Τι κάνει ένας Αυστριακός στην Αθήνα; Ακούγεται σαν ανέκδοτο αλλά δεν είναι. Ο Αυστριακός λοιπόν κάνει την πρακτική του στην ψυχιατρική/νευρολογία στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο. Τον συνάντησα χθες στο Free Thinking Zone και όταν μου τον σύστησαν, δαγκώθηκα για να μην ζητήσω την επαγγελματική του γνώμη. Αν και μιλούσε ικανοποιητικά ελληνικά για τον ένα μήνα που βρίσκεται στην χώρα μας, δεν τον ρώτησα, γιατί τότε θα έπρεπε να του εξηγήσω τι είναι Jumbo και πουλάκι Τσίου. Ευτυχώς δεν χρειάζεται να εξηγήσω σε εσάς. Και πιθανότατα να φαντάζεστε ήδη γιατί ήθελα την άποψή του. Αν έχετε βρεθεί μπροστά στην καφετιέρα του σπιτιού σας και κουνάτε τους γοφούς στους ρυθμούς τους ασυναίσθητα, τότε με καταλαβαίνετε. Ίσως να μην το ομολογήσετε αλλά μικρή σημασία έχει. Σίγουρα όμως θα συμφωνήσουμε πως είναι άκρως ενοχλητικό. Σου κολλάνε στο μυαλό όπως η τσίχλα στο παπούτσι.
Βέβαια μπορεί να μην εμποδίζει στο περπάτημα η κολλημένη τσίχλα, αλλά για μένα που έχω εμμονικές τάσεις, μου φτάνει που ξέρω ότι βρίσκεται εκεί, κάτω από την σόλα. Το χειρότερο όλων είναι η στιγμή που αποφασίζουν να ξεπηδήσουν από το υποσυνείδητο. Έχω σχεδόν πειστεί πως το μυαλό τα χρησιμοποιεί ως αυτόματο μηχανισμό άμυνας σε συνθήκες ατελείωτης ανίας. Έχω κάνει την γατούλα στην ουρά της εφορίας, τον σκύλο στην ουρά της τράπεζας και την αγελάδα στην ουρά του σούπερ μάρκετ. Παλιότερα, τριγυρνούσα σαν την γοργόνα-αδερφή του Μεγαλέξανδρου και ρωτούσα τι να βάλει η γιαγιά στο καρναβάλι. Πριν από αυτό, προσκαλούσα τον Αλέκο. Κι αν συνεχίσω τα βήματα προς τα πίσω, φοβάμαι πως θα φτάσω στο δημοτικό όπου έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι, ντίλι-ντίλι-ντίλι.
Ίσως τελικά, από εκεί, από το αθώο παιδικό ποίημα, ξεκινάει η εξοικείωση στον πνευματικό εθισμό. Γιατί ναι, περί αυτού πρόκειται. Είτε μιλάμε για το πουλάκι Τσίου είτε για τα ρεφρέν των πέντε λέξεων του Φοίβου. Όταν τα επαναλαμβάνεις μες στο κεφάλι σου χωρίς να το συνειδητοποιήσεις, ξέρεις πολύ καλά πως αυτός ο δρόμος δεν έχει γυρισμό. Γιατί και να ξεκολλήσει η εκάστοτε τσίχλα, κάποια άλλη θα εμφανιστεί στο μέλλον. Δεν υπάρχει σωτηρία. Εκτός αν γνωρίζετε εσείς τον τρόπο, τότε να μου τον πείτε, γιατί σύντομα θα πρέπει να περιμένω ξανά στην ουρά της εφορίας.
