχνίδια που ζωντανεύουν, για κάμερες που ερωτεύονται…