Ο φύρερ (αρχηγός), το υπέρτατο ον. Στην προκειμένη περίπτωση «αρχηγός», ισόβιος αρχηγός του πιο ακραίου κομματικού σχηματισμού, της Χρυσής Αυγής, φέρεται να είναι ο κ. Ν. Μιχαλολιάκος. Η εντολή του προς τους Χρυσαυγίτες ήταν μία και μοναδική: «Οταν προχωρώ, θα προχωράτε. Οταν πολεμώ, θα πολεμάτε στο πλάι μου». Αυτά λέει ο κ. Χ. Κουσουμβρής, ένας από τους υπαρχηγούς της φασιστικής αυτής οργάνωσης και επί 12ετία ταμίας του κόμματος που αποσκίρτησε πριν από μερικά χρόνια και αποκάλυψε σε βιβλίο το αληθινό πρόσωπο της Χρυσής Αυγής, αλλά και του φύρερ της κ. Μιχαλoλιάκου. Να λοιπόν τι αφηγείται: «Ο αρχηγός ήταν υπέρτατο ον για μας. Ο λόγος του διαταγή. Αυτό απαιτούσε και από εμάς. Τυφλή υποταγή. Αν κάποιος τον αμφισβητούσε, αναλαμβάναμε εμείς, τα πρωτοπαλίκαρά του, να τον συνετίσουμε με κάθε είδους εκφοβισμό. Δυστυχώς έχω αναγκασθεί να χειροδικήσω εναντίον φίλων μου, μόνο και μόνο επειδή αμφισβήτησαν τα λεγόμενα του αρχηγού».

Δώδεκα χρόνια στη Χρυσή Αυγή για τον αποσκιρτήσαντα κ. Κουσουμβρή δεν ήταν λίγα. Δεκαπέντε ράμματα ήταν το παράσημο που πήρε από τους ξυλοδαρμούς στους οποίους πήρε μέρος σε όλη τη διάρκεια της «θητείας» του στην οργάνωση. Τα άλλα παράσημα τιμής που πήρε από τον κ. Μιχαλολιάκο σε ειδικές εκδηλώσεις δεν μετρούν, αφού αυτά ο αρχηγός τα έδινε σε όλα τα πρωτοπαλίκαρά του.

Αυτοί που ξέρουν από μέσα τη Χρυσή Αυγή λένε ότι ο κ. Μιχαλολιάκος έχει ένα είδος αντιπάθειας στον αριθμό 2. Και αυτό όχι γιατί δεν του κάθεται το νούμερο στις αστρολογικές προβλέψεις που αρέσκεται να κάνει, αλλά γιατί – όπως συμβαίνει κάθε φορά – απομακρύνει αυτούς που αναδείχθηκαν ή αναδεικνύονται στην οργάνωσή του, την οποία ελέγχει απόλυτα εδώ και μία δεκαετία.
Η λειτουργία της Χρυσής Αυγής όλα αυτά τα χρόνια σημαδεύτηκε από πολλές αποχωρήσεις στελεχών της και μίνι διασπάσεις, οι οποίες σχεδόν πάντοτε συνοδεύτηκαν από εκατέρωθεν κατηγορίες, απειλές και ενίοτε άγριους ξυλοδαρμούς – «ξυλίκια», όπως τα ονομάζουν οι Χρυσαυγίτες. Εκτός από την περίπτωση του κ. Κουσουμβρή που απομακρύνθηκε έχοντας 15 ράμματα ως παράσημο, όλα τα μέλη της οργάνωσης που αποσκίρτησαν, εκδιώχθηκαν ή παρέμειναν ανενεργά, έχουν, κατά σύμπτωση, ράμματα στο πρόσωπό τους.

Διαφωνίες και αποχωρήσεις

Η πρώτη σημαντική αποχώρηση μελών από τη Χρυσή Αυγή έγινε τον Νοέμβριο του 1990, όταν ο τότε, Νο2 (να λοιπόν ο αριθμός δύο που λέγαμε) κ. Ι. Περδικάρης, οικονομολόγος, ιδεολόγος, όπως τον έλεγαν τότε και συγγραφέας του ιδεολογικού μανιφέστου της Χρυσής Αυγής της δεκαετίας του 1980, αποσκίρτησε παίρνοντας μαζί του καμιά 15αριά άλλα στελέχη. Ο κυριότερος λόγος της αποχώρησής του ήταν ότι ο κ. Περδικάρης ήθελε τη Χρυσή Αυγή περισσότερο ως ένα κέντρο ναζιστικών μελετών. Αντιθέτως ο κ. Μιχαλολιάκος είχε αρχίσει από τότε να έχει πολιτικές βλέψεις. Ο κ. Περδικάρης έπειτα από μερικά χρόνια τα ξαναβρήκε με τον κ. Μιχαλολιάκο, χωρίς όμως ποτέ να πάρει και τη θέση που είχε στην οργάνωση.
Η δεύτερη διάσπαση έγινε στις αρχές του 1998 όταν ο κ. Ι. Γιαννόπουλος, πρώην «λεγεωνάριος και μισθοφόρος» (κατά δήλωσή του) έφυγε παίρνοντας μαζί του μια ομάδα Χρυσαυγιτών, κατηγορώντας παράλληλα τον «αρχηγό» ότι είχε καταντήσει τη Χρυσή Αυγή «έναν ακροδεξιό αχταρμά συλλογής ψήφων».
Η τρίτη διάσπαση έγινε λίγα χρόνια αργότερα όταν ο τότε Νο2 του κόμματος κ. Αντ. Ανδρουτσόπουλος, ο επονομαζόμενος και «Περίανδρος» ή «Ξανθός», άρχισε να εμφανίζεται ως το δεξί χέρι του «αρχηγού», δημιουργώντας μάλιστα μια οργάνωση μέσα στην οργάνωση, με την επωνυμία «Χρυσοί Αετοί». Το καλοκαίρι του 1998 ο Περίανδρος βρίσκεται φυγόδικος, κατηγορούμενος για επίθεση σε αριστερούς φοιτητές, η οποία ως αποτέλεσμα είχε τον σοβαρό τραυματισμό του φοιτητή της Φιλοσοφικής κ. Γ. Κουσουρή.
Παραδόθηκε στις αρχές του 2005 και παρ’ ότι καταδικάστηκε τότε για δύο απόπειρες ανθρωποκτονίας, έμεινε μόνο πέντε χρόνια έγκλειστος στις φυλακές. Τότε ήταν που ξέσπασε ευθέως εναντίον του κ. Μιχαλολιάκου κατηγορώντας τον ότι πρόδωσε τον αγώνα, αφήνοντας παράλληλα αιχμές ότι η σύλληψή του ήταν προϊόν «καρφώματος εξ οικείων».

Εθνική Ηθική Διαπαιδαγώγηση

Οσοι υπηρέτησαν στον Στρατό στις δεκαετίες ’60 και ’70 θυμούνται την υποχρεωτική Εθνική Ηθική Διαπαιδαγώγηση (ΕΗΔ), στην οποία αξιωματικοί των Α2 Γραφείων έκαναν στους στρατιώτες αντικομμουνιστικό κήρυγμα. Το ίδιο συνέβαινε και συμβαίνει στη Χρυσή Αυγή. Στην αρχή, όταν τα γραφεία της οργάνωσης ήταν στην οδό Κεφαλληνίας 52 στην Κυψέλη (σήμερα τα κεντρικά γραφεία βρίσκονται στον Σταθμό Λαρίσης), όποιος εισερχόταν σε αυτά ήταν υποχρεωτικό να χαιρετίσει ναζιστικά. Υψωμένο το χέρι στις 90 μοίρες. Οι υπαρχηγοί του αρχηγού αναλάμβαναν – όπως αποκαλύπτει ο κ. Κουσουμβρής – την κατήχηση και ήξεραν τι να πουν: «Μας έλεγαν αυτά που θέλαμε να ακούσουμε. Πατρίδα, αρχαία Ελλάδα, υπεροχή των Ελλήνων. Πωρωθήκαμε όλοι». Ο κ. Κουσουμβρής εν συνεχεία ήταν ένα από τα στελέχη που διοργάνωναν τις ΕΗΔ. Πρότειναν αυτοί που είχαν την ευθύνη της κατήχησης στα νέα μέλη να διαβάζουν βιβλία όπως «Ο Αγών μου» του Χίτλερ, βιβλία του Ιωνα Δραγούμη, του Περικλή Γιαννόπουλου, του Ιωάννη Μεταξά, του Γκέμπελς.
Στελέχη που έχουν αποσκιρτήσει επιμένουν ότι «η Χρυσή Αυγή από την αρχή φαινόταν ότι είχε πρόβλημα γερμανοπληξίας. Αρχικά υπήρχαν σβάστικες στα γραφεία, αλλά ύστερα εξαφανίστηκαν. Ωστόσο ο αρχηγός ήθελε να πείσει για την υπεροχή του Homo Nordicus, του ανθρώπου του Βορρά. Ποιος όμως ο λόγος όταν ο Χίτλερ στο βιβλίο του παραδέχεται, όπως μας έλεγαν, ως προγόνους του τους αρχαίους Ελληνες;».

Οι Χρυσοί Αετοί

Μέσα στην οργάνωση λειτουργούσε μια άλλη οργάνωση, οι «Χρυσοί Αετοί». Τα μέλη αυτής της οργάνωσης, όπως αναφέρουν πληροφορίες, έχουν αναλάβει τον προσηλυτισμό των νέων παιδιών. Εχουν επισκεφθεί σχολεία υποβαθμισμένων περιοχών και μοιράζουν προπαγανδιστικό υλικό υπέρ της Χρυσής Αυγής και τα τελευταία χρόνια έχουν διεισδύσει, όπως έχει καταγγελθεί, και σε ιδιωτικά σχολεία των βορείων προαστίων.
Πολύς λόγος γίνεται για το αν οι Χρυσαυγίτες εκπαιδεύονται, αφού πολλές φορές (όπως στην επίθεση εναντίον του κ. Π. Ευθυμίου) τους είδαν να κινούνται συντεταγμένα με στρατιωτικό βήμα απόλυτα στοιχισμένοι. Αν εξαιρέσει κανείς κάποια push ups που κάνουν κάποτε υποχρεωτικά κάποτε εθελοντικά, δεν υπάρχει άλλη εκπαίδευση. Στο καταστατικό προτεινόταν παλαιά η υιοθέτηση, για παράδειγμα, συγκεκριμένης ενδυμασίας με χακί πουκάμισο και εθνικιστικό έμβλημα, αλλά ελάχιστοι το ακολουθούσαν: «Η Χρυσή Αυγή είχε περάσει την εικόνα προς τα έξω της καλής οργάνωσης. Γενικά όμως είμαστε μπάχαλο» παραδέχονται μέλη της που έχουν αποχωρήσει.
Του αρχηγού όμως του άρεσε η οργάνωση και ίσως αυτός να είναι ο λόγος που συχνά διοργάνωνε κατασκηνώσεις, συνήθως σε περιοχές της Κυπαρισσίας ή της Στυλίδας. Τα μέλη της Χρυσής Αυγής τις ονόμαζαν (και τις ονομάζουν) εθνικιστικές κατασκηνώσεις. Συνολικά είχαν οργανωθεί τέσσερις τέτοιες κατασκηνώσεις, στις οποίες παρά την προτίμηση του αρχηγού για τέλεια οργάνωση, γινόταν το απόλυτο μπάχαλο, όπως το περιγράφουν τα ίδια μέλη της οργάνωσης. Πολλοί έβρισκαν την ευκαιρία για οινοποσία και σε ορισμένες περιπτώσεις σημειώνονταν ομηρικά μεθύσια.

Τα κόκκινα μπερέ
Η φρουρά του αρχηγού
Ο αρχηγός διαθέτει πιστούς σε αυτόν Χρυσαυγίτες, κάτι σαν προσωπική φρουρά που ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα μέλη της οργάνωσης από τα κόκκινα μπερέ ή τζόκεϊ που φορούν. Τον συνοδεύουν πάντοτε, όπως πριν από λίγες ημέρες, την ημέρα της γιορτής του Αγίου Γεωργίου, όταν επισκέφθηκε μια εκκλησία του Αγίου. Μαζί του ήταν ο κ. Γ. Γερμενής, υποψήφιος στη Β’ Αθηνών και μέλος σε συγκρότημα black heavy metal με την ονομασία Νear Materon.
Αλλωστε τη Χρυσή Αυγή στελεχώνουν άτομα «ό,τι μπορείς να φανταστείς: παιδιά από δεξιές οικογένειες, αριστερές, από πλούσιες, από φτωχές, κυρίως μεσαίων εισοδημάτων. Ατομα που θέλουν να καλυφθούν ως προσωπικότητες, να βγάλουν τα προβλήματά τους. Υπήρχαν και συνειδητοποιημένοι που πίστεψαν σε συγκεκριμένες ιδέες, όπως πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια, αλλά η οργάνωση μάλλον τους κατέστρεψε μαζί με όσα σωστά πίστεψαν» είχε πει ο κ. Κουσουμβρής, πρώην στέλεχος της οργάνωσης, σε παλαιότερη συνέντευξή του στον «Ταχυδρόμο».

Τα θερινά… κάμπινγκ και οι σχέσεις με τους νεοναζιστές
Η πορεία του κ. Μιχαλολιάκου από τη δεκαετία του 1980 ως σήμερα – Το περιοδικό, το ταξίδι στη Νότια Αφρική, ο Παπαδόπουλος και η Νεολαία της ΕΠΕΝ
Ο κ. Μιχαλολιάκος, παρ’ ότι αποφεύγει τα αεροπλάνα, το 1996 βρέθηκε στη Μόσχα, στο συνέδριο του ρώσου υπερεθνικιστή Βλαντίμιρ Ζιρινόφκσι, δυναμικής μορφής της δεκαετίας του ’90 στη νεοκαπιταλιστική Ρωσία.
Στο συνέδριο του κόμματος, τον Νοέμβριο του 1992, στο Κάραβελ, είχε μιλήσει ο γερμανός νεοναζιστής Στβαν Εντβαντ, ο οποίος εν συνεχεία φυλακίστηκε στη Γερμανία. Είχε παραστεί εκπρόσωπος του νεοναζιστικού κόμματος της Νότιας Αφρικής AWB, το οποίο είναι υπέρμαχο της «λευκής κυριαρχίας». Πολλές φορές έχουν μιλήσει σε συγκεντρώσεις ή σε εκδηλώσεις της Χρυσής Αυγής νεοφασίστες και νοσταλγοί του ναζισμού. Σε μια εκδήλωση μάλιστα για τα Ιμια (γίνεται κάθε Ιανουάριο) μίλησαν ο μέχρι πρότινος γραμματέας του νεοναζιστικού κόμματος Γερμανίας NPD Ούτο Βόιγκ, εκπρόσωπος του νεοφασιστικού ιταλικού κόμματος Forza Nuova και εκπρόσωπος του ισπανικού κόμματος της Φάλαγγας που πρόσκειται στον δικτάτορα φασίστα Φράνκο, προκαλώντας απορία στα μέλη της Χρυσής Αυγής σχετικά με το τι δουλειά έχουν ο Φράνκο και οι ιταλοί φασίστες με τα τραγικά γεγονότα στα Ιμια. Βεβαίως ο κ. Μιχαλολιάκος δεν παύει τελευταίως να διαψεύδει ότι έχει σχέσεις με ιταλούς νεοφασίστες.
Το καλοκαίρι του 2005 η Χρυσή Αυγή επιχείρησε να διοργανώσει ένα πανευρωπαϊκό κάμπινγκ νεοναζιστών στη Στυλίδα, ξεσηκώθηκαν όμως όχι μόνον οι κάτοικοι της περιοχής, αλλά και τα κόμματα και μετά τον θόρυβο που προκλήθηκε η όλη προσπάθεια έπεσε στο κενό.
Στα κάμπινγκ που οργάνωνε πάντως η Χρυσή Αυγή προσκαλούνταν συχνά και ξένοι ομοϊδεάτες τους: «Ερχονταν από Νότια Αφρική, Γερμανία, Ιταλία, στελέχη από ναζιστικές, ακροδεξιές, ρατσιστικές οργανώσεις. Στην αρχή τους Γερμανούς τους αντιμετωπίζαμε με δέος. Οσο όμως τους ζούσα τόσο τους σιχαινόμουν. Ξυπνούσαν το μεσημέρι, κατέβαζαν ένα μπουκάλι ούζο μονορούφι, άκουγαν σκληρή μουσική και μέσα στο μεθύσι πετούσαν και ρατσιστικές βρισιές» είπε σε συνέντευξή του ο κ. Κουσουμβρής.
Η Χρυσή Αυγή δημιουργήθηκε ως περιοδικό το 1980 ως τον Ιανουάριο του 1984. Τότε σταμάτησε να βγαίνει έπειτα από κάποια προβλήματα που είχε με την αστυνομία ο κ. Μιχαλολιάκος. Το έκλεισε και έφυγε για τη Νότια Αφρική. Ουδείς γνωρίζει τι έκανε εκεί. Με την επιστροφή του όμως βρίσκεται στη θέση του αρχηγού της Νεολαίας ΕΠΕΝ, με προσωπική εντολή, ειπώθηκε, του έγκλειστου τότε στις φυλακές Κορυδαλλού δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου. Αποχώρησε από την ΕΠΕΝ κατηγορώντας τους χουντικούς ένα χρόνο αργότερα και ίδρυσε και πάλι τη Χρυσή Αυγή. Η οργάνωση εξελίχθηκε σε κόμμα και τα τελευταία χρόνια το βασικό της σύνθημα ήταν «Εξω οι ξένοι από την Ελλάδα». Με αυτό το σύνθημα προσέλκυσαν αρκετούς οπαδούς, αποκρύβοντας επιμελώς το σκοτεινό τους πρόσωπο. Φώναζαν, λένε πρώην μέλη της, «έξω οι ξένοι» και το 1997 οργανώθηκαν στη Χρυσή Αυγή τέσσερις Αλβανοί «οι οποίοι παρεμπιπτόντως ήταν ιδιαίτερα μαχητικοί απέναντι σε άλλους λαθρομετανάστες». Οι Χρυσαυγίτες δείχνουν ότι επιδιώκουν τη φυλετική καθαρότητα αλλά δύο σημερινοί υποψήφιοί της έχουν νυμφευθεί (ή είχαν νυμφευθεί) μετανάστριες.
Ο αρχηγός θέλει δικούς του ανθρώπους να εκλεγούν. Δεν είναι τυχαίο ότι στα ψηφοδέλτια φιγουράρουν η σύζυγός του κυρία Ελένη Ζαρούλια, ο συγγενής του κ. Αλ. Κασιδιάρης και ο φίλος της κόρης του Ουρανίας κ. Αρτ. Ματθαιόπουλος.
Με όλα αυτά που έγιναν (και όσα πιθανά αναμένεται να συμβούν στο μέλλον) το πρώην πρωτοπαλίκαρο της Χρυσής Αυγής κ. Κουσουμβρής γράφει στη σελίδα 103 του βιβλίου του: «Ε, λοιπόν έχω το θάρρος να πω ότι είχα πέσει και εγώ στην παγίδα του κατασκευασμένου «φανατικού» οπαδού, ενός αστείου φυρερίσκου, ενός πλάσματος που αν η κοινωνία είχε τη στοιχειώδη ευθιξία θα τον είχε κλείσει σε κλουβί και θα τον περιέφερε στις γειτονιές να διασκεδάζουν οι θλιμμένοι δανειολήπτες…».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ