Δωρεάν έλεγχο για χρόνιο πόνο, πόνο δηλαδή που διαρκεί περισσότερο από τρεις μήνες, θα διενεργούν από την Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2013, 150 συνεργάτες ιατροί της Επιστημονικής Εταιρείας για τη Μυοσκελετική Υγεία (ΕΠΕΜΥ), στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη. Παράλληλα, στην διάρκεια του πρώτου «15ημέρου Χρόνιου Πόνου», από Δευτέρα 27 Ιανουαρίου μέχρι Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου, θα λειτουργεί και η ειδική Γραμμή Πόνου «211 8000164», όπου ειδικοί θα απαντούν σε ερωτήσεις του κοινού για τον χρόνιο πόνο και θα κλείνουν ραντεβού για εξετάσεις.
Επίσης, την Κυριακή 2 Φεβρουαρίου ξεκινά το πρόγραμμα προσυμπτωματικού ελέγχου της οστεοαρθρίτιδας για ανασφάλιστους, άπορους ασθενείς και μοναχικά άτομα τρίτης ηλικίας από το Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (ΙΣΑ), σε συνεργασία με την «Αποστολή» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί πιλοτικά σε είκοσι ενορίες της Αθήνας, με στόχο να ελεγχθούν τα αδιάγνωστα περιστατικά οστεοαρθρίτιδας στις συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής τους.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, περισσότεροι από τρία εκατομμύρια Έλληνες ταλαιπωρούνται από κάποια μορφή χρόνιου πόνου. Η κλινική εμπειρία έχει δείξει ότι υπό συνθήκες έντονου άγχους και εργασιακής ανασφάλειας, ο χρόνιος πόνος μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρή χρόνια νόσο, με σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής του πάσχοντος, αλλά και των οικείων του, όπως επισήμανε κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου ο αντιπρόεδρος της ΕΠΕΜΥ, ρευματολόγος κ. Αχιλλέας Γεωργιάδης.
Χρόνιος πόνος είναι αυτός που διαρκεί περισσότερο από τρεις μήνες, όπως περιγράφουν οι επιστήμονες, και πιο συχνός είναι ο νευροπαθητικός, δηλαδή ο πόνος που οφείλεται σε κάποια βλάβη μιας περιοχής του νευρικού συστήματος. Ο πιο περίπλοκος είναι ο περιφερικός νευροπαθητικός πόνος, δηλαδή αυτός που εντοπίζεται στα περιφερικά νεύρα. Ο πόνος πρέπει να θεραπεύεται παράλληλα με την αιτία που τον προκαλεί, αλλά και ακόμη όταν η αιτία δεν είναι δυνατόν να θεραπευτεί.
Στατιστικές δείχνουν ότι άτομα που έπασχαν από χρόνιο πόνο είχαν τρεις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαταραχές της διάθεσης και αδυναμία ελέγχου του άγχους, και επιπλέον άτομα που έπασχαν από κατάθλιψη είχαν τρεις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εξελίξουν έναν οξύ πόνο σε χρόνιο.
«Οι εκτιμήσεις για τον χρόνιο πόνο, με βάση τα διεθνή δεδομένα, αναφέρουν ότι από αυτόν πάσχει περίπου το 30% του πληθυσμού των αναπτυγμένων χωρών. Παραδείγματα τέτοιου είδους πόνου αποτελούν: η χρόνια οσφυαλγία, η χρόνια ισχιαλγία,το αυχενικό σύνδρομο,η διαβητική νευροπάθεια, η χρόνια οστεοαρθρίτιδα των γονάτων,η μεθερπητική νευραλγία, ο καρκινικός πόνος, ο μετεγχειρητικός πόνος κ.ά. Η θεραπεία όλων αυτών των επώδυνων συνδρόμων είναι εξαιρετικά δύσκολη. Αρκεί να αναφέρει κανείς ότι εάν κάποιος χρησιμοποιήσει όλες τις υπάρχουσες θεραπείες, ακόμη και σε συνδυασμούς, τότε θα κατορθώσει να βελτιώσει μόνο το 50% του πόνου, στο 50% των ασθενών» εξήγησε ο κ. Γεωργιάδης.
